Despedida a Iñaki Segurola Amutxastegi
- O 16 de abril reuníronse os familiares e amigos de "Ogru" en Azpeitia para despedirse da familia. Escoitáronse as voces de vivir con amor e morrer con dignidade, sen exaltacións, na súa sinxeleza, sinceramente e hermosamente.
O venres ás 19:00 horas reuníronse fronte ao tanatorio a xente de Urolalde que tiña un trato diario con Iñaki Segurola (a xente de Urolalde parecía contenta co número de mozos), os que fai 20 anos andaban polas rúas de Hernani, e os nomes de varios recunchos de Euskal Herria que fixeron súa a lingua: escritores, bertsolaris, cantantes, xornalistas de radio e prensa, profesores........ para matar a un compañeiro civil.
A canción que falaba Xorie entrou na Sala Agur e atopáronse coa foto de Segurola proxectada sobre as paredes. Ane Areas foi a encargada de ler as primeiras palabras de despedida e máis tarde, Mikel Alberdi e Eneko Ibarguren, con respecto e sen tabús, explicaron como foron os últimos días que viviron con Segurola (véxase o texto de Ibarguren en Uztarri). As palabras de Segurola escoitáronse por boca destes amigos: como sentía, que vía ao mirar cara adiante, que pensaba da súa vida e de como se ía a enfrontar, como se xestionaba a enfermidade mental, que mantiña a vida nese momento por non facer dano á súa muller, pero que atoparía algunha forma de liberala sen facer dano...
A morte de Segurola sorprendeu a catro persoas, e o acto de despedida civil axudou a saudar ao seu compañeiro como era e a falar/escoitar publicamente de enfermidade mental e suicidio sen ahobizar. Segurola decidiu morrer, e nesta última acción tamén fixo pasar unha mensaxe divulgativa que ten as mesmas características que todas as súas palabras e escritos: (cheiro a incenso) que cuestiona o consenso xeral, enriquecedor para ampliar a visión e alimentar o pensamento crítico, crúa escoita. "Cando hai alguén na última fase do cancro, todos recoñecemos que ten que morrer e, máis aínda, estamos dispostos a administrar medicamentos para aliviar a dor e acelerar o final... e por que non acéptao a xente cando se trata dunha enfermidade mental? ".
Entre as intervencións, Iosu Isaias Isuo e Jon Gurrutxaga ofreceron senllas cancións. Este último comentou con humor que só se lle ocorreron uns versos de sotana e que por non caer neles tería que tocar por primeira vez no público a guitarra, botando a culpa a Ogrue. Os bertsolaris Igor Egiguren, Unai Agirre e Jexux Mari Irazu cantaron os versos (ao final desta crónica líase), e dixeron que Ogrua non lle gustaba a blancura e que, por tanto, non tiñan máis remedio que cantar de verdade, pondo a palabra a cada cousa.
Eneritz Arzallus, amiga de Segurola e traballadora de ARGIA, explicou os momentos máis belos que se viviron na montaxe, mentres que no programa de radio Lurrin soaban Hormak eta haizea, de Izaki Gardenak e Hankak. Fotos da infancia e mocidade, coa familia e os amigos...
O acto concluíu cun animado concerto de You are alwais on my mind (de Elvis Presley, interpretado polo grupo Pet Shop Boys), que supuxo o punto final. Este foi o elixido pola familia, xa que Iñaki Segurola aproveitou a ocasión para dar o adeus ao seu pai na radio e á súa familia.
Acto seguido, os asistentes aproveitaron a ocasión para dar un abrazo á viúva de Segurola, Garbiñe Larrea. As bágoas, os abrazos, os saúdos con grata sorpresa aos que non vira facía moito tempo, os intercambios de información e de recordos, as risas...
Cada un volveu coa súa ferida. En agradecemento a todos os que prepararon o acto e falaron sen andrómenas, o primeiro é limpar a ferida para que non se encolerice e toléese.
