Vostede gañou as dúas últimas ligas do Athletic, pero xa pasaron 37. Que fixo especial á túa xeración?

Naquela época tiñamos un equipo veterano, pero tamén tiñamos xogadores novos. Era un equipo moi bo, pero o resto non llo levaron ben e non conseguiron gañar nin as dúas Ligas nin a Copa.

A mentalidade do grupo era moi boa, tiñamos unhas relacións moi próximas. Era o momento oportuno. Empezamos gañando tanto en casa como fose e fomos afrontando os partidos individualmente. Non pensamos que iamos gañar a liga ou a Copa.

Vostede tamén levantou a última Copa do Rei do equipo ante o Barcelona, nun partido moi famoso entre Maradona e Goikoetxea. Como o viviches?

Tiñamos moi boa relación co FC Barcelona. Sempre o tivemos, pero nesa época estaba Maradona e cando xogamos no Barcelona tivemos o mesmo choque que na liga, produciuse un gran balbordo zen.Hortik e na final Maradona tamén se quentou o ambiente, el sempre estaba no centro.

"Tiñamos boa relación co FC Barcelona, pero non nos levamos ben con Maradona"

A verdade é que co FC Barcelona xa tivemos boa relación, pero ese ano, con Maradona non nos levabamos ben. Era un tío moi raro, non se tomou un bo camiño e confundiuno todo.

No teu palmarés, hai algún título que botes en falta?

Gañar as dúas Ligas e a Copa foi bastante complicado, e despois hase visto que vai ser moi difícil volver repetir.Hai que ter en conta que hoxe en día é cada vez máis difícil gañar e formar un equipo así.Son afeccionado ao Athletic desde que nacín e tiven a sorte de xogar alí. Tivemos anos bos e duros, pero gañamos títulos.Foi unha experiencia bonita, pero para iso había que estar preparado.

Antes de gañar os títulos, tiñas que ir ao Sporting, xa que no primeiro equipo do Athletic non tiñas minutos. Como foi a experiencia?

Moi boa. Cheguei ao Athletic e tocoume facer o servizo militar. Perdín todo o ano. Estiven outros dous anos en Atheltic, pero non xoguei demasiado.

"Cando fomos ao Sporting de Xixón, acertámolo de pleno"

Despois fichou polo Athletic a Iñaki Txurruka e a min propuxéronme ocupar o oco deixado no Sporting de Xixón.Fomos alá e acertámolo de cheo. O equipo era moi bo e a vida era bonita.

Tamén gañaches as dúas Ligas e un par de tempadas máis tarde te achegas ao Sestao de segunda división. Por que che decidiches?

Tivemos ocasións de ir xogar fóra. Tiñamos tres fillos e xa estaban na Ikastola Laudio. Tiña 34 anos nesa época.

O Sestao, que estaba en segunda división, adestraba Jabo Irureta. Propúxome reunirme... e foi diferente. Por exemplo, as viaxes eran en autobús. Andabamos a duras penas de sitio e non había diñeiro para a roupa.

Ao mesmo tempo, foi unha experiencia bonita, porque os xogadores eran coñecidos. Estivemos a piques de subir a 1º. O último partido xogámolo ante o celta de Vigo.

Como dixemos, a nosa relación era moi boa, e iso é imprescindible para avanzar e cumprir os obxectivos.

A pesar de que o Athletic gañou a Supercopa ao Barcelona en 2015, nótase unha falta de títulos nas últimas décadas. Xogou moitas finais, pero non gañou. Por que? Iso dá máis valor ao que fixestes?

Cada ano a situación faise máis dura para o Athletic Club, que gañou dous sets. Gañar é moi difícil e o camiño que colleu o profesional do deporte xoga en contra da filosofía do club.

"A dirección que adoptou o fútbol profesional repugna á filosofía do Athletic Club"

Fai bastante. Baixo a presidencia de Josu Urrutia, o Athletic Club clasificouse para a Champion League 2018. Tamén houbo finais de Copa.Foron bos anos, pero vai ser difícil gañar algo.

Debería o club cambiar a filosofía de fichaxe para poder competir contra equipos tan xigantes como os que existen hoxe en día?

Eu coincido coa filosofía que ten o Athletic. Eu non cambiaría un pouco, pero veremos quen asume responsabilidades no futuro e que pasa.Pola miña banda, se o Athletic cambia de filosofía, deixarei de ser socio.Con todo, xa veremos. Hoxe en día todo o move o diñeiro, pero creo que hai que manter a filosofía.

