Cantos traballadores quedáronse sen traballo este ano?

M. Yanci: Quedámonos seis persoas tentando traballar, e outras que non contrataron xa atoparon outros traballos ou se quedaron sen ganas de seguir aquí.

J. Ibarguren: E a nós tamén, vendo o que vimos, están a quitarnos as ganas de traballar aquí. Este ano, do mesmo xeito que o ano pasado, o Concello adxudicou de maneira urxente á empresa BPX Sport o servizo de socorrismo nas praias, pero nós quedámonos sen traballo porque o Concello non incluíu a subrogación na adxudicación de traballo. Este ano tamén se incorporaron novas persoas como responsables dos servizos de salvamento, non están a xestionar ben as cousas, e os problemas do ano pasado seguen sen resolverse.

M. Yanci: A algúns compañeiros avisáronlles a véspera de que ían empezar a traballar, e como necesitan xente, recolleron aos socorristas das piscinas.

Por que a empresa BPX Sport deixouche na rúa?

M. Yanci: Este conflito laboral ten moitos anos atrás. Tras a folga de 2018, a empresa adxudicataria, Cruz Vermella, sabía que o conflito laboral non estaba completamente resolto e non quixo seguir prestando os seus servizos nesas condicións. Por tanto, en 2019, coa adxudicación urxente, o Concello prestou o servizo de socorristas á empresa BPX Sport. Entón reunímonos con BPX Sport e dixéronnos que ían recibir a todos os traballadores, que respectarían os salarios pactados, e tamén a antigüidade. Pero esta empresa era nova na xestión do servizo de socorrismo nas praias, vén de polideportivos e piscinas, e a xestión foi desastrosa desde o principio. A proba inicial saíu mal, faltábanos material, co barco tamén temos problemas, non están matriculados, os condutores non teñen os títulos necesarios… Queixámonos desas cousas e eles dicían que estabamos en contra da empresa. Este ano, a empresa decidiu non contratar aos traballadores que o ano pasado deron problemas ao persoal.

En xuño deste ano, falastes coa empresa a principios de tempada?

M. Yanci: Si, mantivemos algunhas reunións coa empresa e estudamos diferentes opcións entre os traballadores. Algúns dixemos que si non cumpriamos uns requisitos non estabamos dispostos a traballar, pero a continuación pensamos que era mellor mellorar as condicións de traballo internamente. Pero para entón xa nos contestaron que todas as prazas estaban ocupadas. Pero era mentira, aínda faltaban traballadores, e aínda faltan.

J. Ibarguren: Ao responsable da Zurriola, por exemplo, dixéronlle o 15 de xuño, día no que empezaba a tempada, ás 09:00 horas. Os postos de traballo ocupáronse no último momento e da mesma maneira.

M. Yanci: O trato co coordinador tamén é moi malo. Está a ameazar e insultando aos seus compañeiros.

Que protestas están a facer?

M. Yanci: Temos un posto na praia da Zurriola e todos os días estamos aquí de 08:00 a 20:00. E ao principio da tempada empezamos a facer concentracións todos os días ante o Concello de 20:15 a 21:00, e agora as concentracións realízanse os luns e xoves. No posto da Zurriola colocamos pancartas nas que se recollen as principais reivindicacións dos últimos anos, e a xente achégase a preguntarnos e a ofrecernos a súa axuda. Tamén creamos unha conta de Instagram, \Donosti_socorristas.

Que pedides?

J. Ibarguren: Contratar ás persoas que nos quedamos sen emprego e garantir a subrogación, xa que hai unha empresa no futuro para evitar estes problemas.

M. Yanci: A falta diso, pode suceder que unha empresa de Tarragona reciba a adxudicación, que de alí traia a 50 socorristas en condicións precarias, que se poña a traballar aquí sen coñecer as praias de aquí e que deixe sen traballo aos socorristas que traballaron aquí durante anos.

Por que é tan importante a subrogación?

J. Ibarguren: Nós queremos un contrato fixo descontinuo. Pola contra, non estamos seguros de si teremos traballo cada verán. Por exemplo, Cruz Vermella solicitou ao Concello que incluíse a subrogación nas condicións de adxudicación de traballo para poder facernos ese tipo de contrato.

M. Yanci: Paradoxalmente, antes da folga de 2018 aparecía a subrogación na adxudicación de traballo do Concello de Donostia-San Sebastián aínda que non se cumprise, e na do resto de concellos de Gipuzkoa non. Pero, tras a folga, o Concello de Donostia-San Sebastián é o único que non garante a subrogación no proceso. O resto de concellos sumaron a subrogación, e o de Donostia-San Sebastián desvinculouna da adxudicación.

Cando comezastes a mobilizarvos polas vosas condicións de traballo?

M. Yanci: Hai tres anos comezamos un proceso de negociación. Levabamos tempo pensando que non tiñamos as condicións laborais axeitadas, e en 2017 comezamos a facer movementos.

