De feito, o descenso das emisións de metano (CH4) sería unha boa vía para dar a volta á emerxencia climática. A pesar de ser o segundo gas de efecto invernadoiro despois do dióxido de carbono, os Estados non toman medidas nin obxectivos sólidos para limitar as súas emisións de metano. Así, as verteduras de metano nos últimos cinco anos foron "máis altos que nunca". Iso é o que di o novo estudo do 10 de setembro publicado na revista Environmental Research Letters. O informe baséase nun estudo levado a cabo por 69 investigadores do proxecto The Global Carbon Project, que analiza o clima.

A pesar de que o CH4 dura menos tempo na atmosfera, un nove anos, co que o dióxido de carbono son varios séculos, o seu poder calorífico é moito maior que o do CO2: 80 veces máis no primeiros vinte anos e 30 veces máis no período de cen anos.

As emisións de metano medíronse desde 1980 e nos últimos cinco anos foi o caso máis significativo. O Acordo polo Clima de París superou o incremento das temperaturas de 1,5 graos, o que supón un terzo deste aumento, segundo o informe. Todos os sectores incrementaron a súa vertedura: o sector da agricultura, que é o modelo agroindustrial o principal produtor, o do lixo, o da explotación de combustibles fósiles...

Aquí tamén ten a súa importancia a noción de xustiza climática, precisamente porque se trata duns poucos estados ricos: dous terzos da vertedura de metano son responsabilidade dunha decena de países, sendo os principais Chinesa, EEUU e Rusia. As verteduras accidentais por malas infraestruturas tamén teñen un peso importante – incrementáronse nun 50% o ano pasado –.

Necesidade de cambio sistémico

Ao día seguinte, a revista Lancet Planetary Health publicou unha investigación máis esperanzadora: O estudo do grupo de investigadores internacional Congreso pola Terra revela que si se producen "cambios radicais" pódese dar a volta á emerxencia climática. Este novo estudo describe os cambios que hai que dar na política, na economía e no conxunto da sociedade. En concreto, a repartición máis xusta dos recursos, o final dos combustibles fósiles, así como a generalización dos modelos de vida sostibles e das tecnoloxías que xeran unha baixa emisión de carbono son algúns dos cambios a tomar. Neste sentido, na investigación desenvólvese a recomendación de pór límites ao consumo e repartir os impostos a favor da xustiza social e ecolóxica.

Saben que os cambios drásticos que demandan xeran desconfianza e trabas dos decisivos: "O tamaño do cambio necesario vai alarmar a moitos gobernos. (…) Esta modificación non será admitida de forma inmediata. En parte é temible, pero nos demostra que aínda hai sitio para humanos e outras especies".

Un informe de 62 páxinas elaborado por 65 expertos a nivel mundial ten como obxectivo determinar como os 7.900 millóns de habitantes do planeta poden estar nun mundo habitable, tendo sempre a man alimentos, auga, enerxía, vivenda e transporte de forma xusta e sostible. Tamén se pon en marcha plans para 2050, xa que para entón se prevé que haxa uns 9.700 millóns de habitantes. Dino claramente: as condicións sociais, económicas e políticas actuais non garanten logo ningún estímulo, e os cambios son necesarios.