Os expertos chaman “partches” aos conxuntos de plásticos mariños. En todo o mundo contabilizáronse cinco parches xigantes. O océano Pacífico é o máis extenso do norte, cunha superficie superior á Península Ibérica e o Estado francés. Segundo Achim Steiner, director de Ciencias Ambientais da ONU en Erandio, o consumo de plástico incontrolado é o resultado de: “Estamos a tirarnos pedras”. O pasado ano ARGIA realizou unha reportaxe sobre os residuos plásticos no mar.

Segundo un estudo realizado pola asociación SES –Sexa Education Society–, no océano Atlántico hai 580.000 pezas de plástico por quilómetro cadrado. En lugar de prexudicar directamente aos seres humanos, os efectos máis directos son os dos animais mariños. Cada ano morren máis de 100.000 tartarugas mariñas e aves por comer ou encadear plástico.

Sábese que o plástico pode causar cancro, pero Rolf Halden, investigador da Universidade de Arizona, di que non se pode saber exactamente até que punto afecto ao ser humano. “Todos estamos contaxiados, non se sabe en que nos afectou” di. O plástico tarda anos e anos en descomporse, pero elimina rapidamente as toxinas que se propagan na auga. Os máis comúns son o mercurio, o cadmio e o chumbo. Segundo os investigadores medioambientais, a maioría dos animais do océano están contaminados con estas toxinas.

“Cremos que non nos afecta”

“Aínda non sufrimos os danos do plástico e por iso non somos donos da situación”, explica Steiner da ONU. Insistiu na necesidade de coidar a natureza porque pode afectar á nosa saúde. Pide reducir o consumo de plástico, comprar o menos posible: “Cada un xera uns 300 gramos de plástico ao día”. Di que cada vez que se compre menos se xerará menos lixo.

O Halde da Universidade de Arizona está preocupado polo medio ambiente. Dixo que é posible "desenvolver a conciencia" da cidadanía, pero que é imposible sen un cambio de actitude dos gobernos e, sobre todo, da ONU. En palabras de Halde, teñen “medo” de que a realidade sexa como é: “Nos últimos anos está a facerse un gran traballo a favor do medio ambiente, pero á cidadanía non se lle mostra totalmente unha realidade”.