Comer e vivir
- É imprescindible separar a materia orgánica nos residuos urbanos, abrasala e devolvela á terra, a vida ou morte.
O que traballa as plantas sabe: sen comer non hai beneficios. Todas as plantas vivirán en función dos seus alimentos á maneira das raíces. A esa vida quitamos o froito que queremos: a semente (faba, Phaseolus vulgaris), o froito (mazá, Malus domestica), a flor (alcachofa, Cynara cardunculus var). scolymus), folla (espinacas, Spinacia oleracea), cortiza (canela, Cinnamomum verum), madeira (tezo, Taxus baccata), madeira (carballo americano ou carballo de identidade, Quercus rubra), raíz (zanahoria, Daucus carota subsp. sativus), alevín (espárrago, Asparagus officinalis), rodaballo (corazón de boi ou tulipa, Tulipa spp. ), tubérculo (pataca, Solanum tuberosum), etc.
Naturalmente, necesitamos o beneficio, para iso traballamos as plantas. A pregunta é que beneficio. Que queremos, moitos e grandes? Ou boas? Cantidade e/ou calidade, un keret que o fabricante atopará con frecuencia. Quen aposta pola recollida rápida e masiva sábeo: os abonos químicos, as pesticidas, as tecnoloxías que levan á escravitude, etc. Quen aposta por vender rápido e moito sabe que queimará o aire, a auga e á xente de ao redor. Xente: inimigos, amigos e até fillas e fillos.
Si mantense a mentalidade de hai un século, haberá menos campesiños na nosa contorna. A sangría continua non se deterá. Que campesiños perdémonos? Aqueles que se vinculan ao xugo da agricultura capitalista que promoven os científicos vanidosos e os administradores político-industriais. Fuman toda a contorna, queiman a nós e ao noso futuro. Si, o porvir, porque tamén a terra quéimase, maldita sexa. A agricultura industrial é un oximorona como o capitalismo verde, unha mentira propia.
A terra é o noso maior ben. O coidado da terra debe ser o noso principal obxectivo. Comemos pola terra. Come da terra todo o que comemos. Terra queimada, comida queimada, queimados nós, os hospitais rebosantes. Vixiemos, pois, a terra. A única opción que temos é alimentar a vida da Terra; na terra viva as plantas alimentaranse máis e mellor. Dar vida á terra é proporcionar fertilizantes orgánicos. Non hai máis trucos. Xeremos abonos orgánicos, sobre todo dos residuos que temos ao noso alcance. Así o afirma un prestixioso investigador da Universidade de Murcia, Germán Tortosa Muñoz. Leva moitos anos demostrando e difundindo os beneficios do uso da terra. Di claramente: as plantas crecen máis fermosas nunha terra que ten un foso. Tamén hai un chanzo de terra de Luar a Luar, pero o peor dos terrones é mellor que nada. É imprescindible separar a materia orgánica nos residuos urbanos, abrasala e devolvela á terra, a vida ou morte.
O que sabe, sabe, non ten vida sen comida.
Udaberrian orain dela egun gutxi sartu gara eta intxaurrondoa dut maisu. Lasai sentitzen dut, konfiantzaz, bere prozesuan, ziklo berria hasten. Plan eta ohitura berriak hartu ditut apirilean, sasoitu naiz, bizitzan proiektu berriei heltzeko konfiantzaz, indarrez, sormen eta... [+]
Ohe beroan edo hotzean egiten da hobeto lo? Nik zalantzarik ez daukat: hotzean. Landare jaioberriek bero punttu bat nahiago dute, ordea. Udaberriko ekinozio garai hau aproposa da udako eta udazkeneko mokadu goxoak emango dizkiguten landareen haziak ereiteko.
Duela lau urte abiatu zuten Azpeitian Enkarguk proiektua, Udalaren, Urkome Landa Garapen Elkartearen eta Azpeitiako eta Gipuzkoako merkatari txikien elkarteen artean. “Orain proiektua bigarren fasera eraman dugu, eta Azkoitian sortu dugu antzeko egitasmoa, bere izenarekin:... [+]
Itsasoan badira landareen itxura izan arren animalia harrapari diren izaki eder batzuk: anemonak. Kantauri itsasoan hainbat anemona espezie ditugun arren, bada bat, guztien artean bereziki erraz atzemateko aukera eskaintzen diguna: itsas-tomatea.
Aurten "Israel Premier Tech" txirrindularitza talde israeldarra ez da Lizarraldeko Miguel Indurain Sari Nagusia lasterketara etorriko. Berri ona da hori Palestinaren askapenaren alde gaudenontzat eta munstro sionistarekin harreman oro etetea nahi dugunontzat, izan... [+]
Donostiako Amara auzoko Izko ileapaindegi ekologikoak 40 urte bete berri ditu. Familia-enpresa txikia da, eta hasieratik izan zuten sortzaileek ile-apainketan erabiltzen ziren produktuekiko kezka. “Erabiltzaileen azalarentzat oso bortzitzak dira produktu gehienak, baina... [+]
Ugaztunei eskainitako azken artikuluaren amaierako hitzak hurrengo animalia aurkezteko aitzakia paregabea dira. Bertan esaten genuen muturluzeak erreka “garbi eta txukunak” behar dituela, kutsadurarik gabeak baina elementu natural anitzekin. Animalia txiki horren... [+]
Bada Borda bat ilargian. Bai, bai, Borda izeneko krater bat badu ilargiak; talka krater edo astroblema bat da, ilargiaren ageriko aldean dago eta bere koordenadak 25º12’S 46º31’E dira; inguruan 11 krater satelite ditu. Akizen jaiotako Jean Charles Borda de... [+]
Sare sozialen kontra hitz egitea ondo dago, beno, nire inguruan ondo ikusia bezala dago sare sozialek dakartzaten kalteez eta txarkeriez aritzea; progre gelditzen da bat horrela jardunda, baina gaur alde hitz egin nahi dut. Ez ni optimista digitala nauzuelako, baizik eta sare... [+]
Mila milioika mintzo dira agintariak. CO2 isurketak konpentsatzeko neurri eraginkor gisa aurkeztuta, zuhaitz landaketei buruzko zifra alimaleak entzuten dira azken urteetan. Trantsiziorako bide interesgarria izan zitekeen, orain arteko oihanak zainduta eta bioaniztasuna... [+]
Kutsatzaile kimiko toxikoak hauteman dituzte Iratiko oihaneko liken eta goroldioetan. Ikerketan ondorioztatu dute kutsatzaile horietako batzuk inguruko hiriguneetatik iristen direla, beste batzuk nekazaritzan egiten diren erreketetatik, eta, azkenik, beste batzuk duela zenbait... [+]
Magnoliak eleganteak dira. Dotoreak. Anddereak. Pontxoak. Apainak. Pimentak. Gurbilak. Ponposak, ponpoxearrenak. Ortiroak. Ia-ia fazazkoak, kriket eta kraket. Ez naiz harritzen, beren loraldien azpian lurrarekin urtzerainoko handitasunaren menpeko sentitzen naiz urtero.