Nos departamentos do Estado francés xa se puxo en marcha o servizo de substitución de campesiños, pero máis que para as vacacións estaba destinado a cubrir baixas e enfermidades. “Si o agricultor está enfermo, pode chamar ao citado servizo para solicitar un traballador para substituírlle. Faise contrato de traballo ao novo traballador, e aínda que no momento págao a granxa, posteriormente, a través das subvencións estatais, o agricultor só terá que achegar tres ou catro dos 22 euros por hora”, explicou Etxeberri.

Con todo, no caso das insuficiencias, as axudas estatais pagan unha parte moito menor, e gran parte do salario do traballador que vai ser substituído para poder gozar das vacacións quedaba a cargo dos labradores. “Entramos aquí os gasneros, pondo unha parte de diñeiro para pagar as vacinas, para que os agricultores non teñan que pagar nada”, di. De momento, os agricultores das cooperativas poderán gozar de dez días de vacacións ao ano –72 horas– sen necesidade de pór nada do seu peto. “As únicas complementaranse coa axuda do Estado francés e a parte paga polas estacións de gas”, engadiu Etxeberri. As 230 granxas que forman parte de ambas as cooperativas teñen a posibilidade de gozar das súas vacacións, mentres que os traballos da súa mansión realizaranse por persoal do sistema de representación do departamento.

Para atraer a mozos á agricultura

“Os agricultores tamén necesitan a vida social, saír da casa para facer outras cousas e quitar a carga mental”, afirma Etxeberri. De face a xeracións máis novas, o animador de Gasnategi considera imprescindible mellorar as condicións de traballo: “Os gasnategis necesitan campesiños e como imos facer de aquí a 20 anos para ter gas, para ter leite? Si propós un traballo sen soidades, quizá os mozos desprazaranse a outro lugar en busca de traballo”.

O proxecto foi máis aló da bolsa de garantía de vacacións: ademais das vacacións, para acompañar ás granxas durante todo o ano, uníronse varios agricultores e contratouse persoal, coa axuda dos departamentos e as estacións de gas. “Na zona de Baigorri xuntáronse oito agricultores e contrataron a un traballador durante todo o ano, que traballa en oito granxas, alternativamente, cun plan”. Formáronse outro catro equipos como o de Baigorri en varias comarcas. “Con este sistema xa se crearon cinco empregos ao longo e ao longo de todo o ano”, concluíu Etxeberri.