É mellor non apostar moito. Por suposto, porque o aguillón estaría hoxe en Taiwan. Todo o mundo sábeo. Tamén os grupos menos renovados de Xi Jinping. E o seu puyazo pode facer que todo cambie.

O outro, o máis grande, é Estados Unidos. O bulicio case continuo e a sensación de crise destes últimos cinco anos pode ser un xogo fronte á espiral que se podería pór en marcha a partir do 8 de novembro. Os midterm celebraranse eleccións a metade de mandato, podendo cambiar todo o que non sexa o presidente. Cambiar para mal desde a maioría das vistas. E non partidista, non.

Durante estes dous anos, a administración de Biden tivo unha maioría, polo menos moi estreita, no Congreso e no Senado (neste caso, J que incumpriu a disciplina de voto do partido. Manchin e K. O sinema “grazas” aos senadores, aínda que na maioría dos casos atopouse coma se non tívoo). E aínda que é regular, tivo certa estabilidade. Pero isto xa se pode dar por finalizado.

Nas eleccións ao Congreso, a medida que a ira tras a supresión do dereito ao aborto retarda o fol aos demócratas e a néboa negra da inflación enmascara o ceo, o triunfo dos republicanos dáse case por feito, e os seus superiores preparan/reparten o día seguinte. O risco de que os demócratas perdan a maioría do Senado é menor e pode mellorar algo. Pero a festa da nada.

Tendo polo menos en contra o Congreso, a administración de Bide, que nunca estivo en plena forma, vai ter de súpeto enormes frontes. A primeira, orzamentaria e de débeda. Non sei si da comeria de Liz Truss-Kwasi Kwartang ninguén aprendería nada, pero está claro que a administración necesita moito diñeiro, entre outras cousas para pagar os intereses da débeda do pasado... cando os tipos de interese sigan crecendo, e que o congreso subordinado aos republicanos non vai abrir a man con facilidade. Moi ligada a isto, a factura de Ucraína, que está a crecer a lume de biqueira. Todo con vistas ás eleccións de 2024. Cando persistan os temas “de sempre” (inmigración, raza, violencia, dereitos...).

A inquietude social, a inestabilidade política e a precariedade económica están empobreciendo. Os que durmimos á sombra de Estados Unidos deberiamos estar espertos.