"A realidade superou os modelos lingüísticos hai tempo"

Pello Otxandiano, responsable do programa de EH Bildu, denuncia o cambio de guión: "Durante dous anos e medio utilizáronse moitos textos e en ningún sitio houbo referencias aos modelos lingüísticos, precisamente porque a situación actual da educación non o esixe e cremos que hai que superar os modelos de face ao futuro. Pero onte, no último minuto, o PNV e o PSE incluíron a referencia aos modelos lingüísticos e trouxeron ao centro o debate dos modelos lingüísticos, cando este non era o centro dos debates habidos até agora". Sinalou con claridade Otxandiano que os modelos lingüísticos non serven para xestionar a diversidade actual das aulas, e que ademais "a realidade superou os modelos lingüísticos hai tempo". Pon como exemplo unha aula na que o alumno recentemente chegado de Paquistán, recentemente chegado de Venezuela, que trae eúscaro desde casa…, onde seguramente se aplicarán todos os modelos lingüísticos mesturados.

"A experiencia que temos é que os modelos lingüísticos non garanten a posesión das linguas oficiais ao finalizar o ensino obrigatorio. Os obxectivos da lei [alcanzar o nivel B2 ao final da educación obrigatoria] non están avalados polos modelos, nin polo modelo A, nin polo modelo B, nin polo modelo D".

O dentado do PSE envorca a mesa

"Está claro o que pasou: O PSE puxo unha liña vermella, lanzou o órdago, dixo publicamente que hai que garantir, incorporar e blindar os modelos lingüísticos, porque para el é politicamente importante, non con argumentos educativos, e o PNV comproulle o marco", criticou Otxandiano.

Con todo, o PSE e o PNV leron a emenda de diferente maneira: "O representante do PSE di que a emenda incorpora o tres modelos lingüísticos ao proxecto de lei, que os modelos actuais quedan garantidos e blindados (e que, por tanto, a familia que queira estudar no modelo A poderá agora e no futuro). Pola contra, o conselleiro de Educación, Jokin Bildarratz, sinalou que os modelos lingüísticos deben actualizarse, porque non cumpren os obxectivos do acordo educativo, e que hai que construír algo máis, cambiar, actualizar, transformar".

A emisión de versións contraditorias non é serio e pide a ambas as partes: "Que sexan capaces de dar unha rolda de prensa conxunta e dar unha interpretación única desta emenda, a que vén e cales son os seus obxectivos. É mínimo".

A partir de aí "tentaremos alimentar o debate de forma construtiva". Sinala tres afirmacións como punto de partida para o debate, preguntando se PNV e PSE súmanse ás afirmacións: "Os modelos lingüísticos non son válidos para xestionar a diversidade sociolingüística que temos actualmente nos centros; os modelos lingüísticos (A, B, D) non garanten que os alumnos teñan as dúas linguas oficiais (alcanzar o nivel B2); o título cuarto supera o sistema de modelos lingüísticos". É dicir, o título cuarto da lei esixe aos centros que elaboren o proxecto lingüístico, como se relaciona isto co mantemento dos modelos A, B, D?

Otxandiano menciona unha referencia política para o debate (o acordo sobre a lingua alcanzado en Cataluña o ano pasado, entre eles o PSC) e cinco preguntas clave: "Cal é o marco teórico que tomamos como referencia no título cuarto? Cal é o marco estratéxico? Que instrumentos non tivemos até agora para desenvolver proxectos lingüísticos? Que novos recursos necesitamos para desenvolver proxectos lingüísticos? Que desenvolvemento vemos nesta lei no próximos dez anos en materia de linguas? ".

Atoparás información detallada sobre a Lei de Educación da CAV na canle dedicada á lei de ARGIA.