Alessandro Manzoni (1785-1873) foi un dos grandes escritores italianos da historia, tamén lonxe de Italia, famoso pola novela I Promessi Sposi [Noivos, non publicada en eúscaro, nota do tradutor]. Manzoni viviu moito antes que ter redes sociais, nunha época na que os xornais tamén eran algo novo. Pero era un excelente observador da sociedade e atreveríame a dicir que foi un dos creadores precoces da ciencia, da divulgación de memes ou ideas que hoxe chamamos memetics.
A historia da peste negra que Manzoni contou en 1629-1631 foi escrita na novela Os noivos e máis tarde no ensaio histórico A Columna da Vergoña. Antes, a fame e o desastre da guerra de 30 anos golpearon a unha sociedade debilitada, a peste limpou a preto da metade da poboación. A xente que o viviu caeu nas garras da desesperación e creron que a peste fora causada polas persoas malignas chamadas “untori”.
Untore [en plural untori] é unha palabra coñecida en italiano pero difícil de traducir ao inglés. Con esta palabra chamábase veleno ás persoas ou ás cousas que crían que se engadían á xente para propagar a enfermidade, e por iso poderiamos traducilo noutras linguas como propagador de pragas.[Moitos creron entón que o coello fregaba cunha especie de graxa ou ungüento que levaba en si a peste as cousas que ían tocar tanto as persoas como os diferentes suxeitos, os maratóns das portas, os tiradores dos recunchos e outros, para que a peste contaxiase ao maior número posible de persoas, unha advertencia do tradutor] Supúñase que os frotadores tomaran a molestia por estar atrapados polo demo, ou por intereses políticos ou económicos ou polos demos.
Nas novelas e ensaios de Manzoni podemos ler como o meme dos untores estendeuse entre os habitantes de Milán, até o punto de que algunhas persoas culpables pegáronse na rúa. Outros foron denunciados, torturados e violados a confesar os seus presuntos crimes. E logo chegarían os xuízos, que no fondo non eran máis que caza de bruxas (neste caso, de mascotas. Algúns foron executados e, nun caso, levantaron unha columna de pedra en recordo da execución de dúas deles, a Columna da Vergoña.
Nesta historia podemos coñecer de inmediato o noso mundo: un exemplo clásico de face news é o propagador máis malvado da peste. Todos os días estamos a ver a reacción violenta da xente nas nosas redes sociais, aínda que con sorte a xente non foi linchada na realidade (até agora). Entre os personaxes de ficción que debuxa Manzoni é especialmente interesante Don Ferrante, un intelectual mediocre que cando a súa opción de popularidade comeza a dicir que non hai pragas e que se as hai non é contaxioso, porque é debido a unha aliñación de estrelas. Neste personaxe podemos coñecer a algúns dos negadores climáticos de hoxe en día, porque din cousas parecidas sobre o cambio climático. Digamos, de paso, que don Ferrante negábase a padecer a peste, pero seguiu negando a súa existencia até o fin, morreu maldicindo as estrelas!
Hai cousas que sempre existiron, sen mirar si era de Internet ou non había medios de comunicación impresos. Pero hoxe en día, sen dúbida, a Web pode difundir o odio e as fake news a unha velocidade incrible. A epidemia de Covid-19 en Italia chegou hai poucos días e os medios de comunicación social están xa desbordándose nunha onda de odio contra os novos untores de hoxe: Verdes, Goberno, Comunistas, inmigrantes, africanos e en xeral contra “buonistas” ou persoas de ben, porque non fan nada para facer fronte á expansión da pandemia cando aínda é posible parala.
A ameaza do coronavirus non se pode comparar de lonxe coa peste negra, pero a reacción de moitas persoas é similar: queren sangue. Dino abertamente nas súas respostas (velaquí un dos exemplos que lin estes días: “Son unha nai e si os meus fillos atrapan o coronavirus, vós Comunistas morreredes antes”). É curioso, son os mesmos que a miúdo reprochan aos científicos do clima ser “alarmistas”.
Ao principio, parecía que os líderes da dereita italiana querían pór sobre a onda ao Goberno de centroesquerda e derrubalo. Pero despois retrocederon un pouco e deixaron que as chamas se atrevesen ás súas máis ardentes seguidores. É mellor que veñan as cabezas frías e que non as vexan acusar á xente de ser un coello (aínda que vimos algúns ataques físicos contra xente en forma de chineses, sen causar vítimas, polo momento). Pero a situación está a cambiar rapidamente e veremos o que ocorre nos próximos días.
Este artigo do químico e experto en clima Ugo Bardi traducímolo do seu blog Cassandra's Legacy. No suplemento Larrun de ARGIA "Peak civilisation": Que pode afundirnos como o Imperio Romano? -Si, é verdade-anunciou-.