Despois das mobilizacións dos dous últimos anos, sen folga, que ía pasar, e as rúas enchéronse. O movemento feminista ha volto a tomar as rúas da capital navarra con forza. Hoxe foi un día de loita para subliñar a necesidade da organización, e púxose de manifesto esa necesidade de loita.
Tanto pola mañá como pola tarde se celebraron varios actos en Pamplona, sendo a manifestación máis multitudinaria. O movemento feminista ha feito públicas en voz alta as súas reivindicacións: que é necesario organizarse, e chamaron a unirse á loita feminista. Porque ademais das mobilizacións, o movemento feminista constrúese todos os días por barrios e pobos.
As folgas feministas dos dous anos anteriores deixaron a súa pegada e creouse unha rede descentralizada en Navarra. Precisamente, a pesar de que as principais mobilizacións leváronse a cabo en Pamplona, durante a mañá, miles de mulleres mobilizáronse desde os Pireneos até a Ribeira e ocuparon o espazo público. Ademais, en lugar de limitarse ao 8 de marzo, as feministas levaron a cabo mobilizacións ao longo de todo o fin de semana.
O movemento feminista mostrouse tan vivo como masivo. Bailar xuntos, abrazar, gritar, loitar, coidar, protexer... A xornada de loita pasou nun ambiente festivo en Pamplona/Iruña e a diversidade floreceu nos actos. Mulleres novas e maduras, tanto autóctonas como doutros países, da rúa e do medio rural, uníronse aquí e alá. Unha vez máis, e tal e como se anunciou, saíron con forza á rúa a loitar. Fan un chamamento para que se organice no día a día, desde a súa realidade e desde a rede. Para seguir quentando caldo a lume lento.
En nome do movemento feminista han tomado a palabra varios colectivos da Comarca de Pamplona/Iruña. E nela viuse o variado e variado que é o movemento. A diversidade como eixo, porque todos os grupos queren levar a vida ao centro: mulleres con diversidade funcional, estudantes, migrantes, racializadas, pensionistas, grupos contra a violencia sexista, colectivos feministas, internacionalistas... Unha exhibición colectiva de forza para abordar as loitas cotiás.
Os membros do movemento feminista han afirmado que aínda teñen máis retos que triunfos e que a organización é a única vía para logralos. Chamáronlle a coidarse e protexerse mutuamente. Mulleres migradas e racializadas participaron nas mobilizacións: “Queremos un mundo habitable, pero só para todos. Todos ou ninguén”. A Marcha Mundial das Mulleres cumpre este ano vinte anos e sumáronse a ela: “Non imos tolerar as fronteiras nin as políticas racistas”. A organización é o espírito e o espírito do feminismo. Ademais, teñen claro cal é o seu feminismo: “inclusivo, anticapitalista e anticolonialista”. Tiveron como eixos as reivindicacións e as opresiones de todas as mulleres, e reivindicaron vidas estimulantes.
O movemento feminista ha conseguido, un ano máis, que a lóxica do capital fíxese na vida. “Dixemos alto e claro que este modelo de sociedade é inhabitable para a maioría das persoas e insosteible para o planeta”. Subliñan a importancia de actuar colectivamente ante o branqueo azamboado e o feminismo individualista: “Un dos nosos retos é facer fronte a un feminismo buxán de contido, que quere aproveitar a nosa forza para converter o feminismo nun obxecto de consumo e enriquecelo con el”. E mostrouse, tanto en Pamplona como no resto de Navarra, como traballan os colectivos na organización diaria, o coidado e apoio ás mulleres e a participación en asembleas. O feminismo tamén, porque é unha práctica, e por encima de nada, colectiva. Por tanto, o obxectivo agora é sumar novas forzas para seguir construíndo unha comunidade feminista. Para reflectir na organización a forza que se demostrou na rúa nos últimos anos.
Aquí pódese ver o vídeo da mobilización de Ahot-info:
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Estás no bar, na barra, pedindo. No mostrador outras persoas tamén. En breve tocarache a quenda, pero o criado non che preguntou que é o que queres, saltouche e atendeu ao home que veu detrás de ti. Quedóuseche a cara estúpida e queres atraer a atención do camareiro, que... [+]
En Bilbao traballei durante cinco anos con colectivos en risco de exclusión, ao redor da fenda dixital, sobre todo coas mulleres. No camiño, atopeime con violencias machistas e outros moitos problemas. De forma moi orgánica, comecei a relacionarme e a entender o traballo dos... [+]