Fose o G7!
- O G7 reunirase en Biarritz, no País Vasco, no mes de agosto do ano que vén. Algúns din que é unha boa oportunidade económica e publicitaria para o pobo de Biarritz acoller o G7. Sabendo que este G7 envolve os grandes símbolos do imperialismo desde unha perspectiva máis estrita.
Como se pode alegrar da reunión do G7 en Biarritz? Como se alegra da chegada dos señores? Como aplaudir a visita dun líder tolo como Trump que nega o cambio climático, que desenvolve un discurso racista, que promove a guerra comercial e que estimula as tensións internacionais? Facer crer que o G7 Biarritz pode ser un escaparate para o pobo é unha mentira vergoñosa. O que trae este cume é bastante coñecido: situación de militarización e asedio, limitación da afluencia da cidadanía, restrición temporal dos dereitos (por exemplo, dereito a manifestarse). Todo iso no último fin de semana da tempada estival, no momento en que comeza a operación de retorno de vacacións e a diferenza dos últimos anos, nunha zona urbana non illada. G7 Os que aceptaron e eloxiado a reunión en Biarritz seguramente se arrepentirán.
G7 reúne os pobos que historicamente foron a fonte do imperialismo. É un grupo pecho e exclusivo. Só poden participar as maiores potencias económicas do oeste. De maneira informal, creouse para influír na axenda mundial pero desde o principio foi para preservar e protexer os intereses das clases dominantes e as multinacionais.
Desde o seu nacemento está pesimista: apostar polos máis ricos, desatender as críticas, promover as mesmas opcións ideolóxicas. Aumentou as dependencias sociais e económicas no mundo. Impulsou e desenvolvido a ideoloxía e as políticas do neoliberalismo.
En 2005 comprometeuse a mobilizar 50 millóns de dólares para axudar aos países pobres. Nunca o cumpriu de lonxe. O que podería facer pola xustiza fiscal, por exemplo acabar cos paraísos fiscais, actuar contra os delincuentes financeiros, crear un imposto sobre as transaccións financeiras, garantiu a concorrencia fiscal entre os pobos.
O custo da recollida de G7 é desmesurado: En 2018 en Quebec, 5/600 millóns de dólares, segundo fontes oficiais. Vendo os seus resultados concretos, as súas necesidades sociais e ecolóxicas son crúas, é san e urxente reivindicar o fin deste cume.
Non pode estar cos brazos cruzados
Non hai dúbida de que levantar contra os principais líderes mundiais é tan xusto como necesario, vendo o aumento das desigualdades, as tensións internacionais e os graves desafíos medioambientais.
Unha das principais funcións da sociedade civil é facer ouvir a voz do pobo fóra das eleccións, para denunciar o que os gobernos, aínda que elixidos democraticamente, fan ou non fan mal, para reivindicar o que deberían facer.
Ademais, o G7 do ano que vén terá a particularidade de que pasará nun pobo que reivindica a súa soberanía, negada, dividida, en Euskal Herria. Neste territorio continúan vivindo as ganas de loita, a resistencia ao sistema e a solidariedade e as experiencias para crear alternativas.
Este cume interpélanos, por tanto, de maneira intencionada, máis aló da axenda política local, como cidadáns, como de esquerdas, como abertzales, como ecoloxistas, como anticapitalistas…
Existe unha opción.
Non podía estar cos brazos cruzados. Teremos que mobilizarnos con forza. Denunciar as políticas destes estados e esixir medidas inmediatas para afrontar os problemas sectoriais: desigualdades sociais, cambio climático, problemas ecolóxicos, paraísos fiscais, políticas contra os migrantes…
E máis aló do capitalismo, para reivindicar outras lóxicas, prioridades e alternativas e para defender o dereito de autodeterminación dos Pobos.
Os movementos populares, sindicatos e partidos de esquerdas de todo Euskal Herria teñen moito que pensar e facer para que o G7 sexa unha oportunidade para reivindicar e mostrar a urxencia doutro mundo en Euskal Herria.
Esta opinión foi publicada por Zuzeu e trouxémola a ARGIA grazas a licénciaa CC-by-sa.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]