Esta última, a noz, é un alimento san. Ao pelar o gran e sacar a pulpa vemos que ten a forma do cerebro. Non é unha crenza de que o presente é bo para o cerebro. Trátase dunha crenza aparentemente non semi-corrupta, senón que é certo. A noz ten moitos bos alimentos. Agradecemos aos romanos que xunto co melocotonero (Prunus persica), o ciruelo (Prunus domestica), etc., tráiannos a nogueira. Realmente interesou aos romanos. A nogueira vive ben na escorrentía mediterránea do País Vasco; non quere en ningún caso a humidade das terras atlánticas, sobre todo esa necesidade de afogarse nas terras arxilosas; nos lugares rochosos sairá por aí. Si podes ir a Garde, onde vive unha xigantesca nogueira xunta ao río Gardelar.
A nogueira non é unha árbore fácil de facer amigos. É solitaria, a compañía non é súa; o devandito di: “A nogueira non quere amigos”. Non quere plantas debaixo, ninguén que lle quite a comida de volta! Para iso libera das súas follas unha sustancia chamada “juglona” para evitar que germine sementes alleas baixo a súa sombra. Esta mesma sustancia propágase no solo a través de arráigoa. A soidade como vía de subsistencia. Á vista da imposibilidade de que outras plantas poidan vivir debaixo dela polo efecto que desprenden as follas, a nogueira ten mala fama, tamén é o tema dos recunchos verdes do gran, como di o devandito: “Morrer ao comer o zócolin da noz”. Si dórmese baixo el, a crenza de que se vai a cabeza está moi estendida, di: “Durmir baixo a noz é malo”. Atención, por tanto, onde plantas a nogueira, que di: “Nogueira xunto a casa malo”. Non se coloquen xunto a hortas, manzanales, etc.; pronto sufrirán o ataque da nogueira e canto máis vello e agresivo sexa. Un proverbio en castelán di: “Sacerdote e nogueira lonxe do curral”. As enfermidades que atacan son tamén raras, salvo a mosca (Rhagoletis completa) que apareceu hai non moitos anos, que apenas lles afecta. O seu responsable é o ácido elágico que contén nas follas. Árbore fortificada nogueira.
O gran é o bucoi da outra sidrería, que di así: “Noces crujientes, interior suave”. A vitamina Omega-3 e que non ten a noz. Parece que mellora a actividade neuronal, fai máis intelixente a comida. Tamén ten unha boa graxa, pero a graxa, que di: “Tres ou catro noces suficientes”.