"Se o Athletic Club cambia de filosofía, deixarei de ser socio"

Este ano, o equipo de Garitano creou unha das mellores defensas de toda Europa. Pódese comparar vostede coa época en que era profesional?

A min encántame o traballo que fixeron Gaizka Garitano e Patxi Ferreira. É evidente que é un equipo sólido, sobre todo na parte posterior.Colleron o bo camiño e saben o que teñen que facer. Desde que Gaizka Garitano levoulla, o equipo foi recuperando aos poucos a iniciativa.

En comparación connosco, vexo unha defensa moi boa, peléxanse en todas partes e xogan ben. É moi parecido.

Ultimamente falouse de fútbol e política. Cando mataron na súa consulta ao membro de HB e pediatra Santiago Brouard, xogadores da Real Sociedade e do Athletic Club saíron coa ikurriña. Como decidiron? Foi a vosa idea? Dos clubs? Hoxe en día iso sería posible?

Santi Brouard era coñecido. Todos sabiamos que clase de persoa era e como era a súa vida. Nós tiñamos que demostrar a nosa fortaleza para denunciar o seu asasinato. Se non o usas ante un feito deste tipo, para que tes a forza e a cabeza?

Aínda estou de acordo co que fixen. Hoxe en día non sei o que pensan as persoas e o que farían, pero creo que se matasen de novo a unha persoa como esta, ocorrería o mesmo, xa que foi un golpe terrible.Santi Brouard sabía perfectamente o que pensaba e os demais tamén sabiamos quen era.Os xogadores e o club estivemos de acordo en ir da man ese día.

Este ano a selección española xogará en San Mamés. A política sempre estivo no deporte e non quíxoselle prestar atención?

A política sempre estivo aí. Eu nunca vin á selección española en San Mamés, pero creo que nin sequera preguntaban para xogar aquí.As cousas cambiaron e hai que adaptalas. Isto é un deses cambios. Púxose encima da mesa a posibilidade de xogar en San Mamés.

"A política sempre estivo ligada ao deporte, pero por encima diso está o diñeiro"

Como se dixo, é certo que a política sempre estivo ligada ao deporte, pero por encima diso está o diñeiro. Para ser un club de fútbol fai falta unha fortuna e, ao final, as cousas fanse a cambio de diñeiro.

Algúns falan de fútbol moderno, porque hoxe en día se meteu moito diñeiro no deporte e a globalización. Que diferenzas observas en todos os niveis?

Agora mesmo o fútbol é unha industria. Move moito diñeiro. Por exemplo, a Supercopa de Arabia Saudita está a xogarse agora no Mundial de Rusia 2018. Iso é o que provoca o diñeiro.

A vida dos xogadores cambiou e o balón tamén. O balón vai moi rápido, moito máis rápido que antes. Os controis e pases que fan os xogadores parecen sinxelos, pero son moi complicados, porque a xente ten un nivel moi alto.Son moi profesionais, pola contra é imposible. Ademais, teñen partidos practicamente todos os días. Iso tocoulles aos xogadores de hoxe en día e ese mundo move moito diñeiro.

Cambiou moito con respecto á súa época?

Eu falo ao Athetic Club, pero creo que os xogadores teñen unha vida moi normal. É verdade que é diferente, porque o fútbol creceu moito, pero entre eles creo que a situación non cambiou tanto. Iso si, móvese moito máis diñeiro.

O que máis cambiou pode ser o nivel de control. Na nosa época adestrabamos e iámonos a casa. Agora, en cambio, os xogadores están controlados en todo momento.Sábeno todo sobre os xogadores. Por exemplo, antes non tiñamos tan en conta a alimentación e de cando en vez adestrabamos no monte. Na actualidade, o adestramento completo realízase no polideportivo ou no campo, non se realiza fóra del.

Que vida tiveches despois do fútbol profesional?

Fun adestrador do Amorebieta durante dous anos e logo volvín ao Athletic. Estiven alí 18 anos, se non me equivoco.Fun representante do Bilbao Athletic e do Athletic. Todos os fins de semana saía cun grupo ou outro.Con outro socio creei unha pequena empresa e despois de 10 anos xubileime. Agora coido dos meus sobriños.

Tamén colaboras coa Asociación pola Saúde Mental ASASAM, non?

Si, a asociación propúxome facer de árbitro nos partidos que organizan e eu vou a gusto. Estou contento porque a xente é boa e danme a oportunidade de axudarme.