Como todos os anos chegou ás nosas escolas a tempada de pre-matrícula. E como todos os anos estamos aquí para expresar a nosa opinión.
Sen dúbida, a nosa recomendación é a escola pública. Cremos que a escola pública debe ser única, democrática, gratuíta, universal e laica, porque só así conseguiremos que a próxima xeración edúquese en igualdade. As aulas das nosas escolas deben ser lugares de sabedoría onde se garante a liberdade de conciencia sen impor ningunha dogma e desenvólvese a convivencia entre diferentes.
Pero todos os paraísos teñen a súa serpe e debemos recoñecer que a nosa escola pública non é a que describimos con exactitude e non é por culpa de mestres/mestras, profesores/as, alumnos/as e pais/nais que con entusiasmo tentan levar a cabo estas ideas. Non, a culpa é do réxime ditatorial de Franco. A de Franco e a do Concordato que asinou coa Igrexa católica en 1953, que polo menos 70 anos despois obríganos a ofrecer relixión. A relixión é católica, como consecuencia do acordo cos Vaticanos, que debe presentarse en papel de matrícula, pero desde 1992 foise dando paso a outros, tan democráticos e feministas como el.
Recoñecemos e defendemos o dereito de todo o mundo a ter a súa ideoloxía e/ou fe, pero existen outros lugares de proselitismo e adoctrinamiento (igrexas, mesquitas, templos). Ademais, hai que ter en conta que os nenos son persoas e non unha parte ou propiedade dos seus pais, que non poden impor as súas crenzas.
Estamos nesta loita desde 1975 e o único que conseguimos até agora é que a relixión católica non sexa obrigatoria para todos os alumnos
Hai que ter en conta que non se ofrecen todas as relixións, senón unhas poucas, e iso converte esta situación nun privilexio. Utilizamos a palabra privilexio e non o dereito, como dixemos moitas veces, porque si realmente fose un dereito todos os nenos terían clases ideolóxicas elixidas polos seus pais, e non é así nin moito menos. Que esta frase non se entenda mal, o noso obxectivo é sacar os que hai, non metelos máis. Queremos unha educación científica e crítica para os nosos mozos que lles ensine a pensar por si mesmos e a desenvolver as súas ideas, para que cada un teña o seu propio xuízo e sexa capaz de defenderse con argumentos. Pola contra, as relixións que se ofrecen baséanse en: “Eu teño razón e todos os demais están equivocados”, “non penses pola túa conta, os nosos sabios farano por ti”, “obedeza”. Non, a educación, polo menos pública, non é un lugar para eles.
Por outra banda, o declive que sufriu a matriculación relixiosa nos últimos anos fai que moitas veces se convertan en “crentes” os singulares do grupo e non ao revés.
Outros dous detalles: o primeiro, que na relixión católica un alumno (nos demais son necesarios dez) forma un grupo que afecta o avance de todos os progresistas, xa que estes non poden profitar esa hora para tratar temas comúns, por discriminación. A segunda, os profesores de relixión necesitan a aprobación do bispo para o seu traballo, pero o que lles paga é o goberno. A pesar de que cada vez hai menos alumnos, máis senten polas clases de relixión. O último dato é de 2021, con 115 millóns de euros. 115 millóns que pagamos entre todos.
Como dicía, consideramos que un dos obxectivos da educación pública é ensinar a convivencia, a solidariedade e o respecto entre os nenos e nenas, e iso é difícil si comezamos a separarnos da Educación Infantil pola idea/fe dos seus pais. Nas nosas escolas non é admisible que ninguén sexa excluído por etnia, nivel de problema social, sexo, diversidade sexual ou crenzas.
Moitos dos que lestes este artigo seguramente pensastes que nosa retolica resúltalles moi coñecida, e non é de estrañar, estamos nesta loita desde 1975 e o único que conseguimos até agora é que a relixión católica non sexa obrigatoria para todos os alumnos. A cambio e en nome da democracia, como se dixo antes, hai que ofrecer outras desde 1992. Hai un partido político que desde 1975 mándanos eliminar o concordato en todas as campañas electorais e que imos ter un Estado real (e unha educación pública) laico. De momento non cumpriu a palabra e temos poucas esperanzas do que vai facer, pero nós seguimos loitando e por iso pedímosvos en nome de igualdade, democracia e feminismo: non matriculedes ao voso fillo en relixión.
Por unha escola pública vasca e laica!
Arantza Lekuona, membro do colectivo Laikasuna
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
A verdade é que non sei por que estou a escribir isto. No ambiente conflitivo de hoxe en día non se toman ben este tipo de opinións. É posible que ARGIA non publique isto, xa que non coincide coas opinións que publicaron até agora (pero se finalmente decidiron publicalo,... [+]
O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
Hoxe, 21 de xaneiro, é un día para lembrar e reflexionar sobre unha interesante efeméride da nosa historia recente. Cúmprense 50 anos do peche de 47 traballadores de Potasas de Navarra. Este peche, que durou quince días, provocou unha folga xeral en Navarra, informou o... [+]
Fai un par de semanas publicáronse varios datos de Noruega. Neste país de Europa do Norte predominaron os coches eléctricos, sendo a marca Tesla a a máis vendida, cun 90% de enerxía reciclable que se consome alí. Pola contra, as empresas públicas norueguesas non teñen... [+]
Estas foron as miñas últimas palabras cando fómosche, collidos da man no teu profundo soño respiratorio. O teu corazón quedou para sempre sen unha dor especial, sinxelo, digno. Como vostede queira e esixa. Como queiramos e respectamos.
Xa un mes antes da chegada do... [+]
Hoxe en día, as voces das mulleres e dos nenos e nenas permanecen no seo dunha cultura que deslegitima as súas voces, silenciando as súas experiencias, dentro dun sistema tendente a minimizar ou ignorar os seus dereitos e necesidades básicas. Un exemplo mediático deste... [+]
O martes deuse a coñecer a sentenza contra cinco novos de Lapurdi, condenados por pertenza a Segi. Quince meses de cárcere por reversión a dous mozos, cunha multa de 500 euros cada un; 140 horas de traballo forzado e 500 euros de multa a outros dous mozos; e, finalmente,... [+]
O outro día, mentres repasaba a famosa serie de televisión The Wire, chegou unha escena que me lembrou a desesperación. Alí, a dirección do diario The Baltimore Sun reuniu aos traballadores e avisoulles dos cambios que se aveciñan, é dicir, dos despedimentos e dos... [+]
A cultura consumista que vivimos, manda a todo usuario a un goce desmesurado. Como di Slavoj Zize, Goza do teu fetiche, converteuse no rudo mandato da hiper-modernidade. O goce actual leva a cabo a través dos dispositivos tecnolóxicos existentes para ocupar o lugar do... [+]
Unha pantasma atravesa as cociñas: As pantasmas de Carlos.
Karlos non se presentou ao Master Chef Celebrity. Tras analizar o seu patrimonio culinario, ten moi claro que non vai superar a selección dos seus adversarios. De feito, a Academia da Gastronomía e os medios de... [+]
A consecución da Selección de Euskadi foi, sen dúbida, un logro histórico. Pero se queda niso, para moitos vascos –eu tamén, porque son navarro– será o día máis escuro e triste. Despois de gozar da alegría e a calor dos primeiros días, volvamos á realidade.
De... [+]