1.- Por rexeitamento á datación de grafitos en laboratorios imparciais europeos. Tras as supostas dúbidas sobre os grafitos, o director imputado, Eliseo Gil, fai 13 anos, pediu que se analizasen 50 grafitos nun laboratorio internacional imparcial e que se puidese obter unha datación segura. Pero o Consello Asesor, formado polos “presuntos” expertos da UPV/EHU e responsables públicos da Deputación de Álava, negouse. Despois, o Tribunal tamén tomou a mesma decisión e o mesmo cando o Departamento de Cultura do Goberno Vasco expúxolle o problema.

Calquera acusado ten dereito a solicitar probas periciais en calquera xuízo, e a facelo si o Tribunal non as fai, co seu propio pago. Eliseo Gil pediu hai pouco ao novo xuíz, pero, como non!, tamén se lle negou este dereito por undécima vez. Por tanto, denunciamos en voz alta que estamos ante unha inxustiza malvada, a única posibilidade e a única vía para aclarar cientificamente o tema, é dicir, facer dataciones arqueométricas nos mellores laboratorios internacionais, porque non o fixeron e non o permiten.

2.- Porque o xuíz non aceptou a maioría dos peritos ou testemuñas solicitadas polo Elisio. A defensa do Elisio, de face ao xuízo, presentou a varios peritos e testemuñas, entre eles aos autores dos informes sobre a autenticidade dos grafitos. O colexiado, con todo, rexeitou á maioría e deixou a Elisio practicamente sen peritos para a defensa da defensa. Por tanto, no xuízo non vimos ao mesmo Edward Harris, inventor do método arqueolóxico moderno coñecido como Matrix de Harris, que confirmou que os grafitos de Iruña-Veleia son verdadeiros. Tampouco vimos ao profesor de Santiago Compostela Antonio Rguez Colmenero, nin ao autor dun libro editado por unha Universidade de París, Sr. Héctor, nin ao doutor en filoloxía Juan Martín Elexpuru que escribiu varios libros e artigos sobre o tema, etc.

Estes peritos escribiron máis de 20 informes e ditames que din que poden ser reais e deixaron todos os argumentos de 7 informes a favor da falsidade: non aparece Descartes, senón Miscart; é posible a aparición de Deidre, porque noutros lugares apareceron Dendre e Dedre; é posible a aparición de Secuano, porque noutros textos apareceron fóra de Sicuani, Secuanus, e Secescarlomagán; a primeira frase mensa é posible; a letra da da da da da Piria.

3.- Porque os medios de comunicación que defenden os intereses dun establishment están a dicir continuamente cal vai ser a sentenza. Estes están a debullar en todo momento a sentenza que lles gustaría aos nosos rivais, que é que os grafitos son falsos. De feito, durante a última década remitíronse a estes medios de comunicación numerosas notas de prensa, artigos de opinión, cartas e encarteladas que se realizan semanalmente a favor do esclarecemento científico dos grafitos, pero a maioría non publicaron nunca nada e alimentaron un ambiente de total censura ou confusión.

4.- Porque quedaría derrogada a teoría de que os vascos somos celtas de orixe. Hai quen queren reescribir a nosa historia, é dicir, que os vascos somos celtas de orixe, pero cos grafitos de Iruña-Veleia esa teoría queda anulada. De feito, os grafitos deixan claro que o eúscaro era a lingua de Álava nos séculos III-V, polo que tamén queda anulada a teoría da euskaldunización tardía. Con Iruña-Veleia os nosos nenos non estarían obrigados a tragar algunhas das mentiras que aparecen nos libros de texto, é dicir, que nesa época eramos celtas e non vascones, por exemplo.

5.- Pola deterioración dalgunhas zonas de escavación. Tras a expulsión de Eliseo Gil, a escavadora foi introducida tres veces en Iruña-Veleia e unha vez, na zona onde apareceron máis grafitos e temas cristiáns en eúscaro. No vídeo pódese ver a primeira destrución. Este tema, por suposto, non foi incluído no xuízo.

6.- Por carecer de proba científica contrastada. Hai que sinalar que o único argumento científico que o Fiscal presentará contra o Elisio é unha analítica nas superficies dos grafitos. Quen realizou este exame? O laboratorio do Ministerio de Cultura que está a impulsar e difundindo a teoría da euskaldunización tardía. Que di esa analítica? Que os grafitos resultarían falsos pola aparición duns metais modernos nas súas superficies. É válida esta proba? Non, porque para saber cando se escribiu o grafito hai que analizar o tempo que levan incrustados nesa superficie os sedimentos, hollejos ou carbonatos cálcicos que están dentro dos surcos das letras e que non cumpriron ese proceso. Ademais, nos ladrillos non se realizaron probas de termoluminiscencia. Podemos concluír que os grafitos foron limpados con auga de hoxe en día, xa que a auga de hoxe adherida aos grafitos contén restos de metais modernos. Ou que teñen pegadas de ferramentas de traballo actuais. Por que non permiten a Eliseo datarse noutro laboratorio? Porque anularía esta falsa analítica realizada en Madrid.

7.- Querela por suposta falsidade pero non imputable no xuízo. É unha trampa que once anos de falsidade sexan imputados e que agora, durante o xuízo, non apareza esa imputación. De feito, acúsaselles dos delitos de "dano patrimonial" e "fraude á defraudación" que cometeron. Pero iso non se debería tratar se antes non aclaran si son certas ou non. Por que cambiaron a acusación da querela? Quizá porque non poden demostrar cientificamente que son falsos?

Undécimo ataque contra o eúscaro. Por todo iso, o xuízo contra Iruña-Veleia é, sen dúbida, un ataque máis ao eúscaro, á historia e á nosa dignidade, como o fixo a Inquisición contra as mulleres, como o fixeron en Altsasu contra os mozos ou como o fixeron centos de vascos.

Pero Iruña-Veleia é unha oportunidade inmellorable para saber que universidades, institucións, xustiza e medios de comunicación temos e que pouco podemos esperar deles para que Euskal Herria sexa soberana e euskaldun.

E si cren que os grafitos son falsos e carecen de valor, o único que teñen que facer é polos á nosa disposición, porque nós coidámolos con máis coidado e, por suposto, datariámolos inmediatamente nos mellores laboratorios do mundo.

Neste duro momento, queremos ofrecer a nosa axuda e coraxe a Eliseo Gil e Oskar Escribano. Aguanta!

Por parte da Asociación Euskeraz Sortzen.