Empecemos pola túa vitoria. Cal é a túa lectura e sensación?
A alegría, a sensación de levar un bo traballo, iso é o que sinto. Facer case un 48% nun triangular é bastante histórico e gañamos varios bastións. É o resultado do traballo realizado e da coherencia da candidatura presentada conxuntamente por toda a esquerda, neste territorio, en particular, con EH Bai. A dinámica da Nova Fronte Popular FHB trae un vento de esperanza.
Mencionando a EH Bai, Peio Dufau abertzale obtivo o escano.
É unha noticia incrible, estou contentísimo, a vitoria non tería o mesmo sabor se non subise a París con Colette Capdevielle e Peio Dufau. Durante a campaña tivemos que facer fronte a unhas declaracións vergoñosas, algúns representantes políticos han tido palabras duras sobre EH Bai e a esquerda púxose como a extrema dereita. Os resultados demóstrannos que os votantes non seguiron. É un fracaso moral e político.
A unidade entre todos os partidos de esquerda e EH Bai é histórica.
É histórico a nivel de Euskal Herria, tamén a nivel departamental. Foi posible grazas a diferentes compoñentes. Para empezar, é o resultado de dous anos de pontes construídas. Estou moi orgulloso de lembrar que Egoitz Urrutikoetxea e outros representantes abertzales estiveron na oficina de campaña de 2022. Traballamos xuntos durante dous anos, colaboramos cos partidos abertzales. Aprendemos a coñecernos e a traballar xuntos, e soubemos situar os intereses do territorio por encima das etiquetas políticas. Sobre todo, soubemos pasar por encima dos enfrontamentos do pasado: temos que abrir un novo capítulo político, e quizá un novo libro. Creo que acertamos a escribir unha entrada moi boa.
O tres deputados de Ipar Euskal Herria son da FHB. Con todo, non podemos negar que aquí tamén temos un RN forte.
Non podemos pasar por alto o voto a favor das ideas racistas, xenófobas, antisemitas e excluíntes. E tamén hai xente que se queixa, que é aburrida e que pensa que RN pode ser unha saída. A extrema dereita é un roubo, nunca estivo á beira da clase popular e da clase media, e non ten capacidade para gobernar. As barreiras republicanas facilitadas, así como a súa incapacidade e as vergoñosas declaracións das testemuñas candidatos, fixeron moito dano ao RN.
Esperábasche a vitoria do FHB ou foi unha sorpresa?
Sabía que iamos xogar un partido duro, pero a verdade é que non pensaba que puidésemos conseguir unha vitoria así. Foi unha sorpresa e unha gran tranquilidade.
A cidadanía mobilizouse para cortar o paso á extrema dereita, que foi detida.
Trátase dunha campaña levada a cabo pola cidadanía, na que se produciu unha onda popular. Axudáronme moitos militantes, moitos deles dun partido que non eran, nunca repartiron folletos nos mercados. Conseguimos transmitir a mensaxe desde o val de Ossau até o de Aldude, militarmente.
Como se afronta o desenvolvemento da extrema dereita?
Temos que renovar o diálogo, recuperar a calma e propor saídas aos problemas da cidadanía, deixando claro que non temos bastón máxico e sen grandes promesas. Temos que conseguir, aos poucos e axiña que como sexa posible, modificar o día a día da cidadanía. Persoalmente, farei todo o que poida; temos moito traballo por diante, hoxe empeza todo.
Con todo, o FHB non ten maioría absoluta. A situación parece complicada.
É certo que non é a situación máis simple. Pero tamén sei que temos capacidade de resposta, temos unha liña política e clara, seguiremos o noso programa. Tamén sei que temos a capacidade de abrirnos máis aló do noso marco político, sempre no que se refire á xustiza social, fiscal e ecolóxica. Estiven nunha oposición clara durante dous anos, pero presentei un texto cun deputado maioritario: cando a proposición de lei vai no bo sentido, en principio vén con capacidade de construír.
Algúns macronistas situáronse a favor dunha maioría republicana sen LFI Francia Insubmisa.
Dáme pena pór ao mesmo nivel á Francia insubmisa e á extrema dereita. Traballei con LFI durante dous anos, no fondo pero sobre todo na forma non sempre estamos de acordo, pero hai xente moi boa dentro de LFI. Aínda que non o compartamos en todo, temos o mesmo fundamento ideolóxico. Os votantes falaron, e agora pasamos por encima das etiquetas políticas e imos levar o programa adiante.
Pasaron tres meses desde as eleccións ao Parlamento francés. Era o 7 de xullo e para sorpresa de todos saíu gañando a Nova Fronte Popular da esquerda, o FHB. Co obxectivo de cortar o camiño á extrema dereita que resultou vencedora na primeira volta, na segunda volta os... [+]
O sol levantouse por cuarta vez na zona asediada das festas de Baiona e creo que neste País Vasco do setentrión respiramos mellor, sobre todo porque o noso tres deputados son da Nova Fronte Popular e relegamos ao terceiro posto á onda negra e caca. Con todo, dúas cousas: 1... [+]
Un estudante díxome unha vez que estudabamos un texto: “O personaxe está enfermo: o pensamento móvese na súa cabeza”. Obviamente, con esta frase, expresou mal o comentario que tiña na mente, é dicir, que a imbecilidad do personaxe notábase nas súas continuas... [+]
Ás 20:00 horas saíron os primeiros datos, que sorprenderon en xeral: O RN de extrema dereita que antes situaban todas as sondaxes foi terceiro e a Nova Fronte Popular de esquerda FHB. O RN, que se vía na maioría ou na maioría absoluta, foi unha labazada para a Unión... [+]