Pasaron dous anos e medio desde que Statkraft anunciase a súa intención de instalar 8 aeroxeradores de 200 metros na serra de Asensiomendi, en Durakogain, Ganborralde. Xunto a iso, o proxecto prevía que unha liña de alta tensión de 14 quilómetros atravesase o val para transportar a electricidade producida na central até a subestación de Atxondo.

Aínda que os datos poden axudar a visualizar a dimensión do proxecto, hai outros aspectos que non se miden tan facilmente: canto custa o monte? cantas zonas rurais? Canto custa o esforzo da xente que quere vivir alí? Canta fauna e ecosistemas autóctonos? No pobo de Aramaio, como en moitos pobos de Euskal Herria e de todo o mundo, sabemos que este tipo de proxectos provocan feridas e dores non cuantificadas, a estrutura de cemento do TAV lémbranolo cada día.

Desde Aramaixo Bizirik valoramos moi positivamente a resolución final do Ministerio. É unha noticia satisfactoria e esperamos que sexa un fito importante ante outros macroproyectos que se están expondo na nosa contorna. Así mesmo, a presente Resolución pon de manifesto que o incansable labor da cidadanía e dos colectivos de defensa da terra pode dar lugar a resultados significativos.

O noso agradecemento ao pobo de Aramaio e ao Goberno Municipal polo papel que xogou na oposición ao proxecto. Moitas persoas de Aramaio participaron no proceso de deliberación sobre a enerxía e en concreto sobre a central “Itsaraz”, e a partir das conclusións de devandito proceso, o Concello presentou unha moción en contra do proxecto. Esta moción foi amplamente apoiada polas firmas da cidadanía.

Non esquecemos, ao longo deste tempo, a axuda que en todo momento brindáronnos outros colectivos e colectivos. Gustaríanos que se considerasen o seu triunfo e tamén o de cada un dos individuos que se sumaron á firma de alegacións contra o proxecto.

Lectura e reflexión

O capitalismo explota a natureza, os corpos, as vidas... e sacódese da crise á crise. Adopta palabras e fabrica crenzas e desexos. Agora, en nome das “enerxías renovables”, está a estenderse unha onda de proxectos que se repiten unha e outra vez: a privatización da natureza, a industrialización dos montes e zonas rurais, a redución das posibilidades de produción de alimentos e a perda de biodiversidade, o carácter antidemocrático dos proxectos, que se establecen de costas á vontade da sociedade.

Son tempos convulsos nos que os pobos, as sociedades, temos que decidir en que dirección facer o camiño. A sociedade vasca debe abordar con profundidade os problemas de raíz, xa que a cuestión da enerxía é a da vida. Si non se fai esa reflexión, aplicaránsenos as fórmulas do capitalismo.

Volvendo á resolución do Ministerio, deixa clara a actitude contraria e preocupante que os Departamentos de Medio Ambiente das Deputacións Forais de Álava e Bizkaia mostraron na xestión dun espazo como o Parque Natural de Urkiola. Mentres o de Bizkaia fixo públicos dous informes negativos, o de Álava mostrouse disposto a dar unha luz verde ao proxecto. Por todo iso, facemos un chamamento ao Departamento de Medio Ambiente da Deputación Foral de Álava para que actúe con maior rigor sobre os macroproyectos a avaliar a partir de agora e asuma a responsabilidade da custodia do territorio alavés. Chama a atención que en Madrid haxa un maior grao de concienciación sobre a protección dos nosos montes e fauna que en Álava.

Así mesmo, reprochamos a actitude de nimby (“non no meu xardín”) e pedimos a todos os individuos, empresas e partidos que nos quixeron impor o proxecto que reflexionen en profundidade. É inaceptable e denunciable, por exemplo, que a cooperativa Krean do Grupo Mondragón, en contra da palabra do pobo e aínda antes da autorización ambiental, comece a presionar e adiantar o procedemento para asinar acordos de arrendamento cos propietarios de terras. Este tipo de actuacións demostráronnos que o novo modelo que propuxeron para socializar os macroproyectos é unha farsa e neste caso concreto pon en cuestión a participación democrática que tanto se eloxiou. O comportamento da empresa norueguesa Statkraft foi, á fin e ao cabo, o mesmo que calquera outra multinacional española.

Retos de futuro

O PTS de Enerxías Renovables (Plan Territorial Sectorial) está a piques de aprobarse no Parlamento Vasco, pero as carencias e contradicións que este presenta volveron a aflorar con esta resolución. Por exemplo, nalgunhas zonas que se consideran elixidas para explotar a enerxía eólica no contexto do PTS, a resolución do Ministerio deixa claro que non se deberían construír centrais eólicas. Unha destas zonas é o monte Jarindo que se atopa no noso pobo. Por iso, esiximos a retirada da aprobación do PTS e convidamos a todos os partidos políticos a iniciar un traballo en profundidade.

Día de Aramaixo Bizi-Bizi e chamamento a manifestacións

Seguiremos loitando pola defensa do noso pobo e das montañas, por unha vida
digna no campo e por unha Aramaio habitable.

Estades todos convidados a participar no día Aramaixo Bizi-Bizi que se celebrará o 15 de febreiro. Preparamos un programa de todo o día, creado en colaboración con axentes de todo o pobo, que ademais de ser un día reivindicativo, agora tamén se converteu nun día de celebración.

Doutra banda, facemos un chamamento a participar nas manifestacións que se celebrarán o próximo 1 de febreiro en Pamplona e o 22 de marzo en Vitoria-Gasteiz, a denunciar a criminalización dos movementos populares e a reivindicar en voz alta que Euskal Herria non está en venda.

Viva Aramaixo! Viva o pobo!