A película 'Irati' chega á plataforma Primeran de EiTB
- A película Irati conta co maior número de espectadores que unha película en eúscaro tivo nunca no cine: 160.000 persoas.
.jpg)
A película Irati pódese ver agora gratis, despois dun ano e medio do seu paso pola plataforma dixital da multinacional Amazon. En calquera caso, é imprescindible rexistrarse na plataforma Primeran de EiTB.
A película está ambientada no século VIII. O cristianismo comeza a estenderse en Europa e as crenzas pagás desaparecen; nese medio, no bosque de Irati, prodúcese un pacto de sangue: o líder do val pide axuda a unha antiga deusa que, á súa volta, vence ao inimigo entregándolle a súa vida.
A película está dirixida por Paul Urkijo e protagonizada por Eneko Sagardoy e Edurne Azkarate. En ARGIA ofrecémoslle a portada e entrevistamos a Azkarate e Urkijo. Tamén Gorka Lazkano: adaptou o eúscaro para a película, ao século VIII, a unha época na que non se recollía nada do idioma.
Paul Urkijo, Preparando a noite
O cineasta alavés Urkijo presentou o proxecto no festival de cine de Sitges: Noite.
Ambientada no século XVII, do mesmo xeito que Irati e Errementari, penétrase no mundo nocturno da mitoloxía vasca entre a fantasía e a realidade histórica. Narra a caza de bruxas. Kattalin, pola súa banda, será a protagonista da película. Unha noite sae do caserío fuxindo do seu marido. Perderase no bosque escuro e notará que hai algo detrás del. Nese camiño, atoparase con tres mulleres encantadoras que, mentres se limpan a roupa, contan contos e chismes.
A rodaxe levará a cabo a principios de 2025, en diferentes puntos da xeografía vasca.
Bound in Heaven
Dirección: Xin Huo
País: Chinesa
Duración: 109 minutos
Estrea: Non implantado
Fuxir da morte, cara a adiante. O home que sofre unha enfermidade terminal farao así, xunto ao seu amante, amigo e compañeiro de viaxe. Unha película dura pero positiva,... [+]
O noveno e último día, nun Festival especial que me vai a lembrar con moito agarimo. Deixando dúas películas arriscadas para o último día, estou a escribir esta primeira crónica coa música dun bar, porque non me gustou nada a película que vin antes.
Vin a Ulysses no... [+]
E iso onte era sábado e non domingo. Custoulle traballo aclarar o día, porque había moita menos xente na rúa e non había présa. Algúns se achegaron pronto ao Kursaal e ao Teatro Vitoria Eugenia, onde proxectaron a película de clausura da noite, We Live in Time, e... [+]
A gasteiztarra Patricia López de Arnaiz fíxose co Goya ao mellor actor principal no 72 Festival de San Sebastián. No Zinemaldia, polo seu traballo na película 'Os escintileos', dirixida por Pilar Palomero.
A película está baseada na primeira narración do libro 'Bihotz... [+]
Nunca choro con películas. Vin películas duras, historias tristes, cheas de morte, que mostran o peor do ser humano, sen pedir perdón. Vin películas bonitas, elegantes, monumentais, que falan de milagres, profundas. E, con todo, non choro coas películas. Os que nos custa... [+]
Aínda que fóra do concurso da Cuncha de Ouro e outros premios, na Sección Oficial estréanse outros traballos –normalmente– bos. En concreto, son dezaseis os que compiten e 22 cintas –vinte películas e dúas teleseries- están en proxección.
Unha das series que vimos... [+]
Cando fixen o calendario do Festival, a primeira película que elixín foi Parthenope. Sen saber de que se trataba, antes de ler a sinopsis, sabía que tiña que vela, porque era do director Paolo Sorrentino. O meu compañeiro e amigo de piso sempre me di que son un... [+]
O mércores estivo en Donostia-San Sebastián a grego Costa-Gavras, coas súas 91 anos, presentando a súa nova obra e dándolle o nivel con Le dernier souffle; e o xoves o británico Mike Leigh, cun elegante bastón negro e unha equipaxe de 81 anos.
Novos vellos? Non. E non... [+]
As dinámicas familiares que foron empeorando durante demasiado tempo tenden a cronificarse e non poden curarse facilmente. Na longametraxe escrita e dirixida por Sandra Romero, Por onde pasa o silencio (O lugar que pasa o silencio), Antonio (Antonio Araque) volve a Écija... [+]
Hai, ás veces, a sensación de que todo está atado. Poderase ver de todo, mesmo na Sección Oficial, sempre baixo un marco. Vimos algúns toques de humor, dramas llorantes, suspenses, documentais, incluso unha película de terror –que analizaremos ao final desta... [+]
O 28 de xuño deste ano estreouse Casa en Flames (Etxea Sutan), unha comedia dramática dirixida por Dani da Orde. Díxenlle que pensaba velo un mes antes do festival, cando estaba a falar cun amigo, e el recomendoumo. Aínda que non sempre coincidimos, o amigo é moi... [+]
Sempre dentro dun marco, pero estamos a ver de todo na Sección Oficial do Festival. E iso, en verdade, agradécese. Hai unha gran diferenza entre as decenas de “olé os teus ovos” da película deste toureiro e os infinitos silencios de On Falling.
Tal e como lemos nas... [+]