“Ter que ir a Zarautz a buscar plantas ecolóxicas non era nada ecolóxico!”
- Isto é o que se lles ocorreu aos mondragoneses Idurre Aranguren e Nerea Altuna cando hai uns anos dedicábanse á horticultura ecolóxica. “Tiñamos un horto ecolóxico desde hai tempo, pero para comprar plantas tiñamos que ir até Zarautz, e sempre estaba a dar voltas a iso”, explican desde Ekoudalatxe. En 2014 iniciouse a creación dun viveiro ecolóxico co obxectivo de cubrir este buxán comarcal, alugando un terreo no barrio de Ubera de Bergara. Vendo que eran capaces de sacar adiante unha pequena produción, empezaron a buscar un terreo máis próximo ao seu pobo. En 2017 conseguiron moverse a Mondragón.
En Arrasate houbo dificultades iniciais de acceso ao solo debido á escaseza de solo na zona. Con todo, ante a dificultade da compra, abríuselles unha nova oportunidade a través dalgúns dos seus clientes. “Algúns médicos que eran os nosos clientes propuxéronnos deixar unha pequena parcela no Hospital Aita Menni para pór alí o seminario. A Terra non é nosa, pero si o viveiro e a instalación”, explican os dous membros do proxecto. Os máis novos, grazas a unha subvención do programa, puideron investir e a cambio ofrecerán aos do hospital Aita Menni diversas formacións ao longo do ano. “Eles teñen un grupo de hortalizas, veñen todos os días a traballar e usan as nosas plantas”, din.
Os membros do proxecto explicaron que en Euskal Herria hai poucos viveiros ecolóxicos, como en Gipuzkoa Blasenea de Zarautz, que antes de iniciar o proxecto ían en busca de plantas, e Ekokudalatx están a facelo. Aranguren e Altuna fálannos da relación entre estes poucos seminarios. “No noso país a terra non ten ningún tipo de tratamento químico e as sementes tampouco. Doutra banda, os fitosanitarios son especiais: extractos, aceites ou bacterias, os chamados “residuos cero”, din. Coméntase que na medida do posible tamén se tenta utilizar variedades autóctonas de sementes, aínda que a produción legal de plantas require que estean rexistradas polas pegadas, polo que teñen dificultades.
Ecolóxico, como o convencional?
“Eu preguntaría á xente que está na horta: cando compras o produto, miras a orixe das plantas?”, lanzaron a pregunta. De feito, moitos horticultores que se dedican á ecoloxía observan que non se fixa na orixe das plantas, e consideran que non se dá moita importancia a que o que cultiva percorra moitos quilómetros. “De feito, o próximo tamén ten que ser tan importante como o que se dá a ser ecolóxico”, argumentan.
Ademais do traballo do seminario, os membros de Ekoudalatxe dedícanse á formación: escolas e ikastolas, concellos, universidade… “Traballamos sobre todo no inverno, cando a produción no seminario é moi baixa”, din.
Gipuzkoako hamaika txokotatik gerturatutako hamarka lagun elkartu ziren otsailaren 23an Amillubiko lehen auzo(p)lanera. Biolur elkarteak bultzatutako proiektu kolektiboa da Amillubi, agroekologian sakontzeko eta Gipuzkoako etorkizuneko elikadura erronkei heltzeko asmoz Zestoako... [+]
Emakume bakoitzaren errelatotik abiatuta, lurrari eta elikadurari buruzko jakituria kolektibizatu eta sukaldeko iruditegia irauli nahi ditu Ziminttere proiektuak, mahai baten bueltan, sukaldean bertan eta elikagaiak eskutan darabiltzaten bitartean.
