“Até agora non puidemos rexistrar aos nosos fillos e agora é importante poder facelo, porque se a perda dun neno é difícil de rexistrar sempre, non recoñecelo, aumenta a dor e a rabia. Legalmente, deixaron de ser ‘feto morto’ ou ‘residuo de aborto’, os nosos nenos ocuparán un lugar, e iso axuda moito no proceso do duelo, unha reivindicación ancestral”, explica Eider Otxoa. Otxoa perdeu ao bebé e é terapeuta e membro de Esku Hutsa.
No entanto, engade que é o primeiro paso e que a lei debería dar dous pasos máis: por unha banda, a posibilidade de inscribir aos nenos que non chegaron á xestión de seis meses e, por outro, a posibilidade de rexistrar no libro de familia aos nenos que sufriron a morte.
Tras unha morte deste tipo, preguntámoslle a Otxoa si os pais non deberían recibir un permiso de varios días para non ir traballar e comenta os permisos de maternidade e paternidade: “O que nós vivimos é unha maternidade e unha paternidade, e por iso necesitamos ese tempo para o noso duelo, para a nosa dor e para situar aos nosos nenos no seu lugar”.
Piden dous pasos máis: a posibilidade de inscribir aos nenos que non chegaron á xestión de seis meses e poder rexistrarse no libro de familia
Peluches e globos no cemiterio de Hernani
A morte perinatal é a morte dun bebé, un bebé recentemente nado ou un neno de poucos días, que foi inaugurado no cemiterio de Hernani o pasado mes de febreiro. Esti Zeberio, impulsor da iniciativa, cóntanos que “os que visitamos de cando en vez vemos que cada vez hai máis asteriscos cos nomes dos fillos. E non só iso, senón tamén en aniversarios ou momentos especiais, pódese apreciar que está a ser un punto de encontro, de sentir, de recordo, xa que de cando en vez aparecen peluches, globos e outros recordos. Como dixemos na inauguración, o feito de que os nosos fillos teñan o seu lugar na sociedade é moi importante para os pais que sufrimos esa perda, e tanto o gran cambio que supuxo a nova medida, como o feito de ter o seu espazo no cemiterio, contribúen a paliar este sufrimento, fan ver a existencia dos nosos pequenos”.
París 1845. O economista e político labortano Frédéric Bastiat (1801-1850) escribiu a sátira Pétition deas fabricants de chandelles (A petición das veleras). Opositor fervente ao proteccionismo, declarou con ironía que os veleiros solicitaban protección ante "a... [+]
(Azken aldi luzean ezin naiz gauez atera, eta arratsaldez ere larri, eta asteburuetan ere ez, eta (jarri zaizue jada ihes egiteko gogoa), marianitoak eta bazkari azkar samarrak izaten dira nire enkontruneak. Konpainiak ondoegi aukeratu behar ditut. Ezin ditut poteoak... [+]
Hai uns meses, a irmá tivo que interromper o embarazo de cinco meses debido a unha deformación mental que traía consigo. Tomou a decisión entre bágoas e cinco días despois da noticia o neno (Xoán) atopábase de parto no hospital de Cruces (abortan co parto dos nenos deses... [+]
Des del Paleolític la nostra sorpresa davant la mort no ha canviat. En representar un ritu funerari, sempre s'inclou en el quadre la tristesa i l'angoixa enfront de l'atzar; en pinzellades suaus o a altes dosis, depenent del tractament emocional d'aquesta cultura, més expressiva o... [+]
O 2 de novembro celebrouse o día internacional da morte digna. Neste sentido, por medio do presente escrito quero manifestar como vexo a situación de Euskadi nesta materia.
Somos conscientes de que o tema da morte non é da súa agrado para moitos amigos, por inevitable que... [+]