Recentemente enterrados os mortos do atentado ocorrido no centro de Istambul, as preguntas sobre o ataque seguen sen contestar. A Policía de Turquía declarou que detivo ao culpable, unha muller que recibía as ordes do Partido da Unión Democrática da PYD Siria. A Policía de Turquía considera a este partido afiliado ao CCP Kurdistán Parte Obreira, polo que lle acusa de agresión. Pola súa banda, o CCP nega a súa participación no ataque e confirma que non ataca aos civís. Tres días despois do ataque seguen sen aclarar nada.
O sinistro produciuse o domingo 13. Na avenida Istiklal de Istambul visitou a rúa máis coñecida do centro comercial da cidade. Unha bomba explotou e no mesmo momento morreron catro persoas, outras dúas morreron no hospital. En total, o ataque deixou seis mortos e 81 feridos, e desde o principio, o presidente do Goberno turco, Recep Tayyip Erdogan, declarou que o ataque parece un terrorismo.
A agresión espertou a pantasma do terrorismo e as declaracións da Policía e do Presidente. De feito, ademais do presunto agresor, a policía interrogou a outras 46 persoas para investigar si puideron participar no ataque. Pola súa banda, o ministro do Interior, Suleyman Soylu, condenou aos países que “apoian” ás bandas terroristas: Estados Unidos, por exemplo. De feito, EE.UU. protexeu as milicias dos kurdos sirios na guerra do país para enfrontarse ao Estado Islámico.
Xeneralizouse o pánico entre a poboación en relación co ataque e incrementouse a presenza policial na zona afectada. Pero foi especialmente rechamante, tanto para os cidadáns como para os auditores internacionais, a autoría do ataque. Tanto o Goberno de Turquía como a Policía afirmaron reiteradamente que o culpable foi xente próxima ao CCP, pero este último declarou que non ten nada que ver con iso, e que ademais non é o seu tipo de ataque, porque non atacan aos civís. Esta versión foi referendada por expertos internacionais que puxeron en dúbida o testemuño do goberno.
Non é a primeira vez que en Turquía hai un ataque deste tipo, a súa autoría é dubidosa. Así mesmo, as enquisas indican que o goberno de Erdogan está a debilitarse, a protección da cidadanía non é tan ampla e o xefe de goberno está a tratar de conseguir o apoio das minorías étnicas e relixiosas, conscientes de que nas eleccións que veñen sen elas vai estar moi fecheiro. Estas eleccións celebraranse o próximo mes de xuño. Hai quen di que pode existir relación entre ambas as situacións: Si acúsase ao CCP, a invasión no Kurdista turco pode ser lexítima e con iso a desviación da atención. David Meseguer, experto en xornalismo internacional, reflexiona sobre iso.
Urteak iragan dira bere azken argazkia ikusi zenetik. 26 urte daramatza preso Abdullah Öçalanek Turkiako Imrali uhartean, "erakunde terroristako" buruzagitza egotzita. Ostegun eguerdian bere bideo bat ez, baina argazki berri bat zabaltzeko baimena eman du... [+]
O xenocidio é unha palabra desgraciadamente de moda. Segundo a definición de Rafael Lemkin en 1946, o xenocidio defínese como “as accións encamiñadas a destruír total ou parcialmente un grupo nacional, étnico, racial ou relixioso”. Estas accións poden consistir en... [+]
O cronista Teofanes Declarante recolleu que o inverno 763-764 foi un dos máis fríos da historia. A neve e o xeo ocuparon a capital bizantina e tamén viron un iceberg en Bosforón.
Até agora considerouse que o arrefriado climático débese, entre outros factores, á falta de... [+]
A produción de drones é unha industria emerxente e Turquía converteuse nun dos grandes fabricantes e exportadores de drones de guerra. O seu produto estrela é Bayraktar TB2. Un dron que pode despegar, aterrar e navegar de forma autónoma, pero que depende dun operador humano... [+]