"Estou mellor na miña casa, teño máis liberdade"
- As persoas con discapacidade intelectual tamén teñen dereito a vivir de forma independente, a decidir onde, como e con quen convivir. Iso é o que reivindicou a campaña de Atzegi deste ano baixo a lema “O reto de vivir á miña maneira”. Nagore Bergara, de 43 anos, cóntanos a súa experiencia: abandona a casa do seu pai e convive cun compañeiro de piso pola súa conta desde hai seis anos no casco antigo de San Sebastián.
“Estou mellor na miña casa, teño máis tranquilidade, máis liberdade”, dinos Bergara, que, en definitiva, pode gozar dunha maior decisión para organizar a súa vida. “Non temos control á hora de decidir onde ir, que comer, que facer…”. Tamén conta coa axuda de que dúas veces por semana achégase á muller que lles axuda cos asuntos domésticos (limpeza, compras, menú semanal..) e acompáñalles con acompañamento, apoio emocional. Ademais, Martín Zabala, traballador de Atzegi, ten unha hora á semana para dedicarse a moitas cuestións (dúbidas, inquietudes, xestións...) e conta coa colaboración de máis membros de Atzegi para moitas tarefas.
E é que para facer fronte aos retos e dificultades cotiás contan coa colaboración dos traballadores da Asociación Guipuscoana polas Persoas con Discapacidade Intelectual Atzegi. “Si necesito axuda, pídoo”, di Bergara. Ao principio, por exemplo, confésanos que facía mal as compras, que non miraba o prezo dos produtos e que cestaba as cousas sen demasiado criterio, pero que aprendeu.
"Si necesito axuda, pídoo. Ao principio, por exemplo, facía mal as compras, sen mirar os prezos, pero aprendín"
Outro modelo de vivenda máis aló dos pisos tutelados
“Á xente sorpréndelle enormemente que as persoas con discapacidade intelectual vivan por si mesmas nun piso. 'Pero están sós? Adóitanme preguntar ao meu ao redor sen monitor, sen ir ninguén polas noites?”, dinos o traballador de Atzegi, Martin Zabala. Os prexuízos que outrora tiñamos en relación cos estudos e o traballo –a persoa con discapacidade non pode estudar, non pode traballar–, hoxe en día mantéñense vinculados á vivenda, e por iso é importante visualizar esta realidade. Ademais, a residencia propia é un paso importante no camiño da vida independente. “Combinando autonomía e dependencia, nalgúns casos é viable outro modelo de vivenda, máis aló dos pisos tutelados”, destaca Zabala.
Bergara explícanos como se desenvolve no día a día: a convivencia co seu compañeiro de piso, o traballo que realiza en Gureak, o tempo que ocupa para pasear polo tempo libre… e que a miúdo vai a casa dun amigo que vive só os fins de semana a durmir, tamén dentro do programa de Atzegi.
"Á xente sorpréndelle profundamente que a xente con discapacidade intelectual viva por si mesma nun piso"
O soño de crear o noso proxecto vital
“Queremos reivindicar o dereito a vivir de forma independente e á carta. Si, vivir só é un reto, pero o reto adoita ser para todas as persoas, coas súas cousas boas e malas. Todos os mozos temos o soño de crear o noso proxecto de vida, as persoas con discapacidade tamén, garantindo a cada un a axuda que necesita”.
En Gipuzkoa, Atzegi conta con 57 persoas que viven de forma independente neste programa. E para seguir profundando neste camiño, en outubro, poranse en marcha Talleres de Formación para a Vida Independente, dirixidos a persoas con discapacidade intelectual e con desexos ou curiosidades de vivir de forma independente no futuro.
