Celebración da Hispanidade
Hai uns anos que pasei un fin de semana en Pamplona. Era o 12 de outubro.
Sorprendeume ver a decenas de latinoamericanos celebrando efemérides, con concertos, txosnas e todo. Celebrara a conquista dos meus antepasados? ! Pensei que a asimilación cultural dos conquistados xa se realizou. Á marxe da natureza, cultura (valores, normas, crenzas, lingua…) dos americanos, os españois fan súas as establecidas.
Este proceso denomínase xenocidio: destrución dun pobo, dunha cultura, dunha natureza.
Non me parece afastado o día no que os vascos de España tamén celebraremos o 12 de outubro, cunha memoria totalmente perdida. Esquecendo que os nosos antepasados foron conquistados
Na Eurocopa competiron os nosos dous campións, Francia e España. Nesta última xogarán oito xogadores de Athletic Club e Real Sociedade. As camisetas da selección española han comezado a desfilar polas rúas da capital biscaíña. Gran pantalla para ver a final, no frontón de Pamplona/Iruña. Indicadores da medida de asimilación. A diferenza de nós, a nova xeración celebra as vitorias de España: “Imos!”. O fútbol esperta emocións que prevalecen sobre a razón. Hai algúns razoamentos: “Si nosos compiten con España, eu tamén con España”. Aínda que o saiba (?) Que España e Francia roubáronnos un Estado que garantía o noso benestar. Que nos deixaron sen protección. Practican o xenocidio connosco. Ou non o sabemos? Vivimos pensando que as conquistas e os xenocidios só ocorren a distancia?
Hai resistencia: corredores de montaña, pelotaris… pero o noso xenocidio segue adiante.
Algúns futbolistas negáronse a participar na selección vasca, preferindo xogar en seleccións estranxeiras pero oficiais. Que mensaxes transmiten aos seus seguidores? Que o o noso non ten valor. Que o noso Pobo non ten valor. Axudan ao xenocidio.
Non me parece afastado o día no que os vascos de España tamén celebraremos o 12 de outubro, cunha memoria totalmente perdida. Esquecendo que os nosos antepasados foran sometidos.
Ou, si as matemáticas son precisas, cumprirase o que Deulofeu prevé en “Matemáticas da Historia”? Así sexa.
Mentres tanto, douvos o meu agradecemento a todos os que estades en contracorriente, sobre todo a todos os que creedes en eúscaro. É un respiro para nós, nunha contorna de asfixia.
Iñaki Idigoras Igartua
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
As mentalidades conservadoras teñen medo ao termo plan, enlazándose coas correntes políticas progresistas e mesmo comunistas, como o fan hoxe os novos autoritarismos (Milei, Meono, Orban, Aznar, entre outros). Con todo, a idea de planificación segue en boa saúde, polo menos... [+]
O tema da cohesión é hoxe en día a primeira responsabilidade de moitos gobernos, institucións públicas e organizacións non gobernamentais. De feito, as sociedades con baixas desigualdades xeran máis facilmente as condicións de desenvolvemento económico, social e... [+]
A pesar de que nas últimas décadas producíronse avances significativos nalgúns ámbitos e zonas do proceso de euskaldunización, nas administracións públicas o eúscaro enfróntase a serios obstáculos e ameazas. Ademais da ofensiva contra o eúscaro que se está... [+]
A Federación Navarra de Municipios e Concellos nace co obxectivo de "protexer e promover os seus intereses compartidos e a autonomía local". En breve seleccionarase un responsable de comunicación que deberá dominar o castelán e o eúscaro.
Pois o PSN-PSOE rexéitao (sorpresa... [+]
Fin de curso. O profesor na súa soidade. Imprímelle o ritmo da reflexión que o ruído fai na tracción do tren: mereceu a pena o traballo realizado este ano? Extenuado, pensativo, lembra as palabras do seu amigo: “Txo, os profesores non tedes dereito a queixarvos... [+]
Chega o verán e con el as festas populares de pobos, barrios e cidades. As festas sempre foron refuxio de reivindicacións sociais e políticas, de relacións veciñais e de euforia popular. Toman as nosas rúas e durante uns días son un exemplo de autogestión, de convivencia... [+]
Quen nos ordena...?
O Goberno Vasco acábase de constituír e a conselleira de Educación será Begoña Pedrosa. Sendo viceconsejera na lexislatura anterior e sendo unha das fundadoras da nova Lei de Educación aprobada o pasado mes de decembro, estanos permitido expor... [+]
As últimas eleccións enviáronnos unha mensaxe clara. Os europeos non queremos guerras. O de Ucraína ten que terminar e os políticos teñen que dar pasos nese sentido canto antes. En Francia e Alemaña a ultradereita impúxose con folgura e a razón está na guerra de... [+]
O Estado español converteríase no escenario distópico de Tejerazo, en 1981. Alí, os líderes políticos confinados no Congreso foron "convidados" a aprobar un acordo tácito no que se consideraba intocable o status quo vinculado ao sistema monárquico, ao sistema político... [+]
A nova formación de Goberno deixou moitas preguntas sen responder, pero está claro que unha vez máis teremos que ser firmes para apostar pola Escola Pública Vasca. Díxosenos que, aínda que gobernará o mesmo partido, teriamos caras novas, pero tampouco iso foi do todo... [+]
Somos pais de Euskal Herria, fillas e fillos; chámanse Maddi, Izei, Dani, Alaitz, Aida ou BEÑAT, pero poden ser Hatem Salem, Awad Muhammad de 14 anos, Zakaria Magdy de 6 anos ou Nour Ahmed de 7 anos. Todos foron asasinados por Israel en Gaza.
Non podemos imaxinar nin imaxinar... [+]