Transcrición de versos
Igor Egiguren:
É o día de hoxe normalmente
pero tristeagua
A sorpresa móvenos
sentimento interior
viviches con dignidade
así deixaches o mundo
tes o beneficio de todos
Respecto Ogroa
relendo
Xa temos a túa liberdade.
Neste momento non sente
outra cousa, o medo e o frío
pero pronto triunfará
alegría do vivido
indiferenza xeral
o corazón que amamos
Capacidade para traballar en solitario
unha crítica severa
á luz do teu farol non está diante
máis nada que a morte.
Como condecorar un sentimento
Por dentro, por fóra?
Nada que non se poida entender
razón polo nome...
Aínda que botarémosche de menos
pelexando polos flancos,
podemos permitirnos unha alegría rebelde
no máis profundo da casa paterna:
forzosamente na palabra
Vaiche en liberdade!
Unai Agirre:
Hai moito tempo que non quedamos
esperanzas do que era longo
a cada paso que gañaba
Este mundo noso!
Sabémolo, non gústanche
o falcón e a lustria...
No respecto adeus Ogro
dous ollos cheos de bágoas.
Non penses máis en buscar respostas
ver preguntándome
Está escrito da túa man
que non todo é todo.
Mari Irazu:
Algo xeneralista
andaba por Ogru
contigo non me gustaría
branqueo
non poden ser
pode ser o seu compañeiro
a túa amplitude
corazón e cerebro
non poden ser
pode ser o seu compañeiro
que guerra deuse e
Canto che amamos!
Entre moitas caídas tamén hai logros. Unha nai nova duns 35 anos preguntábame o outro día como conseguían na súa escola que os compañeiros que non recibiran o eúscaro en casa aprendan e falen tan ben como os nenos e nenas que eran euskaldunes de casa. Na escola había... [+]
“Geldi euskara zapaltzea” lema berriz hartu du Euskal Herrian Euskaraz taldeak larunbatean egin duen prentsaurrekoan. Maiatzaren 17an, esaldi hori Baionako suprefeturan tindatzeaz akusaturik, irailaren 10ean epaituko dute Gorka Roca Torre.
Ikasturte honetan, lehen mailako ehun eskola elebidunetan 5.700 ikaslek ikasiko dute. Bigarren mailan hamasei kolegio eta lau lizeotan 1.600 dira. Zailtasun nagusia aurten ere kolegioan euskararen eta frantsesaren arteko oren parekotasuna erdiestea da.
A principal característica do meu equipo de baloncesto é a súa personalidade. Adóitase dicir que isto é unha característica común entre o equipo e a afección. Con todo, desde a dirección non se ten en conta esa identidade de todos os afeccionados. De feito, os... [+]
Comezo do verán. Resaca do festival EHZ (atx, dor de cabeza). Ganas de respirar despois dun curso cargado. Baleirar a cabeza. Reconectar elementos crave. Tomarse un tempo en familia, volver ver a vellos amigos e descansar (un pouco) na loita diaria. De verdade? !...
En... [+]
Expertas e vítimas participaron nos encontros do Departamento de Glotodidáctica da UEU sobre os euskaltegis e a interseccionalidad. Houbo estudantes no centro, estudantes sen privilexios, oprimidos, nos recunchos. Porque os xéneros disidentes, os xordos, os cegos, os que... [+]
A Sra. Xuíza do Tribunal Xudicial de Bayona, despídese:
Algúns euskaltzales xulgáronme en marzo en Baiona por participar nalgunhas das accións que levamos a cabo para denunciar o inxusto tratamento que sofre o eúscaro das autoridades do estado francés. Ao comezo do... [+]
Maddi Kintanak Baiona, Angelu eta Miarritzeko gazteen euskara aztertu du bere tesian. Hitz berriak sortzen dituzte baina baita hitzak beste hizkuntzetatik hartzen ere, besteak beste, interneten eraginez.
Ocórreme moitas veces: fixarme nas noticias e porme nervioso. A France revient, din. Tanto a Francia de Le Pen como a xenofobia e supremacía española, como os pallasos inchables, levántanse unha e outra vez. A merde revient. Como ouvimos, un grupo de traballadores de... [+]
