Todas as horas traballadas, todo o apreso, para quedar con esta cara de idiota? Despois de introducir un traballo que xa fago non se cantas horas, segundo os evaluadores, non chego a cumprir esta obrigación? Vergoñoso. E un gancho da esquerda para a miña autoestima. Descoidando as relacións, dedicando menos atención ao seu fillo que a que merece, roubando o tempo que nos debemos a nós mesmos, e todo para chocar contra unha barreira de mal gusto? Baixo un exame mal deseñado? Cando o tempo necesario e as tres horas da realidade están en anos de luz?
Na educación que se está vendendo, na que se nos vai a ensinar, a pelota da reflexión tense que pór no tellado dos que preparan o exame, xa que os candidatos xa fixemos o noso traballo. No meu tribunal a nota máis alta é un 5,6, non se cantas horas metidas, un pouco insuficiente. ! Que broma é esa? Teño bastante xente por diante, pero non creo que estea satisfeito co resultado. Resultado de 4 decimais. Eses tribunais superarían o exame proposto? Non estou de acordo. Leonardo Da Vinci podería chegar a un resultado de 5,75002, sendo un bo día. Non é xusto, non é xusto, non é ético e non ten nin pés nin cabeza. A eliminación das prazas antes de chegar á terceira fase, cando en teoría se trata de buscar a consolidación e a estabilidade, é un insulto para os candidatos. Mirar haceoslo.
Desde o principio era un disparate. Na época dos PDF… Paga para conseguir o temario non sei cantos, sindicatos, ou finxe… no canto de estar gratis e dispoñible! ? E pagar, non sei desde cando para conseguir un temario non renovado? A modo de exemplo: No estudo sacouse un tema sobre as novas tecnoloxías e a imaxe, quedando o temario no programa PAINT. PROGRAMA PAINT! Antonte pola mañá!
Despois, desenvolver unha programación didáctica no marco de Heziberri, sen ningún modelo completo. Cando os modelos de situacións problemáticas que separan da educación son bastante lamentables. Si fúndanse en situacións reais, eu son o bispo de Canterbury. Se alguén leu a situación das inundacións e o problema da biblioteca do pobo, por exemplo, saberá de que estou a falar…
Ademais, a cooperación e o traballo colaborativo enchen a boca desde a educación, e tamén unha chea de páxinas do Curriculum, cando o modelo de E.P.E. é un matadoiro. Palabras si, pero aplicación da palabra para mañá. Cada un de nós e nós esquecemos o seu traballo… e o de compartir. E garde o seu traballo como os espías de guerra fría protexían os microfilmes. Isto é unha guerra. Guerra de candidatos. Afiar as machadas. Necia, todos contra todos. Aí está Uhohohooho.
Me entristece e amólame. Cantas horas de traballo non se perderán por nada? Cantas programacións e ideas fermosas ao alcance do profesorado, en lugar de estar dispoñibles para a educación, para a comunidade, non terminarán nunha lista de aprobados, nun cartafol perdido dun USB? Non para ninguén. Desgraciadamente. Unha gran perda como sociedade. Unha perda tremenda como profesor!
Unha merda pintada nun pau. Tose de cabra!
Parabén a todos os que pasastes á terceira fase e animarvos a todos. Daremos a volta a este modelo! Valor!
Esta noticia foi publicada por aiaraldea.eus e trouxémola a ARGIA grazas a licénciaa CC-by-sa.
Os profesores e profesoras do ensino público temos a necesidade e o dereito a actualizar e mellorar o convenio laboral que non se renovou en quince anos. Para iso, deberiamos estar inmersos nunha verdadeira negociación, pero a realidade é nefasta. Unha negociación na que... [+]
Vivimos tempos curiosos e realmente vivimos. Son tempos nos que se di que a educación está en crise e, polo menos, á vista de todos, a bolita ten xa 2.361 anos.
Non fora da academia de Platón, o seu querido mestre Aristóteles, para erixir un liceo. Un Liceo, evidentemente,... [+]