O rei Felipe II ordenou no século XVI a construción da Cidadela de Pamplona. Parecía unha estrela de cinco puntas. Cada punta permitía controlar as posibles agresións en todas direccións. O obxectivo do edificio militar é castigar a cidade, controlar á poboación, rebaixar o seu apego a Juan de Albret.

A rede cidadá Sare convocou unha manifestación para o próximo 3 de xullo en Bilbao.

A política de dispersión posta en marcha no ano mil novecentos oitenta e oito tiña como obxectivo castigar, controlar e humillar aos presos. Trinta e cinco presos morreron en prisión, o último, Igor González. Retidos en fortificaciones afastadas, impuxéronse aos seus familiares un castigo engadido: percorrer moitos quilómetros na estrada, cansazo físico e mental, malgasto e morte. Natividade Junco é, até a data, a última da longa lista de dezaseis títulos.

Para negar os dereitos que utilizaron a lei, fixeron unha interpretación cruel da lei para pór en marcha e canalizar unha política penal inhumana.

Tras o golpe de estado de trinta e seis, as forzas franquistas fixeron o uso máis brutal da Cidadela de Pamplona, fusilando a unha multitude de cidadáns na “porta do Socorro”.

A dispersión dos presos está a cambiar. Necesitamos máis de tres décadas. A nova situación foi posible grazas ao esforzo de moitas persoas: cidadáns e cidadás vascas, partidos políticos, sindicatos, multitude de axentes sociais, institucións e por suposto, do Colectivo de Presos e Presas Políticas Vascas e do esforzo de moitas vítimas.

Con todo, aínda non conseguimos que se respecte o dereito dos presos a cumprir a pena nas proximidades do seu domicilio habitual. Queremos deixar atrás os tempos nos que a lei se utilizaba para vulnerar dereitos. Deixar atrás porque queremos avanzar, para poder avanzar, até onde? Até o punto de ter presos en casa. Primeiro, os maiores de 70 anos, os sancionados pola lexislación de excepción (7/2003 e 7/2014), os que padecen enfermidades… queremos polos todos en camiño cara a casa.

En 1808 o xeneral francés D´Armagnac logrou romper a defensa da Cidadela. Os soldados ao seu mando aproximáronse co pretexto de xogar con copos de neve para sorprender aos gardiáns da Cidadela. Souberon aproveitar a neve.

Temos que aproveitar a neve para romper o forte da política penal. Porque as condicións políticas actuais poden variar mañá. Cos anos o uso da Cidadela cambiou, modificouse. Pasou de ser un lugar de represión, dominación e morte a un lugar privilexiado para gozar dos actos culturais.

Si queredes percorrer o camiño da política penal de humanidade e convivencia desde as políticas de fortalezas e murallas, si queredes pór aos presos no camiño de casa, estades convidados á manifestación do 3 de xullo.