Directo informa que o luns 10 de outubro o CDR (Comisión de Defensa da República) e a Esquerda Independentista foron vixiados masivamente polo Ministerio do Interior español. O medio de comunicación tivo acceso a documentos que recentemente se consideraron segredos: Máis de 2.000 páxinas, constituídas por documentos de "interese policial", especificacións da actuación policial e transcricións de entrevistas mantidas por militantes.
Segundo o estudo realizado polos xornalistas Gemma García e Jesús Rodríguez, a espionaxe partiría das sabotaxes realizadas o 8 de novembro de 2017, día da folga xeral convocada no contexto do Procés, contra as instalacións de Adif, empresa encargada da xestión ferroviaria en España. De feito, a espionaxe foi razoado a través da investigación que se iniciou ao fío destas accións. Coa denuncia dun representante de Adif no cuartel da Garda Civil, ordenouse a recollida de datos das antenas de telefonía móbil BTS próximas á localización das sabotaxes, á vez que varios axentes se infiltraron nas canles Telegram de moitos CDR. Baseándose nas conversacións das canles Telegram, a Garda Civil informou á Audiencia Nacional de España da existencia de indicios para vincular a dous militantes con actos de sabotaxe. "A interceptación das comunicacións telefónicas destes dous militantes sería o inicio dunha longa cadea de interceptación que afectaría a decenas de activistas de CDRs das rexións de Cardededeu, Lleida, Tarragona, Granollers, Santa Coloma de Farners, Xirona, Salt e Sant Antoni de Vilamajor, así como aos equipos internacionais da Storia.
Paralelamente, o BPI da Policía Española, a Brigada de Información Rexional de Barcelona, tamén iniciou un estudo sobre a actividade dos CDRs. Esta investigación e a posta en marcha pola Garda Civil coincidiron na Audiencia Nacional de España o 21 de marzo de 2018. O BPI incorporou á investigación ese día documentos sobre as organizacións Endavant e Poble Lliure, así como informes sobre a monitorización da actividade de militantes da Esquerda Independentista. Do cruzamento de ambas as investigacións concluirán que o núcleo da dirección de CDR está capitalizado pola Esquerda Independentista e que "a Esquerda Independentista preséntase como unha auténtica ameaza para a estabilidade e a paz social, xa que demostrou como movemento de contrabando a capacidade de activar unha resposta con certo grao de violencia". Con esta argumentación xustificou que o BPI asumise o control dos teléfonos de Xavier Pellicer, Joan Teran e un militante de Arrane (entón portavoz de Alerta Solidària Pellicer, hoxe deputado da CUP, Teran ocupa unha posición significativa na estrutura de Endavant-Ousan para a Policía).
En total, 50 teléfonos de titularidade de 38 militantes foron controlados polo Ministerio do Interior, baixo o argumento da loita contra o terrorismo e baixo a dirección da unidade da Policía xudicial para delitos de terrorismo, Tepol. Entre os afectados atópanse os militantes da organización de Alerta Solidaria contra a Represión, CUP, Endavant, CDRs e SEPC Herrrialde, Sindicato de Estudantes Cataláns. Ao fío da espionaxe, a Policía tivo acceso ás contas de militantes Gmail, Twitter e Facebook, coñeceu as geolocalizaciones dos teléfonos móbiles, interceptou chamadas e mensaxes SMS e contaminou os teléfonos cun software de espionaxe. Ademais, os militantes perseguiron aos policías vestidos de rúa e déronlles balizas para a geolocalización nos coches. Desde o punto de vista do "interese policial", foron transcritas as conversacións mantidas con 150 interlocutores polas persoas espiadas, entre os que se atopan avogados, deputados, concelleiros e membros de diferentes organizacións.
A espionaxe recentemente publicada foi autorizado polo xuíz da Audiencia Nacional de España, Diego de Egea, Carmen Lamela e Manuel García Castelló, e polos fiscais Miguel Ángel Carballo e Teresa Sandoón. Mariano Rajoy partiu como presidente de España, pero non se detivo ao facerse pasar por Pedro Sánchez e nomear Ministro de Interior a Fernando Grande-Marlaska. A espionaxe funcionou polo menos até o primeiro trimestre de 2019, segundo Direct.
O tres nomes propios que aparecen no título deste artigo non coinciden coa realidade das persoas así chamadas. Marc Hernàndez Pons, Dani Hernàndez Pons e Ramón Martínez Hernàndez eran as falsas identidades atribuídas polo Ministerio do Interior a tres axentes da Policía... [+]