A terra prometida por Deus non é a terra palestina
Como outros proxectos coloniais, Israel ten unha vocación genocida integrada no seu ADN. Para manter a inxustiza da súa existencia, o apartheid e a violencia extrema son os instrumentos que utiliza sistematicamente.
O pobo palestino, como pobo colonizado, loita lexitimamente por defenderse desta inxustiza en virtude do dereito internacional. O colonizador, en cambio, para manter o dominio da poboación oprimida, vai aumentando a intensidade da violencia, chegando á brutalidade genocida que se está producindo actualmente en Palestina. Non facelo significaría deixar de existir o proxecto colonial.
Por exemplo, na India, Kenia, Alxeria ou Sudáfrica, vimos o mesmo proceso circular da loita anticolonialista e o aumento da violencia represiva, e o fracaso moral do poder colonial, coa caída do réxime colonial.
A diferenza doutros proxectos coloniais, os colonizadores sionistas palestinos, na súa maioría nacionalistas seculares, utilizaron e seguen utilizando a coartada relixiosa de "terra prometida" para decorar o proceso de colonización planificado.
Desde o principio souberon que esta coartada ía ter unha gran resonancia no Oeste cristián, resonancia que até hoxe mantén a súa poder mistificante. Utilizando a baza da xustificación bíblica e instrumentalizando o sentimento de culpa do Holocausto nazi, imperante en moitos países europeos, Israel proxecta a imaxe do estado e do estado vítima elixido polo deus.
Durante os 76 anos de colonización, moitas persoas occidentais han abandonado o verdadeiro carácter racista do proxecto sionista, porque os medios de comunicación contribuíron a manter esta falsa imaxe de Israel.
Apoiada por unha gran maioría israelí, Gaza sufriu durante os últimos meses a violencia psicópata do exército israelí, para deixar sen argumentos a propaganda sionista (hasbara) e apropiarse da verdadeira natureza do proxecto sionista da poboación occidental.
Isto cambiou de forma irreversible a opinión pública. As imaxes dos hospitais bombardeados, dos pacientes fusilados en sangue frío, dos médicos torturados e dos nenos mortos de fame non se borrarán da memoria colectiva.
Israel é agora un estado paria, como o apartheid surafricano nos anos anteriores ao último fracaso. As nosas autoridades gobernamentais, das administracións públicas e dos partidos políticos imaxinan, "cando isto termina", que poderán seguir mantendo relacións e negocios cos seus compañeiros israelís, pero están equivocados.
Do mesmo xeito que ocorreu co apartheid surafricano, a demanda de illamento do Estado genocida é cada vez máis universal: boicot comercial, deportivo e cultural e penas contra Israel, até o pleno recoñecemento dos dereitos do pobo palestino á liberdade, á igualdade e á xustiza do seu territorio.
O xenocidio non se normaliza cunha canción, Israel fóra de Eurovisión. Cartón vermello a Israel, non se xoga co apartheid e o xenocidio.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
A verdade é que non sei por que estou a escribir isto. No ambiente conflitivo de hoxe en día non se toman ben este tipo de opinións. É posible que ARGIA non publique isto, xa que non coincide coas opinións que publicaron até agora (pero se finalmente decidiron publicalo,... [+]
O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
Hoxe, 21 de xaneiro, é un día para lembrar e reflexionar sobre unha interesante efeméride da nosa historia recente. Cúmprense 50 anos do peche de 47 traballadores de Potasas de Navarra. Este peche, que durou quince días, provocou unha folga xeral en Navarra, informou o... [+]
Fai un par de semanas publicáronse varios datos de Noruega. Neste país de Europa do Norte predominaron os coches eléctricos, sendo a marca Tesla a a máis vendida, cun 90% de enerxía reciclable que se consome alí. Pola contra, as empresas públicas norueguesas non teñen... [+]
.jpg)
Estas foron as miñas últimas palabras cando fómosche, collidos da man no teu profundo soño respiratorio. O teu corazón quedou para sempre sen unha dor especial, sinxelo, digno. Como vostede queira e esixa. Como queiramos e respectamos.
Xa un mes antes da chegada do... [+]
Hoxe en día, as voces das mulleres e dos nenos e nenas permanecen no seo dunha cultura que deslegitima as súas voces, silenciando as súas experiencias, dentro dun sistema tendente a minimizar ou ignorar os seus dereitos e necesidades básicas. Un exemplo mediático deste... [+]
O martes deuse a coñecer a sentenza contra cinco novos de Lapurdi, condenados por pertenza a Segi. Quince meses de cárcere por reversión a dous mozos, cunha multa de 500 euros cada un; 140 horas de traballo forzado e 500 euros de multa a outros dous mozos; e, finalmente,... [+]
O outro día, mentres repasaba a famosa serie de televisión The Wire, chegou unha escena que me lembrou a desesperación. Alí, a dirección do diario The Baltimore Sun reuniu aos traballadores e avisoulles dos cambios que se aveciñan, é dicir, dos despedimentos e dos... [+]
A cultura consumista que vivimos, manda a todo usuario a un goce desmesurado. Como di Slavoj Zize, Goza do teu fetiche, converteuse no rudo mandato da hiper-modernidade. O goce actual leva a cabo a través dos dispositivos tecnolóxicos existentes para ocupar o lugar do... [+]
Unha pantasma atravesa as cociñas: As pantasmas de Carlos.
Karlos non se presentou ao Master Chef Celebrity. Tras analizar o seu patrimonio culinario, ten moi claro que non vai superar a selección dos seus adversarios. De feito, a Academia da Gastronomía e os medios de... [+]
A consecución da Selección de Euskadi foi, sen dúbida, un logro histórico. Pero se queda niso, para moitos vascos –eu tamén, porque son navarro– será o día máis escuro e triste. Despois de gozar da alegría e a calor dos primeiros días, volvamos á realidade.
De... [+]
Os profesores de audición e linguaxe (PDI) e logopedas son profesores especialistas que traballan tanto na escola pública como na concertada. Entre as súas funcións está a atención directa ao alumnado con dificultades de linguaxe e comunicación, pero tamén o... [+]
As vítimas creadas polo PAI non son só docentes funcionarizados grazas ao proceso de estabilización provocado pola Lei do PAI, senón moito máis. A algúns se lles deu unha certa visibilidade mediática como consecuencia do recurso interposto por Steilas, pero a maioría... [+]