A próxima semana, o 27 de setembro celebrarase a primeira sesión de investidura no Congreso español. O Rei de España encargou a Alberto Núñez Feijóo, líder do PP, e aínda que fracasará a falta de catro votos, porá en marcha un reloxo de eleccións. Si non houbese acordo para a constitución do Goberno de España para o 26 de novembro, habería que convocar novas eleccións.
Segundo o xornal mencionado, Junts non quería unha especie de acordo Magestic asinado en 1996 por Converxencia e o PP. Segundo este acordo asinado por Jordi Pujol e José María Aznar, Converxencia apoiou ao goberno do PP a cambio dun pacto de financiamento e de varias transferencias. Algúns dos froitos políticos desta negociación que leva directamente Carles Puigdemont serían a moi curto prazo e outros a medio-longo prazo.
É a curto prazo e non pouco difícil chegar a un acordo ao redor da amnistía. E sería a longo prazo chegar a algún acordo para a autodeterminación. Neste sentido sería interesante esa mirada estendida a Irlanda do Norte. En Irlanda asináronse numerosos acordos, pero existían tres principios fundamentais para a futura convivencia: un, a liberdade dos membros presos das institucións armadas que mantiñan o seu compromiso co cesamento do fogo; dous, a posta en marcha do Parlamento de Stormont e a repartición equilibrada de poderes entre os protestantes e republicanos para a gobernanza; e tres, o recoñecemento do dereito dos cidadáns de Irlanda do Norte a decidir sobre o seu propio futuro, para o que as institucións locais esixíano e a posibilidade de consultar co Goberno do Reino Unido.
En canto á amnistía, os xuristas de ambas as partes están a preparar o texto do proxecto de lei que o Tribunal Constitucional español non podería rexeitar. É un tema moi espiñento en España, pero moitos expertos insisten en que non sería o máis difícil. Xa se interpretou que as declaracións de Pedro Sánchez desde Nova York van nesa dirección, cando di que el sempre defendeu que un proceso político como o catalán non debería terminar na judicialización.
Mediador
En materia de amnistía, Junts quere deixar o proxecto de lei encarrilado antes da investidura, pero para o PSOE isto é imposible, tanto polos prazos como polas formas. Deixando unido o acordo, o PSOE deixaría a tramitación da lei para despois da investidura. En cambio, Junts só aceptaría iso si o PSOE aceptase unha data concreta para sacar a lei ante o mediador acordado.
Á sombra de todas estas negociacións está tamén a competencia entre Junts e ERC. O martes Oriol Junqueras, dirixente da ERC, comentou no Congreso dos Deputados que a amnistía estaba pactada, e aínda que a dereita política e mediática así o solicitou, o PSOE non anulou aínda o devandito por Junqueras. Nas negociacións de Amnistía a ERC sería máis flexible que Junts e está disposta a acordar un calendario de amnistía sen outras condicións. O xornalista Neus Tomás mencionou estas cuestións de negociación nO Mercado.
Hoxe, 21 de xaneiro, é un día para lembrar e reflexionar sobre unha interesante efeméride da nosa historia recente. Cúmprense 50 anos do peche de 47 traballadores de Potasas de Navarra. Este peche, que durou quince días, provocou unha folga xeral en Navarra, informou o... [+]
Fai un par de semanas publicáronse varios datos de Noruega. Neste país de Europa do Norte predominaron os coches eléctricos, sendo a marca Tesla a a máis vendida, cun 90% de enerxía reciclable que se consome alí. Pola contra, as empresas públicas norueguesas non teñen... [+]