No acto explicouse a situación da nena Irati e dos seus pais e nais. O tres viven por centos de quilómetros de Euskal Herria, no cárcere de Aranxuez, con todos os riscos e molestias que leva a dispersión: gasto económico, afastamento da contorna próxima, risco de accidentes na estrada... Denunciaron que o coronavirus empeorou as condicións dos presos en xeral e que supuxo un prexuízo especial para Irati e os seus familiares. Irati estaba confinada xunto aos seus avós, fóra de prisión, e por motivos de seguridade, permaneceu dous meses afastada dos seus pais, tras sufrir unha crise. Agora o tres están xuntos de novo. Con todo, o 2021 de marzo o neno cumprirá tres anos: segundo a lei os nenos deben ser separados dos seus pais e excarcerados.

Desde a iniciativa Irati Gurasoak Euskal Herrira reivindicaron desde hoxe o achegamento de Irati e os seus pais ao cárcere de Zaballa. Tamén reclamaron a reforma do cárcere alavés, coa ampliación do módulo mixto para, entre outras medidas, garantir os dereitos dos nenos e dos pais.

Máis de 100 nenos con mochilas

Máis de 100 fillos e fillas de presos políticos vascos teñen a un dos seus pais no cárcere, e son quince os que os teñen encarcerados. No acto, denunciaron que os nenos teñen que viaxar centos de quilómetros para poder ver aos seus pais e nais, esixindo o fin da dispersión. No acto participaron, entre outros, a bertsolari Onintza Enbeita, a actriz Ane Zabala ou o pallaso Porrotx.

Porrotx referiuse á iniciativa Onditz Euskal Irrira, unha iniciativa popular que se puxo en marcha fai 20 anos para traer a Euskal Herria ao neno Onditz e á súa nai presa. O pallaso fixo fincapé en que despois de tantos anos non cambiaron algunhas inxustizas e chamou aos asistentes a loitar contra elas: “Os presos vascos necesitámolos agora en casa. Temos que ensinar os dentes para rirnos. Unindo a risa e a loita debemos dar un impulso aos dereitos humanos”.