Aínda que tiveron que atrasar dous anos, ao final ten data I. Congresos de Antropoloxía Feminista. Celebrarase os días 8, 9 e 10 de xuño no campus da UPV/EHU de Donostia-San Sebastián, na Facultade de Educación, Filosofía e Antropoloxía, HEFA. O congreso é froito da colaboración do Grupo de Investigación Antropolóxica Feminista AFIT da UPV/EHU e da Asociación Vasca de Antropoloxía Ankulegi, que terá un carácter internacional e contará coa presenza de expertos de Euskal Herria, ademais de persoas procedentes de México, Países Cataláns, Brasil ou Holanda.
O obxectivo principal da iniciativa é “transformar o coñecemento e a realidade tanto intra como externa”. Aínda que a organización sabe que para iso hai que “facer fronte ao establecido” e “converter a incomodidade nunha aposta conceptual, persoal e política”. De aí a cabeceira: Transformando o coñecemento, vivindo a incomodidade.
Xunto ao anterior, os organizadores do congreso teñen outros obxectivos: “Analizar as achegas da antropoloxía feminista á disciplina e os principais debates e retos que ten na actualidade, tanto teórica como metodológicamente”; “analizar as liñas de investigación que se están desenvolvendo tanto en Euskal Herria como a nivel internacional e os factores que inflúen na súa determinación”; e “revisar as relacións entre antropoloxía feminista e feminismo e sociedade en xeral”.
Co obxectivo de cumprir estes obxectivos, o congreso organizouse en dous formatos diferentes: mesas redondas e paneis. As mesas redondas serán as sesións plenarias de todos os participantes no congreso, a diferenza dos paneis. Estas últimas son sesións á volta dun tema concreto, entre as que deberán elixir quen se inscriban no Congreso, xa que levarán a cabo simultaneamente. Os paneis completáronse con 255 comunicacións e presentaranse 195, repartidas en dezaseis paneis. Desde a saúde até a xustiza feminista, son varios os temas que se tratarán. O interesado pode consultar todas elas na páxina web de AFIT.
En canto ás mesas redondas, realizaranse cinco: Universidade, coñecemento e precariedade: difícil supervivencia; Antropoloxía feminista e de xénero: múltiples traxectorias dunha genealogía común; Debates e retos teóricos; Procesos etnográficos e achegas metodolóxicas e Antropoloxía feminista; Feminismo e sociedade: discusións e relacións. Neles tamén participarán expertos de Euskal Herria e internacionais, co obxectivo de solicitar investigacións e achegas teóricas no campo da antropoloxía feminista.
Ademais dos paneis e mesas redondas, os organizadores teñen entre mans outras iniciativas, como un evento organizado por antropólogos pioneiros na antropoloxía feminista do Estado español. Ademais, o programa inclúe un triki-bertso-poteo e unha festa.
I forma parte da lista de proxectos que tiveron que ser atrasados como consecuencia do COVID-19. Congreso de Antropoloxía Feminista. A organización prevía a súa execución en xuño de 2020, pero tras a declaración da situación de pandemia tiveron que abandonar os seus plans. Para entón levaban dous anos organizando o congreso, xa que en 2018 comezaron os traballos de organización.
Nun principio decidiron pospor o congreso durante un ano, coa intención de levalo a cabo no ano 2021. Pero os organizadores tiñan claro que querían que o congreso fose presencial, e como non había condicións para iso, preferiron esperar un ano máis.
“Con todo, non queriamos perder a oportunidade de falar da pandemia que estamos a vivir desde a antropoloxía feminista, e organizamos unha xornada o 16 de xuño de 2021 no Museo San Telmo de San Sebastián”, explican. Así se organizou a xornada de Antropoloxía, Feminismo e Pandemia.
Despois dunha longa espera, I está preparado para empezar. Congreso de Antropoloxía Feminista. Inscribíronse un mínimo de 340 persoas.
Nos dous últimos séculos deuse importancia ao concepto de “cultura”. Cando a industrialización, o capitalismo e o imperialismo eurocentrista estaban a destruír centos de culturas populares, espertouse a curiosidade polas culturas que estaban en camiño de perderse en... [+]
Kasia Mirgos poloniarrak primeran egiten du euskaraz, baina berari, horrek ez dio harridurarik eragiten. Uda Orion pasa ostean, herriarekin maiteminduta itzuli da etxera.
Egunotan, “Kenekk Tepaw-Ipar Atlantikoko herri indigenen sustraiak” izenburuko topaketak egiten ari dira Kanadan, mundu zabaleko aditu eta ikertzaile aunitzek parte harturik; haien artean, Euskal Herriko berrogei lagun inguru dira.
Duela 90.000 urte denisovar batek eta neanderthal batek izandako siberiar haur baten aztarnak dira Alemaniako ikertzaile taldeak aurkeztu dituenak.