Nos grandes medios de comunicación este ano escribirase moito sobre o personaxe histórico. O que máis se escoitará probablemente sexa a resonancia da Revolución soviética e do goberno de Stalin que virá despois. “Unha figura grande, pero controvertida”, é esperada ser unha mensaxe en profundidade dos grandes medios de comunicación. Menos se ouvirá do que Lenin pensou sobre a súa rica achega política e ideolóxica, o seu socialismo e a súa democracia, o seu estado e a súa revolución, a súa admiración pola comunal de París ou a súa filosofía. E moito menos ouvirase seguramente da fundadora do sistema educativo soviético Nadia Krúpskaya e da esposa de Lenin, que coidou de que estaba enferma nos seus últimos anos. Con todo, ninguén negará que Lenin foi unha das grandes figuras do século XX, como un dos principais dirixentes da revolución de 1917 que cambiaría o mundo.
Devandito isto, Lenin é probablemente o pensador máis citado e estudado despois de Marx na tradición histórica da esquerda. E é fácil intuír que os riscos de facer lecturas actualizadas sobre este tipo de personaxes históricos son enormes. E é que, por unha banda, Lenin é hoxe bastante utilizado para xustificar a cosmovisión e as eleccións políticas de moitas tradicións políticas. Ninguén é alleo a iso, incluído o que escribe. Doutra banda, como fixo Stalin, os intentos de momificar as achegas de Lenin son constantes: defender o que dixo “de verdade” de lecturas desviadas. Porque a tradición da esquerda é buscar nos debates teolóxicos o consolo dos seus fracasos.
Como legado que nos deixou que o que parecía imposible pode ser posible
A uns interésalles o filósofo Lenin, a outros o emprendedor; a uns o Lenin de mocidade, a outros o da idade adulta; a uns o que era pragmático, a outros o revolucionario radical; a uns o crítico da esquerda infantil, a outros o cebo da burguesía; a uns o activista contra a guerra mundial, a outros o crítico do pacifismo; a uns o firme defensor do principio de autodeterminación das nacións, aos defensores da unidade internacional. Cal é a verdadeira Lenin? Pois nin un nin outro, e todos á vez. Porque o único que non podemos facer é rescatar a Lenin que nos interesa e utilizalo para xustificar as nosas eleccións e decisións de hoxe, facendo un xesto anacrónico.
Pola contra, a mellor homenaxe a grandes pensadores e emprendedores como Lenin non é aplicar literalmente o que dicían á realidade actual. A mellor homenaxe é que cada un leve a cabo procesos de transformación no seu país e no seu contexto, porque Lenin pensou e fixo a revolución desde onde estaba, partindo e respondendo as circunstancias que había. As súas teorías, filosofía (empiriocriticismo e materialismo dialéctico) e práctica son fillos da época. Non pode ser doutra maneira. Pero hai algo, sen tempo, que se atopa no corazón de todas as achegas de Lenin: a súa capacidade de escoitar, descifrar e transformar o latexado da sociedade.
Despois dun século temos que reivindicar a Vladimir Ilích Uliánov Lenin como gran pensador e emprendedor da tradición da esquerda. E reivindica o seu patrimonio: a esperanza e a crenza do cambio, ou devandito doutro xeito, a persoa que nos ensinou que o que parecía imposible pode ser posible.
Macron fixo a súa rolda de prensa o 12 de xuño para facer unha lectura das eleccións ao Parlamento. Sobre todo tivo o momento de repetir que o extremo dereito e o extremo esquerdo son ambos os lanjeros exactamente iguais. Aínda que criticou unha e outra, abriu ideas de... [+]
Aforrareiche demasiadas explicacións e detalles, o apreciado lector que puxeches a mirada sobre este texto. A cuestión é moi sinxela. Falarei de ti, de min, de todos nós. Voume a referir aos viaxeiros sorprendentes deste barco que aínda segue flotando sen rumbo e cada vez... [+]
A crise da esquerda salta a América Latina. Até hai pouco podíanse atopar gobernos progresistas en case todo o mapa da comarca. Pero as cousas están a cambiar nos últimos meses. As tres eleccións presidencialistas marcaron un punto de inflexión: Daniel Noboa gañou en... [+]
“E, cal é o clima que percibe de face ao xoves?”, pregunteille á militante feminista que estaba a organizar a folga de A30. “A verdade é que ultimamente tiven a cabeza nun conflito no colexio”, respondeume coa cara de gravidade.
O sindicato do partido Vox... [+]
Cando se analiza a historia dos movementos sociais e de protesta, os estudos máis abundantes son os da Idade Contemporánea. As fontes son máis abundantes, os conflitos tamén, e ademais os investigadores compartimos a visión do mundo da investigación. É dicir, como pasamos... [+]
Os partidos e movementos de esquerdas franceses e españois teñen unha relación diferente co concepto de nación e co nacionalismo. Isto condiciona totalmente a relación cos nacionalistas vascos. Pero por que? A clave do tema reside nos diferentes procesos de creación da... [+]
Euskal Herrian "paradigma iraultzaile berria" zabaldu eta garatu nahi duen Kimua ekimen herritarra zenbait herritan aurkezpen bira osatzen ari da. Hala Bedi irratian Kimuako kide batekin hitz egin dute proiektuaren inguruan gehiago jakiteko.
“Unha pantasma percorre Europa: a pantasma do comunismo”. Así comeza o Manifesto Comunista que escribiu fai 174 anos. Marx e Engels comezaron a explorar o camiño do socialismo científico. En marzo de 1871 tivo lugar a revolta que sementou co primeiro programa de... [+]