Designación do mar
“Perdoaranme os poetas”, pensei. O tema de hoxe saíume así, como un poema. Quizá a poesía sexa o lugar ideal para as palabras antigas, non sei. En calquera caso, aí tedes o meu texto poético:
O premio Nobel Odyseas Elytis dixo: "Somos nós en toda Europa, ao ceo (ουραν?). o ceo e o mar (θ?λασσα), únicos que temos o privilexio de dicir o mar como lles dixeron fai dous mil cincocentos anos Homero e Platón”.
Nós non temos o mesmo privilexio.
Pero sabémolo
–non Homero,
Non Platón–
alguén,
nesta terra,
fai dúas mil anos, ou máis,
antigo
dixo,
e
vergoña
e
fillo.
Señora
dixo.
E
home,
e
felicidade.
Un dixo:
e logo outro,
e outro,
até os nosos días,
aquí.
Lingua
semellante
,
os mesmos sons
uniunos,
e diante
entendeu.
Non foi Homero,
nin Platón.
Nós non temos os mesmos privilexios.
A verdade é que
respecto da lingua,
temos moi poucos privilexios,
apenas privilexios.
Pero,
como os gregos,
palabras antigas
sabemos.
"Iso non é moito", non sexa o voso premio Nobel.
e é certo.
Non é moito,
pero si.
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
O eúscaro ten un caudal de auga moi grande na escaseza. Cada pinga local rega e revive a nosa cultura. Ofrecerlle un mar de auga a aquela sede. Aínda que o eúscaro veu dun pozo profundo e escuro, todos sacamos a nosa mostra de auga salgada e convertémola en fonte. E agora... [+]
