"A idea de resucitar o 'Olentxero' do sacerdote separatista"
- A finais da década de 1940, Olentzero foi o destino da policía. Polo secuestro e asasinato de nenos? Non! Podía ser que o Olentzero metía aos nenos no saco e pasábaos ao mar, ou que viña coa fouce dicíase aos nenos cortar o pescozo. Pero non, a policía foi perseguida entre os mozos por "abrir sentimentos separatistas".
O Arquivo Histórico Provincial de Gipuzkoa publicou en 1949 o informe da Comisaría de Policía de San Sebastián sobre o Olentzero. A policía di que a tradición desta festa era perdida e que foi recuperada en 1947. Conta que en 1948 houbo un gran número de rogos de Olentzero:
"San Sebastián San Sebastián atatzen duten talde batek, eta muina, besterik gabe, helburu benéficos egiten ditugu. Euskaratu eta euskal kantuzas constatan daude, eta ez dakiguren contido ez dakiguren bat".
A policía tiña traballos para entender as cancións dos Olentzero. Finalmente, o Goberno civil autorizou a festa, pero tiveron que pasar á censura, é dicir, a comisión organizadora do Olentzero remitiu unha solicitude de autorización ao Goberno civil, na que tiveron que recoller as letras das cancións que cantarían en pasacalles, xunto coa tradución en castelán.
Por exemplo:
"Olentzero" cabeza grande
recoñecemento
onte á noite bebé
un pelello de dez ovellas
O Pai Otaegi, que organizaba e animaba os pasacalles de Olentzero en Donostia, tiña aparentemente "fichado": "Este sacerdote é un separatista". A policía escribe que o único obxectivo para resucitar a "Olentxero" é estender o nacionalismo e o separatismo entre os mozos:
"Behin eta berriro esan dá separatistas por tactica, eta ez dela beste sentierten, eta ez dela beste ekintza-folcloritoak euskal izoan bere sentimaz regionalismo bat iran, gero, separatismoan atea. Hori bakarrik, ekintza-esku daude".
Basarri en cadea curta
Aínda que a primeira e a maior parte do informe céntrase no apartado dedicado a "Olentxero", os seguintes apartados tamén teñen contido. A informe mostra que a bertsolari, xornalista e escritora Inazio Eizmendi Basarri seguía moi de cerca á policía, co seu pecado orixinal ("Non procede do campo nacionalista") e os seus desprazamentos e relacións como perigosas ("víuselle en contacto con coñecidos separatistas"). Pero o descoñecemento do eúscaro cegaba aos franquistas: "Euskeraz ari gara hitz eta kantatuz. Ignoramos que dixese, pero a charla fué esmaltada de "Donostyas", "guipuzkoa", "amatchos", "aitachos", etc.
Sacerdotes inimigos de España
Hai conventos e igrexas nas que os sacerdotes asiduamente dan misa en eúscaro aos policías e estes sacerdotes son considerados inimigos de España:
"SACERDOTES QUE FAN CANTO DANO PODEN A ESPAÑA.- Hau desgraciada-egia dá, jakina, ez dela behar archisabida berriro ere. Sacerdotes euskal separatistak legioa dira nor baino minimo beroa Mobiletik postulados, eta procura, bere eragin indubidable, Patria kontra sentimendua bizirik eutsi".
Informe da Comisaría de Policía: Olentxero (pdf)
Traducións de panxoliñas:
- Bo nadal e camiña chico (pdf)
Fonte: Chegada do perigoso "Olentxero" 1947.urtean (Arquivo Histórico Provincial de Gipuzkoa, 21-12-2023)
