Hibridación apocalíptica
- A Casa do Eúscaro comezou unha nova etapa, con cambios na pel e no fondo, no barrio bilbaíno de San Ignacio. Co obxectivo de atraer ao público euskaltzale e da cultura vasca, organizaron o ciclo Hi(zki)bridos, un programa que recolle actuacións en directo relacionadas coa literatura e a oralidad. Polo momento, anunciáronse cinco citas, que se celebrarán até finais de maio deste ano.
A estrea do ciclo foi para Itxaro Borda e Ibon RG. Os Hi(zki)bridos son o espazo das mutacións entre as distintas representacións artísticas, xa que sen cambios non hai progreso. A mutación é a clave da evolución. Itxaro Borda e Ibon RG, polo menos, chegaron á mutación perfecta no recital de poemas de arxila no que se mesturan a voz, a poesía e a música.
A Apocalipse, o desastre, o fin do mundo foi descrito por Itxaro Borda nun abismo poético de terribles escenas. A catástrofe chega e non queremos darnos conta. No ambiente sombrío dunha tarde chuviosa de finais de febreiro, o público mergullouse case involuntariamente nun ambiente apocalíptico. Mentres tanto, os sons electrónicos de Ibon RG aumentaban o seu malestar.
Próxima sesión do ciclo Hi(zki)bridos: O 25 de marzo, 'Muga, Anfetamiña', baseado no primeiro libro de Xabier Montoia.
Cando a xente vanidosa contemporánea dáse conta, xa é tarde. O caos invadiu o mundo, a sociedade disolveuse, o home é o inimigo máis encarnizado do ser humano. O que ten pouco pode atacar ao que non ten nada. Temos que crer as palabras dos medios de comunicación e dos gobernos cando a peste se estendeu por todas partes? De súpeto, as palabras de Itxaro Borda parecen dar un salto cara á actualidade. Nin que dicir ten, cando mencionou o vertedoiro, a mala consecuencia da “cosmografía adorada do plástico”. As pragas mortais e os vertedoiros asasinos son as noticias máis importantes destes días, tan preto temos a apocalipse?
Foron aparecendo temas que conmoven á nosa sociedade, en verso a verso, baixo liñas de simbolismo, se intercalaron os ecos do mundo real. O poder, a distribución da riqueza, a tecnoloxía, o trato desagradable que damos aos inmigrantes.
Tantas traxedias e desastres, viñemos a sufrir á Casa do Eúscaro? Pois non. A habilidade de Itxaro Borda para construír e pór ante os ollos as escenas máis asombrosas a través da poesía é un verdadeiro pracer. Ambientes fantásticos e preocupacións de hoxe e de hoxe, todo ben cosido. Para os que non sabemos moito de música electrónica, ver ao sintetizador Ibon RG sacar o mollo, máis goce aínda. Estamos á espera da próxima cita do ciclo Hi(zki)bridos, a ver que sorpresas tráenos.
A primavera adoita ser unha promesa dun nariz invernal fría e que pode vir tras a aterraxe, e foi anotada en varias ocasións para que se someta ao soño. Promesa, con todo, nunca é unha primavera segura nun terreo en ruínas. Non polo menos si falamos de cambio ou, en... [+]
Abrimos o libro de poemas de Oihana Jaka e atopamos dúas ofertas. Un pai e outro fillo. Cabe destacar pola súa relación directa cos poemas que atoparemos. O libro estrutúrase en
tres partes: Hamaika urte, Hamaika hilabete eta Hamaika egun. O número once tamén é unha... [+]
Yolanda Castiñeiro foi entrevistada desde que recibiu o Premio Nacional de Poesía de España. A cabeza de fila dun deles chamoume a atención porque dicía que o segundo máis difícil que fixo é gañar o premio. E enseguida empecei a buscar o que para el foi o máis... [+]
Hai uns anos escribín un pequeno libro sobre Tene Mujika, que se chama Udazken argitan. Cando empecei a facer ese ensaio biográfico, atopeime co noso protagonista de hoxe, o señor Watson Kirkconnell. En 1928 Kirkconnell publicou un bonito libro de antoloxía European Elegies,... [+]
Non recordo a quen lle escoitei que a finais de mes só se pode chegar a escribir poesía, si a poesía non é a súa forma de chegar a final de mes. A poesía, afortunadamente ou por desgraza, sempre estivo na periferia do sistema literario e da industria cultural. En calquera... [+]
Juan Margarita fusiona arquitectura e poesía. Os cales lle preguntaban pola relación entre ambas as disciplinas, na crenza de que a unificación destas dúas prácticas era excepcional. Nestes casos, ela respondía que ambos os ámbitos tiñan grandes similitudes, xa que para... [+]
Despois de ver a palabra, pensei escribir así a crónica. Pensei, por que [pausa] recitar [pausa] é [pausa] así os poemas [pausa]? Eu tamén dixen aos meus amigos que me vou a un recital poético. E eles tamén me dixeron uf, non entendo a poesía. Abríronme cans e ollos... [+]