Marisol Zamora foi a primeira muller que denunciou os abusos sexuais do escritor e clérigo Patxi Ezkiaga. O 30 de maio o diario O País informou diso. Ante iso, o Concello de Legorreta fixo público que “condenaba firmemente” calquera tipo de agresión sexual, especialmente as dirixidas a menores de idade. Mostrou o seu apoio a Marisol Zamora e tomou tres medidas: Anular a condición de fillo predilecto do municipio de Patxi Ezkiaga Lasari, declarar en diante o Centro Cultural Patxi Ezkiaga e retirar do parque de Etxezarreta a escultura realizada na súa honra.

Marisol Zamora explicou na entrevista concedida a Berria que Ezkiaga exercía o seu poder para atacar: “Empezou cando tiña oito ou nove anos. Non sei exactamente cando, era neno. Apagou a luz e sentoume nas súas saias. Estabamos ás escuras, diante da miña familia. Tocábame. As miñas pernas púñanme entre as súas pernas. El díxome que me sentase, e entón o que dixo un sacerdote en casa tiña moita forza”.

O colexio La Salle era consciente dos abusos sexuais desde os anos 1990 e ante iso non tomaron ningunha medida, segundo os testemuños de antigos alumnos recolleitos polO País. Segundo os testemuños, cometeu abusos sexuais a menores de entre 8 e 9 e 17 anos.

24 son os testemuños recolleitos polO País sobre os abusos sexuais de Ezkiaga. Izaskun Iparagirre, antiga monitora do campamento de Isaba en La Salle, foi a primeira persoa que avisou ao centro dos excesos do Ezkiaga. “O resto dos irmáns da orde non sabían como quedar sen prexudicar ao colexio”. Tamén contou que nos campamentos de verán levaba cada ano a un novo alumno e que polas tardes “desaparecía entre dúas e tres horas” co alumno. Ao informar destas actitudes, a resposta dos responsables era simplemente “falarlle con el, a ver si aténdelle”. Outra vítima relatou que os abusos sexuais foran comunicados a un dos profesores máis confiados e que iso “ri”. Ezkiaga foi enviado temporalmente a Roma e ao cabo duns meses volveu ao centro. E é que Marisol Zamora di que non consta que o traslado foi provocado polas denuncias.

Os abusos no centro comezaron a partir de 1980, cando o colexio se fixo mixto. Os testemuños sinalan que os abusos eran habituais na aula, en presenza dos demais compañeiros que sentaban aos alumnos e tocáballes os peitos e os xenitais. “Case sempre sacaba mozas soas”, di unha das vítimas. Un dos testemuños máis duros recolleitos polO País di: “Pediume que o pene saíse ergueito e sentase sobre el. Díxome: ‘A tenrura salvará ao mundo’. Ante iso a vítima saíu correndo, o que tivo consecuencias negativas. "Ningunha das miñas obras foi seleccionada, falaba mal aos meus compañeiros dicindo que era un vago". Algúns testemuños afirman que estas vivencias da infancia aínda non foron superadas na actualidade, e recoñecen que unha vítima tentou suicidarse.

Máis denuncias de abuso sexual

No ano 2020 faleceu Sebastián Grandmontagne, director espiritual das novicias de Irún, aproveitou o poder para abusar sexualmente aos menores. Un estudante denunciou que Grandmontagne atacoulle sexualmente e fíxoo “con todos os seus cursos”. Eran uns 120 alumnos. Grandmontagne dicía que era un guía espiritual e experto en temas sexuais, e así facía preguntas ao alumnado sobre o sexo, segundo un testemuño. Segundo o manifestado polO País, buscou a axuda dun monitor de confianza para que lle axudase a escribir unha carta ao colexio.Di que Grandmontaigne non se lle achegou máis, pero que Ezkiaga continuou como sempre.