A terra prometida por Deus non é a terra palestina
Como outros proxectos coloniais, Israel ten unha vocación genocida integrada no seu ADN. Para manter a inxustiza da súa existencia, o apartheid e a violencia extrema son os instrumentos que utiliza sistematicamente.
O pobo palestino, como pobo colonizado, loita lexitimamente por defenderse desta inxustiza en virtude do dereito internacional. O colonizador, en cambio, para manter o dominio da poboación oprimida, vai aumentando a intensidade da violencia, chegando á brutalidade genocida que se está producindo actualmente en Palestina. Non facelo significaría deixar de existir o proxecto colonial.
Por exemplo, na India, Kenia, Alxeria ou Sudáfrica, vimos o mesmo proceso circular da loita anticolonialista e o aumento da violencia represiva, e o fracaso moral do poder colonial, coa caída do réxime colonial.
A diferenza doutros proxectos coloniais, os colonizadores sionistas palestinos, na súa maioría nacionalistas seculares, utilizaron e seguen utilizando a coartada relixiosa de "terra prometida" para decorar o proceso de colonización planificado.
Desde o principio souberon que esta coartada ía ter unha gran resonancia no Oeste cristián, resonancia que até hoxe mantén a súa poder mistificante. Utilizando a baza da xustificación bíblica e instrumentalizando o sentimento de culpa do Holocausto nazi, imperante en moitos países europeos, Israel proxecta a imaxe do estado e do estado vítima elixido polo deus.
Durante os 76 anos de colonización, moitas persoas occidentais han abandonado o verdadeiro carácter racista do proxecto sionista, porque os medios de comunicación contribuíron a manter esta falsa imaxe de Israel.
Apoiada por unha gran maioría israelí, Gaza sufriu durante os últimos meses a violencia psicópata do exército israelí, para deixar sen argumentos a propaganda sionista (hasbara) e apropiarse da verdadeira natureza do proxecto sionista da poboación occidental.
Isto cambiou de forma irreversible a opinión pública. As imaxes dos hospitais bombardeados, dos pacientes fusilados en sangue frío, dos médicos torturados e dos nenos mortos de fame non se borrarán da memoria colectiva.
Israel é agora un estado paria, como o apartheid surafricano nos anos anteriores ao último fracaso. As nosas autoridades gobernamentais, das administracións públicas e dos partidos políticos imaxinan, "cando isto termina", que poderán seguir mantendo relacións e negocios cos seus compañeiros israelís, pero están equivocados.
Do mesmo xeito que ocorreu co apartheid surafricano, a demanda de illamento do Estado genocida é cada vez máis universal: boicot comercial, deportivo e cultural e penas contra Israel, até o pleno recoñecemento dos dereitos do pobo palestino á liberdade, á igualdade e á xustiza do seu territorio.
O xenocidio non se normaliza cunha canción, Israel fóra de Eurovisión. Cartón vermello a Israel, non se xoga co apartheid e o xenocidio.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai unhas semanas escoitamos a Trump no debate televisado sobre a existencia no seu país de estados demócratas que autorizan o aborto tras o nacemento do seu fillo.
A xulgar polo personaxe, parece unha idea absurda e improvisada, pero esa mesma falsidade foi ouvida en 2019 a... [+]
A Intelixencia Artificial (IA) está a revolucionar non só noso día a día, senón tamén a forma de traballar nas empresas e de interactuar coas empresas a través de ferramentas de Intelixencia Artificial ou de desenvolvementos no uso da tecnoloxía lingüística. É de... [+]
O 26 de setembro é o Día Europeo das Linguas, que debería ser un día importante para os vascoparlantes. Temos moito que celebrar, o mesmo que temos para denunciar a moitos outros. Pero decidín falar do que temos por celebrar hoxe e reivindicar a fortaleza que esta sociedade... [+]
Agosto é o mes das vacacións para moitas persoas, incluídas as que gobernan. E, con todo, é habitual aproveitar o mes de agosto para tratar algúns temas sen moito ruído, aínda que de gran importancia.
É o que está a suceder co proxecto de centralización da xestión de... [+]
Se preguntásemos cal do catro concertos que máis lles gusta é o do “catro estaciones” de Vivaldi, as respostas dar en igualdade, a metade a primavera e a outra metade o outono. Con todo, a balanza torceríase a favor da primavera, quizá por ser a máis escoitada.
Si, a... [+]
Con este artigo, o movemento BDS quere facer un boicot público ao acto que se celebrará o próximo 24 de setembro no Guggenheim de Bilbao. Na mesma, contarán coa presenza do recoñecido artista sionista, Noa, que presentará o seu último traballo discográfico.
Cando no... [+]
O verán deu os seus pasos e o ambiente festivo debilitouse. Agora enfrontámonos ás necesidades que deixamos atrás e, unha vez máis, hai que dar as razóns correctas á sociedade vasca.
Ao parecer, os primeiros contactos tratan de achandar os camiños ao ambiente político,... [+]
Nos últimos anos, o uso de computadores en Educación converteuse nunha práctica habitual, polo que agora se está cuestionando a eficacia dos dispositivos electrónicos na aula. É realmente axeitada ou a mellor forma de perder o tempo?
Os computadores non son para todos os... [+]
A escultura Dual, colocada na rúa Ijentea, inaugurouse o 31 de maio de 2014 en homenaxe aos 400 donostiarras executados polos franquistas durante o golpe de estado do 36 e a posterior guerra. Foi un acto emotivo, sinxelo, pero cheo de significado. Alí estiveron familiares e... [+]
Desde que nos trasladaron a Euskal Herria desde os cárceres do Estado español, no cárcere de Zaballa atopamos moitas carencias no ámbito da comunicación. Dispomos de menos e máis curtos presenciais, tivemos que realizar as visitas do locutorio en condicións técnicas... [+]
O 26 de agosto esperteime coma se fose un luns normal, levanteime da cama e, cos brazos desorbitados, me desperezé. Pero en canto cheguei ao corredor, souben que aquilo non era un deses luns monótonos e descorazonados de sempre. Atopei aos meus pais diante do computador lendo... [+]
Como lembraredes, a pasada primavera membros da Plataforma Aulas da Experiencia Euskaraz Ere Bai demos unha mensaxe para que a cidadanía poida realizar tamén en eúscaro os cursos que organiza a aula da Experiencia da Universidade do País Vasco.
A mensaxe dirixiuse á... [+]
Kursk é unha rexión histórica de Rusia. Vivía en paz até o 6 de agosto, cando o exército ucraíno entrou na cidade. Entraron un quince mil homes. Centos de tanques, vehículos blindados, pezas de artillaría, radares de defensa aérea… as armas máis modernas que existen... [+]
Non son o Nadal, con todo, pronto haberá adornos nas grandes tendas para anuncialo, ou polo menos así o din. Nos escaparates “Zorionak! As reivindicacións como “Gabon ederra pasa!” estarán expostas en todas partes. Con todo, as felicitacións poden ser moitas: a... [+]