Tiveron que chegar a esta decisión, xa que hai usuarios na sede de Iturbide que non pisaron a rúa desde o pasado mes de marzo. Son os primeiros días do valo, pero os veciños da residencia agradeceron a posibilidade de saír a coller o vento. “Aínda que chova, algúns quedan no refuxio porque queren ver e ouvir a choiva”, cóntanos Olatz Etxabe, directora da residencia. Cando lle preguntamos a Etxabe polo valo, díxonos que era a solución necesaria: “Tiñamos intención de construír unha especie de patio deste tipo, pero a situación da pandemia avanzou. Necesitabámolo e cando vimos que ía para longo, falamos co concello”.

“Cando nós trasladamos a proposta ao Concello para mellorar a calidade de vida dos residentes, as dúas familias xa o solicitaron”. Os familiares tamén tiveron algo que ver durante a pandemia e a situación dos residentes levou á recepción do lugar onde respirar. Etxabe infórmanos da boa acollida que tivo entre a familia e a cidadanía: “Os residentes están a gusto, a rúa está sempre no centro do pobo para mirar algo”.

A residencia funciona en burbullas e así sairán tamén ao valado. Aínda que o valo xa está terminada, aínda se está estudando o seu uso por parte dos traballadores da residencia. Pretenden garantir a seguridade dos residentes. Os traballadores queren que os residentes que non teñen problemas cognitivos teñan autonomía para saír á zona pola súa conta, “xa era así antes, tiñamos as portas abertas e saían cando querían a tomar o sol no parquito de en fronte”, confésanos Etxabe. Pregunteille si sentía medo nos residentes. Respondeume que non, que non hai medo, pero que teñen que actuar con responsabilidade para non volver caer nos malos momentos que viviron durante a pandemia. Segundo a información facilitada por Goiena.eus o 21 de abril, na residencia morreron 21 usuarios debido á infección por COVID-19.

“Víaos bucios”

Desde marzo non foron bos tempos para os que traballan en residencias de maiores, nin para os residentes. Durante o confinamento viviron completamente illados. Desde entón, aínda que a vida dos de fóra da residencia cambiou e tivemos a oportunidade de facer todo fose dela, o día a día das residencias foi moi diferente. Considerouse un grupo de risco e, atendendo ao argumento da protección da súa saúde, apenas tiveron posibilidades de saír á rúa, e as visitas son moi escasas.

Que pagaron? O confinamento entre catro paredes non é saudable, sobre todo se non existe a posibilidade de respirar o aire exterior, como no caso de Iturbide. En Iturbide Egoitza, desde o primeiro momento finalizáronse as actividades nas que participaban todos os usuarios: nin bingos, nin paseos na rúa, nin sesións de exercicio grupal... Todo iso rompeu as relacións entre os residentes, que se mantiveron illados e en soidade durante varios meses. O medo ao contaxio, a falta de estímulos, a falta de calidez dos familiares e a imposibilidade de saír á rúa superaron ás persoas maiores. Un familiar do pai Iturbide dixo nun programa de ETB: “Vexo aos adultos marchitándose, tristemente, masacrándose”. Os residentes poden morrer de enfermidade por COVID-19, pero tamén por soidade e tristeza.

Visitas con medidas e quendas

Despois dalgún tempo sen verse, era de supor que os residentes e a súa familia anhelarían as visitas. Non foron, pois, tan agradables visitas como se pensaba. A residencia é visitada sempre pola mesma persoa. Coller a quenda, porse o mascarón (si é FFP2, moito mellor), lavarse as mans e asinar nunha folla antes de entrar na residencia, para que todo quede debidamente resgistrado.

En Iturbide, habilitáronse habitacións especiais para que os residentes poidan estar cos seus familiares, non se poden subir aos pisos altos. As visitas realízanse polas mañás ou polas tardes e hai que coller a hora con antelación. “A pesar da tentación de abrazar ou achegarse, hai que gardar a distancia dun metro e medio”, di Etxabe.

Para que a segunda onda non chegue

A pesar de pasar malos tempos na sede de Arrasate, hoxe en día non se pode contabilizar ningún positivo: “Estamos limpos, e así queremos mantela para que a segunda onda non entre na nosa sede”.

Se alguén ten síntomas, xa saben como actuar na sede. No caso de que houbese que illar a alguén, realizaráselle unha proba PCR e si dá negativo, illaráselle por orde do médico durante a corentena. En caso positivo, trasladaríase ás residencias de Eibar ou Ordizia, xa que se trata de residencias habilitadas para iso. Se un traballador presenta síntomas pídeselle que non acuda ao traballo. “Ese é o procedemento polo momento, nesta pandemia as cousas cambian día a día”, recoñeceu Etxabe.