Conversión da industria militar, necesidade ética
Fai un par de semanas publicáronse varios datos de Noruega. Neste país de Europa do Norte predominaron os coches eléctricos, sendo a marca Tesla a a máis vendida, cun 90% de enerxía reciclable que se consome alí. Pola contra, as empresas públicas norueguesas non teñen ningún problema en pór fóra do seu país xigantes eólicos de 200 metros de altura, destruíndo paisaxes naturais. Ao ser un dos países máis vendedores de petróleo, teñen menos obstáculos que outros. O “benestar” de Noruega ten, por tanto, un lado escuro, moi escuro.
Cando falabamos do comportamento deste Estado escandinavo, o grupo de asesoramento empresarial Mouteiras lanzouno, sen ningunha vergoña, ao aire libre: “A industria da defensa pode ser unha gran oportunidade para as empresas vascas”.
Quedamos atónitos. Pero pronto deixamos atrás o asombro e a cólera. Que nivel ético teñen estes empresarios para propor aproveitar a situación de guerra que se estendeu por todo o mundo? E peor aínda, en que estaban a apoiar nese acto os representantes das institucións vascas?
É repugnante que se considere “interesante” a posibilidade de aproveitar o auxe do orzamento militar europeo e do militarismo e a propia guerra. Non aprendemos nada da guerra de tres anos en Ucraína? Non ten a sociedade vasca a responsabilidade de liderar a política de paz tras tanto sufrimento?
É repugnante que as empresas vascas consideren "interesante" a posibilidade de aproveitar o auxe do orzamento militar europeo e do militarismo e a propia guerra
En lugar de promover a distensión e o diálogo, decidiuse aumentar o número de soldados, armas, municións, etc., o que fixo que o conflito se manteña e aumente tanto a morte como a destrución. O que, á súa vez, tivo impactos negativos na economía, o que supuxo un encarecemento da vida e un empobrecimiento da sociedade. Ademais, os enfrontamentos que destrúen África e o xenocidio en Gaza móstrannos até que punto pode chegar o uso da produción bélica. Queremos seguir alimentando esta inercia?
Nós propomos iniciar un debate diferente, porque cremos que vai na dirección do cambio que a maioría da cidadanía quere: como facer a transformación ecosocial e como pór en marcha os procesos en relación co tema que nos ocupa, para facer da industria militar actual unha produción de utilidade social. En concreto, preténdese que Euskal Herria convértase nun país que non produce armas, que non colabora coas destrucións e as masacres.
Por iso, advertimos á cidadanía vasca que non acepten os discursos e prácticas sobre a “defensa” e a “seguridade” militarizada, para que non colaboremos coas inxustizas que están a destruír o mundo. Pola contra, chamamos a promover solucións innovadoras para pór en vías de solución as desigualdades sociais.
Segundo o informe de Zedaleak, “a falta de investimento en defensa e seguridade e a fragmentación das políticas migratorias e de asilo fannos vulnerables nun escenario cada vez máis xeopolítico”. Negamos o punto de partida desa afirmación. Na nosa opinión, as políticas militaristas, o aumento do gasto militar e a produción de armas favorecen precisamente a vulneración e o retroceso dos dereitos. Debemos saír desa lóxica do medo e avanzar en solucións que leven unha maior xustiza social.
Que ningunha empresa aproveite a escalada do militarismo con investimentos e innovacións de recursos. Propomos precisamente o contrario: que eses investimentos e innovacións aprovéitense para transformalas en producións de interese civil na industria actual que denominamos produción vasca de malgaste e guerra. Estamos convencidos de que este proceso, xunto con outros, vainos a permitir avanzar cara á transformación ecosocial que necesita o mundo.
