Moitos dos residuos xerados polo sector secundario acaban no mar, entre eles o mercurio. Aínda que este metal non é letal para os seres vivos mariños, nos seres humanos pode ser perigoso si comemos con frecuencia pescado contaminado con mercurio. Pódenos afectar física ou mentalmente.

O Caribe é unha das preocupacións que comparten moitos países do sur do mar. Reuníronse e decidiron facer fronte ao problema: O acordo de Minamata asinouse en agosto do ano pasado. Neste acordo, cada país comprometeuse a controlar as súas empresas de produción para coñecer a orixe das principais contaminacións. Agora, os resultados fixéronse públicos e púidose constatar que, por exemplo, o 70% do total do mercurio que chega a Trinidad e Tobago provén da industria do gas e o petróleo, ou que a produción de bauxita en Xamaica é a que máis mercurio xera.

Unha vez coñecidos os resultados, a asociación indica que hai que actuar. Yasmin Jude, coordinador de Desenvolvemento Ambiental de Santa Lucía, ten claro: “O mercurio é un problema global que non se pode abordar sen a colaboración de todos os países; é un tema que hai que controlar”. A Coordinadora de Desenvolvemento Ambiental de Trinidad e Tobago, Keima Gardiner, engadiu que o obxectivo para 2020 é reducir o consumo de produtos que utilizan mercurio no seu país.

Pesca e turismo

Brasil tamén é membro da Asociación Caribe e precisamente en Brasil péscanse moitos dos peixes que se atopan no sur do Caribe. O coordinador do país, Jewel Batchasingh, tamén ten un grave problema co mercurio e cre que pode afectar directamente ao turismo: “A pesca e o turismo son dúas industrias importantes para os pobos da costa norte de Brasil, e a xente deixa para comer pescado cando se sabe que pode estar contaminado con mercurio”.