O Estado decidiu abrir as escolas, pero non está disposto a asumir as súas consecuencias. Por tanto, botou a responsabilidade sobre a dirección e sobre os profesores da escola. Para a apertura das clases, será responsabilidade dos profesores a aplicación do protocolo sanitario, que o Estado lava as mans. O borrador do protocolo consta de 63 páxinas e, como é sabido, a implantación deste tipo de protocolos require anos e recursos en calquera centro de traballo. No noso caso, con todo, dannos unha semana de prazo a profesores e pais, e sen ter en conta que na aplicación deste protocolo de saúde tamén hai nenos e nenas; sen dar ningunha garantía ao seu benestar e vida, ás condicións e á seguridade dos traballadores e traballadoras.
Algúns exemplos extraídos do protocolo: Os nenos non poden compartir xoguetes, pinturas ou libros, hai que garantir unha distancia dun metro entre eles, non poden tocarse nin xogar xuntos, hai que quitar balóns ou bicicletas, evitar interaccións entre nenos... Si non poden xogar cos seus amigos, si non poden relacionarse, si o material debe ser retirado, o espazo limitado… En que condicións pedagóxicas e humanas estarán os nenos de dous a once anos?
O profesorado terá a metade do alumnado na ikastola e o resto en casa, teremos traballo presencial e teletrabajo á vez? Pero ademais, e sobre todo, debemos asegurarnos de que os nenos e nenas teñen un metro de distancia entre eles, que non intercambian obxectos, que se tocan, que se lavan as mans nas decenas de momentos que marca o protocolo, que os espazos e obxectos son desinfectados, que un de cada dous aseos non se usa, que non se apilan os pais na entrada da ikastola… Por tanto, o noso traballo será dar clases maxistrais e facer un traballo policial.
Non podemos garantir o protocolo, porque os recursos materiais e persoais son escasos. Con todo, algunhas das esixencias que alí se detallan non poden ser aceptadas, xa que a Ikastola converteríase en prisión ou cuartel militar.
Nas ikastolas, alumnos, familias, colaboradores e profesores vivimos parte da vida coa neve, relacionámonos, aprendemos, desenvolvémonos… e xogamos… Si o xogo e as relacións están prohibidas para que abrimos as ikastolas?
Signatarios:
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
A supervivencia do eúscaro non é o único problema que os vascos xogamos na partida política, pero si, como elemento máis característico da euskaldunización, o que máis reflicte a nosa situación. Mostra moi ben o que non aparece tanto noutros ámbitos. En primeiro lugar,... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]
Os Sanmartines son moi coñecidos nos nosos caseríos, xa que é o momento de matar o porco. Con todo, moita xente non saberá que antes o día de San Martín marcaba o fin do ano agrícola. E iso non era ningunha bobada. De feito, a finais de ano había que pagar unha renda... [+]