Departamento de Educación, conciliación e permisos
Unha vez máis, Educación fixo o seu. Mentres que Europa e o propio Estado español están a dar pasos para facilitar a conciliación entre o traballo e a vida familiar (segundo as últimas noticias, a intención é ampliar os permisos de paternidade aos 6 meses), o departamento que lidera o PNV e está liderado por Jokin Bildarratz non fai máis que porlle trabas.
E como llas arranxaría! Con data 30 de xuño, (é dicir, cando unha parte importante do persoal xa non está no centro de traballo), sacou á luz unha instrución consensuada, unilateralmente, con axentes e afectados. O que entrará en vigor o próximo 1 de setembro, sen que haxa resposta organizada nin posibilidade de acordo.
"Os que habitualmente se encargan do coidado da familia serán, ademais, os máis prexudicados. Como non, como na maioría das ocasións, unha muller traballadora"
Nestes momentos nos que a conciliación da vida familiar e laboral das persoas traballadoras é tan importante, adoptouse unha decisión que practicamente nos nega a posibilidade de facelo: o traballador que goce dun permiso só terá dúas datas concretas ao ano para poder interromper o permiso; o 31 de xaneiro e o 31 de agosto.
Pero, que é o que se pretende conseguir coa escusa de preservar as condicións laborais do persoal substituto e facilitar a organización das escolas? Nós témolo claro: encher os petos á conta das nosas familias e das nosas familias.
Ten multitude de vías para garantir as razóns que deu: e con que patas metidas! interromper a pseudoestabilidad e garantir a estabilidade real; baixar os cocientes; dotar de máis recursos persoais... (O bonito e decente que queda na televisión, señor Bildarraitz, que anuncie que os reforzos da COVID-19 van seguir, mentres tanto, os centros negaron moitas outras axudas que xa tiñan. ).
Pero non, unha vez máis, os gobernantes apostaron polas vulneracións dos dereitos dos traballadores e traballadoras. Os que habitualmente se encargan do coidado da familia serán, ademais, os máis prexudicados. Como non, como na maioría das ocasións, unha muller traballadora.
Encheráselles a boca dicindo o ben que fan as cousas nos medios de comunicación, que superaron este curso con moi bos resultados. Supoño que calaremos. Sen dicir nada, aceptaremos todas as vulneracións dos nosos dereitos.
Pero están equivocados! Estamos fartos de rirnos dos que sacamos adiante a educación pública. Non nos enganan, non enganan a ninguén. Agora non estaremos nos colexios, pero non imos devorar o voso anzol e aquí estaremos.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Wikipedia.org considera que Gish gallop (galope de Gish) ou a metralladora de falacias "é unha técnica de controversia que ataca ao opoñente co maior número de argumentos posibles, sen ter en conta a exactitude ou solidez deses argumentos" e tería como efecto colateral a... [+]
A orixe do termo sitúase a principios do século XIX. Naquela época, as pretensións imperialistas dos liberais ingleses chocaron cos rusos, que se estendía en Asia e obstaculizaban os desexos de colonización de Inglaterra. Para protexer os seus intereses, Inglaterra... [+]
A través da aplicación Wallapop vendín uns altofalantes mediocres antes do verán. Quizá a descrición do produto estaba un pouco inchada, é certo. O comprador púxome tres de cinco estrelas. É evidente que non valía a pena.
A semana seguinte, levei en coche desde Irun a... [+]
A outra vez estiven no enterro do pai dun amigo. O noso amigo pediunos aos presentes que tomasen unha flor dos ramos, si así o querían. Non podo dicir que non ás flores, moito menos ás rosas, sobre todo ás vermellas. Así que collín unha fermosa rosa vermella.
Coa rosa na... [+]
Os nosos pobos e cidades non nos coidan. Fáltanos terra, zonas verdes, espazos comunitarios. O noso pobo está deseñado ao servizo do capital. No pobo dos coidados, con todo, a vida é o centro.
Antes había unha rúa principal, unha rúa xigantesca que atravesaba a cidade. O... [+]
Hace uns días, o novo ministro francés do Interior, Bruno Retailleau, uniuse á chamada "confusión migratoria", unha das cuestións máis perentorias. Fixo chegar aos prefectos do Estado uns mandatos claros: tolerancia cero cos inmigrantes e coas estruturas e os prisioneiros... [+]
O 15 de outubro, nos encontros de economistas de traballo, celebrouse unha interesante mesa redonda. Na mesma participaron a patronal, o Instituto Nacional da Seguridade Social e unha central sindical de Osakidetza. O tema de debate foi o absentismo que cada vez ten maior... [+]
No último ano sucedeume ver a persoas relacionadas co ámbito non profesional en grupos dixitais que utilizaron a intelixencia artificial para dar argumentos aos demais. O compartido como propio. A propia, pero non a vinculada ao sentido da propiedade, senón a procesada desde... [+]
Empecei a redactar mentalmente o meu artigo mentres estaba no coche. Normalmente teño as mellores ideas no coche, mentres condugo só. Voume a Bilbao, ao teatro Arriaga. A compañía Artedrama pon hoxe en escena a obra Miñan. É venres, 25 de outubro.
Achegándome ao atrio do... [+]
A sociedade na que vivimos está absolutamente baseada na subordinación. Ao longo dos séculos, a nosa vida foise configurando conforme a ela, e aos poucos a competencia de decisión, a liberdade e a soberanía fóronse reducindo. Ás veces quitáronnolas con forza, ás veces... [+]
O que me exasperaba moito é a maneira en que algúns médicos falan ao paciente. Fálannos de dor coma se fósemos nenos. Como me fixeron dous transplantes renais, sei de que me refiro: entre outras cousas, puxéronme un tubo no interior do pene. Debido á anestesia, non... [+]
Os dous principais electos de Kanbo (o alcalde e o primeiro ministro) son os rabiados. Tres cidadáns foron golpeados cunha plainta, por protestar a favor do desaloxo da veciña Marienea.É a segunda vez que, ás 06:00 da mañá, sácannos da cama (co veciño), un dez con... [+]
“Chegounos o momento de propostas valentes, integrais e nobres (…) para que Euskal Herria volva entrar entre as revoltas do mundo”, afirmou a amiga Hartu López Arana no seu artigo de opinión “Por unha agresión eficaz” publicado en xullo de 2018 na revista ARGIA... [+]