Segundo os datos recolleitos no estudo, máis do 80% dos enquisados recoñece atoparse con dificultades de acceso, permanencia e progreso no sector. Entre estes obstáculos, os máis frecuentes son a síndrome de impostor (51,8%) e o salario baixo (50,9%). Tamén destacaron a baixa valoración do talento (42,9%), os problemas de horario ou as dificultades de conciliación da vida e do traballo (42%) e a elevada carga de traballo (38%).

A discriminación no aspecto físico tamén é frecuente e o 44,9% das mulleres recoñece sufrir este tipo de discriminación. Na maioría dos casos, a orixe da discriminación radica na necesidade de parecer nova, e a segunda causa máis repetida de discriminación é o "incumprimento de determinadas condicións estéticas".

O estudo tamén analiza a discriminación que sofren as mulleres xornalistas no ámbito laboral. O 72,1% das mulleres enquisadas afirma que é máis frecuente que os homes participen nas reunións do grupo e que é habitual que as mulleres asuman máis carga de traballo que os homes. Neste sentido, explicaron que iso impídelles dar estabilidade profesional e avanzar na competitividade das empresas.

Denuncias

Ademais, seis de cada dez mulleres que sufriron violencia de xénero en Euskadi denunciaron que non teñen ningunha confianza nos sistemas de denuncias. Por iso, dous de cada tres mulleres que sofren acoso sexual no ámbito xornalístico non senten arroupadas polos medios de comunicación nos que traballan. Menos da metade dos xornalistas enquisados coñecen o protocolo dos seus medios de comunicación e un de cada tres coñece o contido do mesmo.

Tamén se referiron ás graves consecuencias profesionais derivadas da persecución que se produciu en Euskadi. O 63,2% das mulleres xornalistas asegura realizar autocensura durante a persecución. É dicir, por medo a que limiten o seu traballo e actividade.

Os resultados do estudo revelan que a discriminación e o acoso que sofren as mulleres xornalistas no sector é un problema estrutural. Piden cambios e melloras, sobre todo na fiabilidade das canles de denuncia, na preparación da prevención e na creación de estruturas máis igualitarias.