J. Ibarguren: Nós estabamos dentro do convenio da Cruz Vermella, que tiña a adxudicación de traballos do Concello. Pero pensamos que tiñamos que estar no convenio do resto de traballadores das instalacións deportivas, por exemplo, para equiparar as condicións laborais cos socorristas das piscinas. Por tanto, comezamos a falar con Cruz Vermella e o Concello: número de horas traballadas, material utilizado, descansos, etc. Foron unhas negociacións complicadas, e ao final decidimos facer unha folga.

O ano que vén, a folga levou a cabo en 2018.

J. Ibarguren: Si, a finais de xullo. Xunto cos socorristas doutras praias de Gipuzkoa, decidimos facer unha folga de tres días. Impuxéronnos uns servizos mínimos do 80%, pero tivo eco nos medios de comunicación e tanto a empresa como o concello quixeron falar connosco. Con todo, tivemos que convocar unha folga indefinida, e o día en que ía comezar a folga chegamos a un acordo. Non conseguimos as condicións dos socorristas das piscinas, pero si algúns puntos mínimos relacionados co salario e a subrogación, os máis importantes para nós.

Por tanto, a finais de verán de 2018 asinouse un acordo entre os traballadores, o sindicato, a representación laboral, a empresa e o Concello. Pero a principios da tempada 2019 vimos que o Concello retirara a subrogación da adxudicación de traballos. Tentamos reunirnos con eles e falar, pero negámonos.

Tras as protestas deste ano, recibistes resposta da empresa ou do Concello?

M. Yanci: Achegóusenos a oposición do Concello, desde Elkarrekin Podemos e EH Bildu, e en xuño tentouse tratar o tema nun pleno municipal. Pero os temas teñen que programarse tres semanas antes, e entón expúxose entrar con urxencia, nós fomos ao pleno esa mañá, pero o PNV e o PSE-EE rexeitaron o tema. O Pleno do Concello, en sesión celebrada o día 23 de xullo, foi debidamente proposto, e en tal data procederase ao tratamento do mesmo.

J. Ibarguren: A concelleira Marisol Garmendia di que no caso do ano anterior quedou claro o conflito da subrogación e que ela non ve ningún problema aquí. Sorprendeunos a súa actitude na corporación municipal, por non achegarnos a nós, por facilitar o despedimento da xente…

Ademais das vosas malas condicións laborais, denunciades a situación do servizo.

J. Ibarguren: Queremos dar a coñecer as condicións nas que nos fan traballar. O ano pasado recibimos ameazas de usar o barco, cando non podiamos utilizalo, porque non temos títulos suficientes. Dixéronnos que pola contra nos acusarían de non habernos axudado. Nós estamos dispostos a meternos na auga e facer o que poidamos, pero nós non podemos utilizar motores de auga. Queremos informar sobre o estado das praias.

O ano pasado, por exemplo, tiñamos unha embarcación neumática pero estaba perforada. A Garda Civil sabíao e dixéronnos que tivésemos coidado porque a multa podía caer nas nosas mans e parala en calquera día. Un día, o barco foi precintado mentres estaba parado. Este ano, o Concello decidiu non utilizar embarcacións para evitar este problema. Pero, por exemplo, si ocorre algo na illa, non temos capacidade para transportar a unha persoa. Teñen estas ideas, se algo non funciona ben, o que provoca un empeoramento do servizo. Non sabemos por que toman ese camiño. Non queren falar connosco, só falan coa empresa e repróchannos que se sitúen en contra da empresa e do Concello. Pero nós só queremos dar un servizo de calidade.

M. Yanci: O Concello de San Sebastián vende a imaxe da praia, a costa do turismo e do surf cada vez hai máis xente na cidade e nas praias. Pero o servizo de socorrista non mellora, mantense o número de socorristas. Hoxe en día hai tantos socorristas como fai 25 anos, pero hoxe en día a situación das praias e a cantidade de xente que hai nelas non ten nada que ver co que estaba fai 25 anos.

O ano que vén acábasevos o convenio.

J. Ibarguren: E si non temos subrogación, non temos ningunha garantía para garantir as condicións de traballo, temos que volver empezar de cero as negociacións. O servizo poderá ser prestado por outra empresa e poderá establecer outras condicións. Por iso, para nós é imprescindible conseguir a subrogación para poder manter unhas condicións dignas no futuro.

M. Yanci: Tamén para poder ir mellorando outras cousas.

J. Ibarguren: Si non temos subrogación non temos contrato fixo descontinuo, polo que non temos forza dentro da empresa: non temos delegado, nin na Cruz Vermella, nin no BPX Sport. Con contratos temporais puxémonos a defender a falta de material, as condicións de traballo e por iso despedíronnos. Todo nos leva ao problema da subrogación.