O avogado Juanje Soria faleceu este xoves, 26 de outubro, en Pamplona/Iruña. Os ex membros do Foro Social Permanente lembraron esta carta.
É difícil despedir a un amigo para deixar un pouco mellor a nosa terra a un amigo de mil andanzas e mil esforzos. Por iso dicímoscho até máis tarde. Dicímoscho en voz baixa, porque ti sabes que sempre estás na nosa memoria e en cada loita que emprendemos, no que ti non saberías dicir que non.
Vostede non se opuxo a ser membro do Foro Social Permanente, e foi algo máis que un membro nominal. Ensinounos a traballar con entusiasmo por quen sabe que ten razón. O seu impulso fixo que esta causa fose unha das que vostede gañou, a que todos gañamos e que Euskal Herria gañou para o proceso de construción da paz e a convivencia democrática.
Pero ademais de combatente, sabías que as causas humanas requiren unha relación humana, un coidado mutuo, e así te animabas a reunirche cun viño despois de cada reunión, sobre todo despois das máis complexas.
Sempre nos dicías que a misión do Foro era unha das pelexas máis difíciles que fixeches nunca. Tivemos que enfrontarnos a moitos contextos duros e evitar moitas cambadelas, o cal, por suposto, influía nas discusións internas. Pero quizais o principal legado do Foro Social sexa unha cultura do acordo, priorizando o consenso e respectando as discrepancias. Unha forma de facer as cousas que creou a escola noutras loitas que se dan na actualidade.
Viviches a vida e gozaches facendo que os demais sempre goces contigo. Por iso lémbrasnos as seguintes liñas que Eduardo Galeano escribiu para persoas como ti no "Libro dos abrazos":
"Cada persoa brilla entre todos coa súa luz. Non hai dous lumes iguais. Hai lumes grandes, lumes pequenos e lumes de todas as cores. Hai xente de lume tranquilo que non se fai cargo do vento, e xente de lume salvaxe que enchía o aire de faíscas. Uns lumes estúpidos non iluminan nin queiman, outros queiman a vida de tal modo que non se lles pode mirar sen parpadear e o que se achega acéndese.
Grazas, Juanje, porque ti acendíchesnos e o teu recordo, que tamén é presenza, mantén viva a nosa chama.
Ex membros do Foro Social Permanente: Fernando Armendáriz, Expe Iriarte, José Luís Uriz, Terexa Fagoaga, Txemi Pérez, Teresa Toda, Roberto Oiz, Félix Jiménez, Santi Begiristain, Taxio Arrizabalaga, Eneko Calle e Agus Hernán.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
A verdade é que non sei por que estou a escribir isto. No ambiente conflitivo de hoxe en día non se toman ben este tipo de opinións. É posible que ARGIA non publique isto, xa que non coincide coas opinións que publicaron até agora (pero se finalmente decidiron publicalo,... [+]
O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
Hoxe, 21 de xaneiro, é un día para lembrar e reflexionar sobre unha interesante efeméride da nosa historia recente. Cúmprense 50 anos do peche de 47 traballadores de Potasas de Navarra. Este peche, que durou quince días, provocou unha folga xeral en Navarra, informou o... [+]
Fai un par de semanas publicáronse varios datos de Noruega. Neste país de Europa do Norte predominaron os coches eléctricos, sendo a marca Tesla a a máis vendida, cun 90% de enerxía reciclable que se consome alí. Pola contra, as empresas públicas norueguesas non teñen... [+]
Estas foron as miñas últimas palabras cando fómosche, collidos da man no teu profundo soño respiratorio. O teu corazón quedou para sempre sen unha dor especial, sinxelo, digno. Como vostede queira e esixa. Como queiramos e respectamos.
Xa un mes antes da chegada do... [+]
Hoxe en día, as voces das mulleres e dos nenos e nenas permanecen no seo dunha cultura que deslegitima as súas voces, silenciando as súas experiencias, dentro dun sistema tendente a minimizar ou ignorar os seus dereitos e necesidades básicas. Un exemplo mediático deste... [+]
O martes deuse a coñecer a sentenza contra cinco novos de Lapurdi, condenados por pertenza a Segi. Quince meses de cárcere por reversión a dous mozos, cunha multa de 500 euros cada un; 140 horas de traballo forzado e 500 euros de multa a outros dous mozos; e, finalmente,... [+]
O outro día, mentres repasaba a famosa serie de televisión The Wire, chegou unha escena que me lembrou a desesperación. Alí, a dirección do diario The Baltimore Sun reuniu aos traballadores e avisoulles dos cambios que se aveciñan, é dicir, dos despedimentos e dos... [+]
A cultura consumista que vivimos, manda a todo usuario a un goce desmesurado. Como di Slavoj Zize, Goza do teu fetiche, converteuse no rudo mandato da hiper-modernidade. O goce actual leva a cabo a través dos dispositivos tecnolóxicos existentes para ocupar o lugar do... [+]