Na frutería da casa, nunha soa semana, o meu anterior cliente custoume tres ou catro euros co cartón, e a repetición levoume a superar a vergoña e a alargar a pregunta: "Perdón Doura, podo facerlle unha pregunta? "; "Si, claro, dime"; "Estou sorprendido polo número de persoas que che pagan co cartón, mesmo para as máis pequenas"; "Si, a xente xa a usaba antes, pero ao comezo da pandemia o uso creceu moitísimo, e unha vez terminada quedouse costume"; "Seguramente a pregunta é inxenua, pero hai tempo que penso que o banco tamén leva unha porcentaxe cando é moi pouco diñeiro? "; confirmoume sorrindo que a pregunta era inxenua; "Si, e polo menos nós negociamos e conseguimos reducir un pouco a porcentaxe habitual"; "Se non é atrevemento, canto diñeiro leva o banco dos pagos de cartóns ao mes? "; "Uns 100 euros"; "Todos os meses!? "; "Mensualmente".
"Se non é unha atrevencia, canto diñeiro leva o banco dos pagos de cartóns ao mes? "; "Uns 100 euros"; "Todos os meses!? "; "Mensualmente". (entrevista coa Torre de Frutería)
Cada día Doura se achaba ás 4 da mañá para ir ao mercado almacenista, seleccionaba froita e volvía á cama durante un intre para darlle a mañá e a tarde en frutería. A froita elixida por Dora recibíaa máis tarde do mercado o seu compañeiro de parella e de negocios, Miguel, para posteriormente pasar á frutería. Toda esa suor dáballes o banco que lles banpidió do diñeiro, por só 100 euros ao mes mediante cartón.
O pasado mes de xullo, Doura e Miguel deixaron a frutería para soñar o proxecto de plantar e vivir unha horta en Asturias, o pobo de Miguel. Facendo un rápido cálculo dos meses que desde o inicio da pandemia até o mes de xullo (39) –e á marxe do que se informou previamente–, terían un aforro de 3.900 euros para iniciar o seu proxecto se os cidadáns utilizásemos diñeiro en efectivo.
Ao pagar a Dora a froita, o pan Hakimi ou o bote Mikeli (cambia os nomes e os produtos polos teus veciños), non sexamos cómplices desta banpirización.
Virar á esquerda pola porta do meu portal e nos primeiros 100 metros hai cinco pequenos negocios: Frutería de torre, dous bares, barbería e panadaría. Tomando como referencia as cantidades de frutería, cada mes o banco vibra 500 euros aos veciños nun espazo de 100 metros, 19.500 desde a pandemia. Os bancos que gañaron 164.774 millóns de euros en España no período 2008-2022, 37.00 expulsores no mesmo período, 9.351 oficinas pechas e 120.000 millóns de euros de diñeiro público.
Nunca a elixir entre cartóns, como dispositivos para aumentar o consumo a través do crédito e aumentar aínda máis o consumismo analizando os datos de hábitos de consumo. Pero, polo menos, ao pagar a Dora a froita, o pan Hakimi ou o bote Mikeli (cambiar nomes e produtos polos da túa casa), non sexamos cómplices desa banpirización.
(PD: Esta semana vaise ao concello a pagar un curso e non con diñeiro en efectivo, necesariamente con cartón, nunha institución pública: mire, autovaloración)
( ** Na primeira versión deste artigo indicaba que Doura contestoume "case 300 euros" preguntando pola cantidade que o banco levaba pola comisión de pagos do cartón. Así mo dixo el. Unha vez publicado, advertíronme que a cantidade non podía ser correcta. Non podo falar coa torre, e despois de estar coa persoa que hoxe leva a frutería e tratando de corrixir o suposto erro, decidín reducir considerablemente a cantidade que dou... pero manter o artigo, entendendo que a cantidade ten o mesmo valor)
A Policía Municipal de Donostia-San Sebastián aínda non deu solución á falta de persoal no seu persoal. Durante o verán o persoal viuse reforzada coa contratación de decenas de policías locais para atender as diferentes necesidades e servizos que xorden durante o verán... [+]
Chega o verán, a principal expresión da turistificación, e, de novo, os problemas derivados da sobreexplotación da cidade como destino turístico son especialmente visibles, como o ruído ou a masificación das rúas. No entanto, preocúpannos máis os efectos estruturais do... [+]
Gran parte do actual movemento de esquerda, aínda que sexa intuitivamente, reivindica a agricultura a pequena escala, sen moitas dúbidas. Con todo, esta reivindicación da pequeñez ten as súas contradicións: unha explotación de pequeno tamaño, por definición, non vai... [+]
Pechar o computador, porse chancletas, acariñar coa crema solar. Onde vas de vacacións? Normalizamos que facer vacacións é ir a algún sitio, porque o descanso necesita distancia, dicimos. E ao facer a viaxe, converterémonos en turistas, aínda que o cambio de denominación... [+]
