O atentado contra o candidato republicano á Casa Branca, Donald Trump, tivo lugar na noite do sábado ao domingo no estado estadounidense de Pensilvania. Un francotirador disparoulle na orella, pero coa cara manchada de sangue e o brazo levantado, Trump despediuse de maneira icónica dos seus seguidores. Polo menos dúas persoas morreron no tiroteo, entre o público estaba un seguidor de Trump e o presunto autor do tiroteo, un mozo de 20 anos. As imaxes de Trump deron a volta ao mundo e as reaccións foron científicas, a maioría delas apoiadas, conspiradoras, outras; non foron poucas as que suxeriron que se trate dun acto político falsificado por Trump. Trump decidiu non falar até este luns, mentres que Biden xa condenou tres veces o ataque.

O diario The New York Times está a recoller na súa páxina web, en formato de liveblogging ou nunha breve información por minuto, os detalles do atentado. Destaca o seguinte: Un minuto e cuarto de discurso do presidente Joe Biden titulado "Biden pide á nación que baixe a temperatura". "Non podemos conducir a América á decadencia por este camiño", dixo Biden, que lamentou "calquera acto violento" que se produciu.

Biden, en porto estreito

Todo vai moi rápido nesta sociedade e, como di Gorka Bereziartua neste último artigo da serie Ondo Acabo, os intentos de magnicidio xa dependen da lóxica dos produtores de contido das redes, nunha época na que a cultura dixital ha fregado con manteiga as ramas da historia. A iso esforzouse Joe Biden, presidente de Estados Unidos e candidato á presidencia dos demócratas, de momento, pero falou como en contra da parede. Quizá era iso o que quería. Como nos últimos tempos, o público notou máis a trivialidad da súa linguaxe e os posibles lapsus que o contido. Pero, ao mesmo tempo, serviulle para suspender un par de actos públicos; algún test menos á hora de demostrar a súa saúde e as capacidades para seguir sendo presidente.

Non se equivocou no seu discurso da madrugada do luns; non cometeu erros visibles ao pronunciar frase por frase, e non chamou a Trump "presidente de Rusia" ou algo polo estilo, como cando chamou ao presidente ucraíno, Zelensky Putin. Equivocado, por suposto. Zelensky quitoulle importancia ante os medios de comunicación por "algo involuntario" que era, pediu "que se esquecese" e que ese erro "non tivese que marcar a axenda". No entanto, o traballo xa estaba feito. Biden volveuse a pór en ridículo ante todo o mundo, unha vez máis, porque todo o mundo sabe que ten problemas de saúde mental, provocados pola idade. Biden, de 81 anos, ten tan só tres menos que Trump, pero é evidente que un está peor que o outro –de saúde; estar "fisurado" podería gañar Trump–.

Con todo, o Goberno ruso púxolle a última palabra que dá que pensar: dixo que é "inaceptable" e "inapropiado" que un xefe de Estado fale "irrespetuosamente" doutros xefes de Estado... para quen é "inaceptable"? Para rusos ou para todo o mundo?

Cada vez son máis as persoas que pon en dúbida a saúde de Biden e pídenlle que retire a súa candidatura, pero, polo momento, el mantense niso. Cando o foco parece estar desviado, coller un pequeno "repouso" foi como pedir unha moratoria.