A asociación de mulleres Itzartu organizou diversas actividades, talleres e actividades culturais en Sopela desde a súa constitución en 1991. A presidenta de Itzartu, PILI Serrano, afirmou que a asociación "cumpriu os seus obxectivos iniciais á altura das circunstancias". Di que cando se constituíu a asociación non se realizaban este tipo de actividades no municipio para as mulleres e a asociación comezou a crear oferta: "Por exemplo, en Sopela non había piscina, así que empezamos a ir a Mungiako".
Ademais, aproveitaron a asociación para reunir ás mulleres sopeloztarras e organizar diferentes actividades, e Serrano mostrou a súa satisfacción polos resultados obtidos: "Gustaríame subliñar que conseguimos sacar a moitas mulleres de casa e, ademais, organizámonos dunha maneira moi independente".
Serrano explicou que a decisión de abandonar a asociación ten unha razón sinxela: "Non hai ninguén que vaia coller a substitución do noso traballo, así que só nos queda a disolución", engadiu. Di que é unha decisión lamentable, pero di que os membros da asociación son moi maiores e que a COVID-19 tamén lles fixo moito dano. A Tesoureira da Asociación, Mertxe Pérez, lamentou que a organización das actividades da asociación supón un gran traballo e fano gratis: "Si o traballo que facemos está pago, haberá cola para entrar na asociación", engadiu. Manifestan que a xestión da asociación implica unha gran implicación, pero lamentan que non atoparon a ninguén que vaia coller a súa substitución: "A xente quere ir ás actividades, pero ninguén se preocupa polo que está detrás", engadiu.
Serrano resumiu que "todo o que ten un inicio, ten un final". Con todo, di que as actividades realizadas durante este tempo foron moi positivas: "A pesar de todo o traballo que fixemos, a etapa foi moi boa, moi enriquecedora e moi bonita", engadiu.
Como despedida, este domingo, 27 de marzo, o grupo de teatro Itzartu representará a obra Amigas desgraciadas. O director do grupo, Fernando Ansoleaga, explicou que a compañía se constituíu en 1993 para "liberar a afección dalgunhas mulleres por interpretar con agarimo e esforzo". Segundo engadiu, varias mulleres pasaron por ese grupo e as que aínda continúan queren agradecer ao público o agarimo e o respecto que lles deron durante estes anos.
Ademais, explicaron que se manterán os ciclos de cenema con perspectiva de xénero creados por Itzartu, cuxa organización foi asumida pola área de Igualdade do Concello.
O que se achegue a este libro, en primeiro lugar, estará con G. Atópase coas imaxes de Mabire. Son imaxes de estilo cómic, trazos moi precisos e vivencias de cor celestial que axudan a interpretar con facilidade personaxes e situacións. Estas imaxes coinciden co texto, que... [+]
O Parque de Dona Casilda de Bilbao convértese unha vez ao ano no punto de encontro do teatro de rúa. Este ano, o festival Kalealdia cumpre 25 anos, e na primeira semana de xullo, puidéronse ver 86 actuacións de 32 compañías diferentes.
O día 3 de xullo chamoume a... [+]
18:45. Os meus amigos citáronse para o sete da tarde, pero a alarma do móbil pilloume lonxe de estar listo. Vestido cun pixama con debuxos de sandie e mirando só o documento de Google do computador, admitín que hoxe tampouco chegarei a tempo. Con todo, esta vez a escusa non... [+]
Cando publiquei o meu primeiro libro de poemas ofrecéronme un recital nunha universidade. O músico cobrou en diñeiro e a min déronme un libro sobre Jorge Oteiza, que non collín porque estaba na miña casa. Esta foi a primeira das solicitudes inaceptables que aceptei. Tamén... [+]
Por unha cuestión de traballo tiven que reler este marabilloso libro. Un libro curto que aúna teoría, genealogía e historia feminista, e que seguramente terá moitas críticas mirando na rede e, sorpresa! Atopei unha, a que escribiu Irati Majuelo en Berria.O
libro... [+]