Ana Gorostidi e Xabier Sarasua, membros do grupo Bake Ekintza Antimilitarista
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Punto Bobo liburuaren irakurketan murgilduta, Itxaso Martin Zapirain egilearen Eromena, Azpimemoria eta Isiltasunak Idazten ikerketa lanean sentitu nuen egiazkotasun eta maila etikoarekin egin dut berriz ere topo. Eta hortaz, hara bueltatu. “Oihu izateko jaio zen isiltasun... [+]
Dirudienez, Euskal Herrian migrazioa arazo bilakatu da azken bi hamarkadetan. Atzerritarrez josi omen dira gure lurrak. Gure kultura arriskuan omen dago fenomeno “berri” horren ondorio. Lapurretak, bortxaketak, liskarrak… Bizikidetza arazo horiek guztiak... [+]
Azken hamarkadetan euskararen biziberritzeak duen erronka handienetakoa, euskararen ezagutzaren unibertsalizazioarekin batera, erabilerarena da. Askotan, gazteen euskararen erabileran jarri ohi dugu fokua, baita euskararen erabilerak izan duen eta izan dezakeen bilakaeraren... [+]
Goizean jaiki orduko hasten dira desegokitasunak. Beharbada lotarako erabili duzun lastaira ere ez zen egokiena. Baina, ezin ba idatzi desegoki sentiarazten nauten guztiez. Horregatik, udaberriko ekinozioa –egunaren eta gauaren arteko oreka– dela eta, oraindik ere,... [+]
Ez da gauza berria politikari profesionalak gizarteko arazoak estaltzeko ahaleginetan ibiltzea. Azkenaldian Denis Itxaso -EAEko Etxebizitza sailburua- entzun dugu etxegabetzeei garrantzia kenduz eta aditzera emanez gurean bazterreko fenomenoa direla; eta Begoña Alfaro... [+]
Antropozentrismoaren aldaera traketsena eurozentrismoa izan zen. Europako mendebaldea, geografikoki, Kontinente Euroasiarraren penintsula txiki bat besterik ez da, baina lau mende luzez gertaera demografiko, teknologiko eta ideologiko batzuk zirela medio, bazter horretako... [+]
Badakizuenok badakizue, beste gauza asko bezala, euskararen aldeko borrokan ere politikoek, eragile batzuek eta hedabideek beraien antzezlana saldu nahi digutela, benetakoa balitz bezala.
Lehen urtean pozik jaso nuen, "Euskaraldi" hau. Zer edo zer zen, ezer ez zegoela... [+]
Euskarak, mendez mende, zapalkuntza sistematikoa jasan du, eta oraindik ere borrokan dabil egunerokoan bere leku duina aldarrikatzeko. Hizkuntza baten desagerpena ez da inoiz berez gertatzen; planifikazio politiko eta sozialak eragiten du zuzenean. Euskaldunoi ukatu egin izan... [+]
Horra Libération egunkariak berriki argitaratu duen idazkia:
“Bayonne” bukatu da, Libérationek “Baiona” idatziko du
Hiri baten izenaren erabilpena ohiturazkoa delarik, egunkari batean izen horren erabilpena aldatzea zaila da. Alta, irakurleen... [+]
Eusko Jaurlaritzak eta Arabako Foru Aldundiak Datu Zentroen instalazioei ateak irekitzen dizkiete horiek arautzeko legedia sortu aurretik. Bilbao-Arasur Dantu Zentroarekin, bere lehen fasea gauzatuta, eta instalatzea amesten duen Solariaren Datu Zentroarekin, 110.000 m2... [+]
Otero jauna, garai honetan artzain honek ez du tarte handirik izaten ezertarako, justuan ibiltzen naiz, baina gaurkoan ezin utzi erantzun gabe zure azken kolaborazioa. Izan ere, sortu didan egonezinak pisua du. Haserrea ere astuna egiten zait. Ez pentsatu, ordea, dela zenbait... [+]
Duela gutxi, asteburu berean, Ertzaintzak bi salaketa jaso ditu: lehenengoa, emakume kolonbiar batena; lekukoen arabera, ertzainak kolpeka jarraitu zuen lurrera bota ondoren eta konorterik gabe zegoela; ospitalean garuneko edema eta paralisi partziala diagnostikatu zizkioten... [+]
Frantziskok "Franciscomanía" zeinuarekin hasi zuen bere Aitasantutza. Fenomeno soziologiko horri esker, Vatikanoko boterearen zirrikituak aldez aurretik ezagutzen ez zituen gaztetasunaren ikono eta Elizako aldaketa-haizeen intsuflatzaile bihurtu zen.
Era berean,... [+]
Euskal Herriko Mugimendu Feministak aurtengo Martxoak 8ko mobilizazioak "faxismoaren, erreakzionarismoaren eta zapalkuntzaren aurkako aliantzak" ehuntzean ardaztu ditu.
Kepa Kortak Naiz-en idatzitako “Musikariaren jakituria” artikuluan faxismoa definitzeko... [+]