Nos últimos cinco días negouse a visitar a familiares e amigos de tres presos políticos vascos, que viaxaron centos de quilómetros para chegar aos cárceres.

O pasado 28 de agosto, o pai do preso político vasco Santi Aragón, de 84 anos, quedou sen visita no cárcere de Logroño (ida e volta de 280 quilómetros), tras a repetición dunha situación ocorrida meses antes. Na anterior ocasión un can de control de drogas “marcou” ao pai do preso e dixéronlle que deberían encadealo. O pai de Aragón non puxo ningún impedimento para levar a cabo o catecismo, pero obrigáronlle a espirse por completo e, aínda que lle deron un, foi un comportamento insultante, xa que non se respectou a súa dignidade nin os seus dereitos básicos, nin a lexislación penal sobre os “katxeos integrais”. O resultado do catecismo foi negativo.

Esta semana repetiuse a mesma situación, co mesmo can e o mesmo garda civil, así como a petición dun cache. "Como non estaba disposta a volver soportar a situación de insulto e os nervios do período anterior, denegaron a visita ao pai do preso político vasco", afirmou ETXERAT. Santi Aragón leva 18 anos en prisión e os últimos 8 no cárcere de Logroño. "En todos estes anos non deu ningún problema e menos ten nada que ver coa droga para xustificar esta actuación desproporcionada", denunciou ETXERAT nun comunicado difundido por Europa Press.

Doutra banda, o día 24, un familiar de Txuma Altable, encarcerado no cárcere de Castelló, con 1.100 km de traxecto de ida e volta, foi rexeitado por non chegar a prisión unha hora antes da súa visita (chegou, como sempre, media hora antes da súa chegada). O mesmo día, os familiares de Imanol Miner (Centro Penal de Granada, cunha viaxe de 1.680 km.) foron quen quedaron sen visita, segundo os funcionarios, porque un deles non tiña permiso para entrar.

A asociación ETXERAT denunciou as situacións que sofren os familiares e amigos dos presos e presas políticas vascas. "Moitas veces, especialmente cando se trata de pais e nais de presos, trátase de persoas maiores de idade, con problemas de saúde ou mobilidade, obrigadas a realizar longas viaxes e sen a certeza de que poderán visitalos. Ademais de manter en vigor os prexuízos causados aos familiares pola política penal, pódese incrementar facilmente pola arbitrariedade e a falta de certeza que se dá". Etxerat fai un chamamento á sociedade vasca "a participar nas mobilizacións, co obxectivo de acabar dunha vez por todas coa actual política penal e co sufrimento que xera".