Irulegi aclara a nosa identidade
A man de Irulegi, con máis de 2.000 anos de antigüidade, está a ser un incentivo sen precedentes na conciencia nacional de Euskal Herria. O seu impacto, para que os vascos sentan tan fortes e emotivamente interpelados, convídanos a pensar o que realmente hai detrás deste descubrimento.
Non se trata dunha noticia buxán, dun acontecemento, efémero a curto prazo, senón dun acontecemento, básico na materialización da nosa identidade.
O feito é toda creación singular (rara) de alcance universal (mencionada pola revista científica de difusión internacional) que sempre se produce nun lugar concreto (no noso caso en Navarra).
Toda identidade está formada por un imaxinario (imaxes valoradas) e un simbólico (conceptos de signos articulados e compartidos). Neste caso, a man en lámina e os signos escritos nela.
Que relación existe entre identidade e evento? Toda identidade está formada pola real, o acontecemento (creador da noticia). En que campos aparecen os eventos? En ciencia, arte, política e amor. Situamos o acontecemento coñecido como Irulegi no ámbito simbólico-artístico.
O feito rompe cos nosos vellos imaxinarios e simbólicos, polo que, ao principio, provoca un certo rexeitamento en nós
Toda identidade é dinámica ou estática. A identidade estática baséase en sucesos do pasado. A identidade convértese en dinámica, revívese coa creación de novos acontecementos.
Como o feito rompe cos nosos vellos imaxinarios e simbólicos, ao principio provoca un certo rexeitamento en nós, pero ao mesmo tempo aclara as nosas subjetividades. Por iso sitúa a cada persoa na realidade socio-política de Euskal Herria: na identidade vasca ou na española.
Desde o seu descubrimento público, Irulegi destapou identidades españolas escondidas baixo o hipotético vasquismo. Estamos a falar dunha simbolicidad semellante á nosa (a linguaxe e a escritura que se utiliza en todos os procesos creativo-artísticos) e dun imaxinario (a pintura como capacidade artística na arte rupestre), base da orixe do eúscaro, que negan a capacidade de ter, impregnada de iberismo. Oteiza dicía co seu terminología que si eran capaces de pintar os nosos antepasados era porque falaban en eúscaro. E si falaban tamén escribían.
Non podemos esquecer que os nosos sentimentos de identidade e pertenza quedaron dalgunha maneira “tocados” coa posible fraude de Iruña Veleia. A aparición de Irulegi reactualiza con toda a súa forza e anula toda manobra difamatoria a favor da identidade española.
Porque todo acontecemento divide o tempo e marca un antes e un despois en cada unha das zonas que se producen. Por iso podemos dicir que en Euskal Herria hai e haberá un antes e un despois de Irulegi.
Nicolás Xamardo, Xabier Rodríguez
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O Estado español converteríase no escenario distópico de Tejerazo, en 1981. Alí, os líderes políticos confinados no Congreso foron "convidados" a aprobar un acordo tácito no que se consideraba intocable o status quo vinculado ao sistema monárquico, ao sistema político... [+]
A nova formación de Goberno deixou moitas preguntas sen responder, pero está claro que unha vez máis teremos que ser firmes para apostar pola Escola Pública Vasca. Díxosenos que, aínda que gobernará o mesmo partido, teriamos caras novas, pero tampouco iso foi do todo... [+]
Somos pais de Euskal Herria, fillas e fillos; chámanse Maddi, Izei, Dani, Alaitz, Aida ou BEÑAT, pero poden ser Hatem Salem, Awad Muhammad de 14 anos, Zakaria Magdy de 6 anos ou Nour Ahmed de 7 anos. Todos foron asasinados por Israel en Gaza.
Non podemos imaxinar nin imaxinar... [+]
Cando se fala publicamente da tortura, dámosnos/dámonos conta de até que punto a sociedade interioriza a opinión que o propio “sistema” pon en marcha sobre este tema. Para iso utiliza unha ampla gama de ministros e conselleiros, xuíces e expertos, todos eles coa axuda... [+]
Si Valeria Vitella, que fai 2000 anos ofreceu unha pedra de altar á deusa vasca Larrahe, levantase a cabeza e atopásese cara a cara con Alberto Santana, que lle diría? Seguramente algo así: -De que estás a falar?
En primeiro lugar, situémonos. Como historiador, mellor... [+]
Nos últimos tempos tivemos nos medios de comunicación a Aitor Uriarte, representante da empresa de enerxías renovables Solaria, para homenaxear os beneficios dos macroproyectos que queren levar a cabo. No caso da aparición de Radio Euskadi do 28 de maio, sentín unha... [+]
A nova palabra que escoitamos nos últimos anos: o tardeo. Sospeito que haberá cambios de lugar. Eu só coñezo o de Bilbao, e parece moi sinxelo: os que temos unha idade, puxémonos o nome do que faciamos a primeira noite, é dicir, e, en definitiva, facer unha esmorga pola... [+]
Nos cárceres dependentes do Goberno Vasco, os presos políticos vascos perdemos moito no que se refire á comunicación cos nosos familiares e amigos. O número de prefixos mensuais é menor e a súa duración é menor. Por tanto, aínda que nos acheguemos máis, dedicamos... [+]