Ante esta situación, Igor Arroyo destacou catro retos estratéxicos: garantir a substitución xeneracional tamén no sindicalismo, realizar un esforzo específico na organización dos traballadores migrantes, sindicalizar novos ámbitos e desenvolver unha estratexia soberanista que desactive a estatalización dos convenios laborais.

Edurne Larrañaga destacou os datos máis zumentos deste estudo, que cualificou de "satisfactorios".

A configuración do mercado de traballo. Do mesmo xeito que ocorre na sociedade, prodúcese un envellecemento obxectivo e un aumento das persoas migrantes. Os traballadores de entre 45 e 64 anos son os que máis están a crecer proporcionalmente no mercado laboral. En concreto, os maiores de 55 anos pasaron do 10% ao 23% nos últimos 25 anos. O número de persoas nadas fóra do Estado español ha aumentado até o 10% no mercado laboral.

Convenios en Hego Euskal Herria. O 85% dos traballadores asalariados está amparado por un convenio colectivo, pero a través da estatalización dos convenios laborais, os traballadores vascos hanse empobrecido. No ano 2023 hai 51.248 traballadores menos que en 2012 ao amparo dun convenio rexistrado na CAV. Pola contra, hai 44.641 traballadores máis ao amparo dun convenio rexistrado a nivel estatal.

Folgas. A intensidade das folgas en Hego Euskal Herria foi notablemente superior á do Estado español: En 2023, por exemplo, realizáronse 3,39 folgas por cada 10.000 asalariados en Hego Euskal Herria, fronte a 0,43 no Estado español.

Sindicato LAB. Trátase do segundo sindicato en representación de Hego Euskal Herria, co 19,6% da representación. Desde 2016, a economía vasca ha experimentado un ascenso de 1,6 puntos porcentuais.

A realidade sindical. O nivel de sindicalización en Hego Euskal Herria é alto: catro de cada dez persoas están afiliadas ou estiveron afiliadas a un sindicato nalgún momento. Con todo, o 41,7% dos traballadores aínda non está afiliado a ningún sindicato nin afiliado a ningún sindicato. En Francia e especialmente en España, o sindicalismo perdeu o músculo, pero en Euskal Herria o poder sindical é maior en proporción. Segundo Arroio, “o sindicalismo que apostou polo diálogo social ha fracasado en ambos os estados, mentres que o sindicalismo de contrapoder tivo éxito en Euskal Herria”. As características deste sindicalismo son, segundo el, o contrapoder, o carácter sociopolítico, o independentismo, o feminismo, o antirrazismo e o ecosocialismo.

Traballadores migratorios. O sindicato realizará un esforzo específico na organización deste persoal: “Cada vez son máis os traballadores e traballadoras doutros países que superaron moitos obstáculos e chegaron a Euskal Herria. O principio básico da solidariedade de clase é a acollida e loita activa contra as discriminacións que sofren estas traballadoras e traballadores”. Neste sentido, Arroio puxo en valor a creación por parte de LAB da Secretaría Antirrazista e a posta en marcha do primeiro plan antirrazista interno.

Na web de LAB pódense consultar máis datos sobre o informe.