Ao principio dixen que non sangra e iso non se corresponde coas historias que se adoitan abrir. Nas culturas occidentais, os odonatos (libélulas e brochetas) foron acusados hai séculos de ser amigos do diaño. Os seus grandes ollos e o feito de porlles “mirando” aos humanos contribuíron moito a esta falsa crenza. Si observaban os erros e as debilidades dos seres humanos, pola noite tiñan que contar ao demo, para que a partir de aí puidese saber onde atacar para que as persoas se puxesen no inferno. Afortunadamente outras culturas (fundamentalmente orientais: Xapón, China, India...) foron considerados como seres máis extremos e foron modelos de coraxe, honestidade, curia ou valentía, mesmo na actualidade. Moitas especies de odonatos viven en lugares “inútiles”, xa sabedes “pozos, lagoas…, lugares sucios e cheos de mosquitos”. O verdadeiro valor destes lugares hoxe en día non é necesario reivindicalo si téñense uns coñecementos mínimos.

Volvendo ao tigre voador, na nosa terra o xénero Cordulegaster ten dúas especies moi parecidas pero que non teñen nada que ver na súa extensión e facilidade de observación. O voo desta especie de arroios é excepcional e gústalle voar polos camiños forestais, próximos aos arroios. Por suposto, aliméntase de insectos que poden capturar mentres voa, si as presas son pequenas ou pousadas si son de tamaño considerable. Esta especie foi frecuentemente acusada de ser un abelleiro especializado, o que tampouco lle beneficiou, a pesar do seu mal carácter. E a denuncia é moi equivocada, porque o brocheta de tigres de Erreketa, do mesmo xeito que o resto de odonatos, é un insecto “oportunista”. De cando en vez come abellas, si, pero non acode expresamente a buscar abella. É como dicir que nós somos herbívoros por comer unha leituga! O que pode, o que captura, come, incluídos outros odonatos…

O seu coloración é negra e amarela e os seus ollos verdes. Abdome longo, cilíndrico. As femias teñen un espectacular ovipositor de posta de ovos, en forma de espada, e é marabilloso ver a incorporación de ovos nos barros e augas das beiras dos regatos, mentres realizan un voo vertical, arriba e abaixo, zast-zast!A larva extraída do ovo vivirá escondida nos barros do fondo do río, até o último cambio de pel e conquista o aire. Os Odonatos Machos teñen o aparello reprodutor en dous partes e ao realizar a cubrición forman unha sorprendente imaxe de “corazón” entre a femia e o macho. Pero este tigre é difícil, moi difícil, que se poida ver neses casos… Pero non voar en xullo e agosto.