Cales foron os obxectivos desta visita diplomática ao Parlamento Vasco, ao Parlamento de Navarra e ao Concello de Durango?

O noso obxectivo é informar sobre a nosa situación en Euskal Herria: A guerra de Siria, as ameazas turcas contra a nosa zona, a situación política... Por exemplo, explicamos que na nosa Autoadministración participan pobos kurdos, árabes, asiriano-kaldear... O noso sistema de goberno está formado por pobos de diferentes relixións. Tamén destacamos a importancia da muller kurda na revolución do noso territorio. E, por suposto, pedimos apoio no ámbito político e humanitario.

Cal foi a resposta institucional?

A maioría dos grupos políticos dixéronnos que están agradecidos e valoran a loita contra o Estado Islámico, que beneficiou a todo o mundo. Así mesmo, a maioría deles defenderon o noso modelo político e considerárono un referente para resolver o conflito de Siria. Neste sentido, dixéronnos que debaterán nos parlamentos como orientar a protección económica e humanitaria cara á nosa zona.

É difícil falar da guerra de Siria sen mirar a guerra de Ucraína. Os medios de comunicación fan un seguimento tremendo das agresións rusas, pero non mencionan nada sobre os bombardeos que os turcos fan contra vostedes, como o viven?

É certo, pero é lamentable que haxa guerra entre Rusia e Ucraína, inflúe en Europa e para nós tampouco é proveitoso. A guerra ten consecuencias negativas en todo o mundo. En Europa a enerxía e o gas son a clave e o mundo mira a esta crise. Por iso, a xente esqueceu o que ocorre no noso país.

Con todo, o conflito entre Ucraína e Rusia sufrirá máis danos, a solución da guerra siria atrasarase uns anos máis.

Con todo, en Cataluña, Madrid e Euskal Herria explicamos que o conflito europeo non debe facer esquecer o que ocorre no noso país. E é que, como consecuencia desta guerra, as células do Estado Islámico están a se recuperar, a situación é favorable e trata de reorganizarse. Pasei tres meses traballando a diplomatura en Europa e cando me reunín con outros países da Unión Europea, subliñeilles que a crise de Ucraína pode levar á reorganización do Daex.

Turquía aproveita tamén o conflito e a atención entre Rusia e Ucraína noutro lugar do mundo para invadir o noso territorio. Así mesmo, pretende trasladar a un millón e medio de refuxiados sirios árabes que viven en Turquía a zonas de maioría kurda para levar a cabo o cambio de composición demográfica.

Pero iso non é todo. Turquía utilizou as peticións de entrada de Suecia e Finlandia á OTAN contra o pobo kurdo e a Autoadministración do Norte e Leste de Siria, asinando acordos con estes países en detrimento de nós.

Como afectarán estes acordos?

Non é nada agradable ver que os supostamente países democráticos cheguen a acordos contra nós. Por exemplo, Suecia prohibiu a venda de armas cando Turquía invadiu a Sereciye, unha cidade que dependía de nós. Recentemente deixouse esta medida sen nada e reiniciouse a venda de armas. Noutro punto do acordo, Finlandia e Suecia acordan non prestar apoio militar algún a YPJ e YPG. Por último, noutro punto do documento, ambos os países aceptaron delegar en Turquía aos individuos que o seu goberno considera terroristas. Esperamos que non entren en vigor.

Estivo en Madrid, pero como foi a relación que patrocinou a invasión turca do goberno de Pedro Sánchez en Serecnios e Tell Abyad?

Non nos reunimos co Goberno de España, senón coa Comisión Exterior do Congreso e con varios senadores. En calquera caso, o traballo da diplomacia non é fácil nin ofrece resultados inmediatos. É a primeira vez que temos unha reunión tan longa no Congreso e no Senado.

Traballamos os mesmos temas que en Cataluña e no Parlamento Vasco, por exemplo as nosas dificultades políticas e humanitarias. Tamén se trataron outros temas, como o do campamento Ao Hol. Alí hai miles de membros do Estado Islámico e moitos son estranxeiros. Por tanto, non é só o noso problema, senón internacional.

O outro punto que mencionamos foi os continuos ataques e ameazas de Turquía e a súa axuda directa a Daexi. Pedimos a todos os grupos políticos e gobernos que se sitúen contundentemente na súa contra.

Con motivo da guerra de Ucraína, saíu o tema das armas sucias, pero vostedes sófreno hai tempo por parte de Turquía, non é así?

Turquía utiliza todo o posible contra o pobo kurdo e a Autoadministración do Norte e Leste de Siria. Desde que creamos o autogoberno, Turquía utilizou moitas organizacións para atacar. Ao principio foi Jabbath Ao Nusra –Al Qaeda de Siria–, logo foi o Estado Islámico en Kobán.

Cando viu que non tería éxito con estas organizacións terroristas, o propio Turquía invadiu Afri en colaboración con Rusia. Posteriormente, co visto e prace de Donald Trump, toma a Serecaniye e Girespi. Agora as ezidias, os asirios, os árabes... Miles de persoas tiveron que fuxir destes lugares e atópanse nos campamentos de refuxiados. Como hai moita xente, en moitos casos quedamos sen sitio e tivemos que coller nas escolas.

Ademais, nos territorios ocupados por Turquía prodúcense cada día violacións de dereitos humanos, asasinatos e secuestros. A isto hai que engadir a existencia dunha política sistemática para xerar un cambio de poboación. En concreto, Erdogan conta cun proxecto para a implantación dun millón e medio de refuxiados sirios en cidades e municipios kurdos. É dicir, pediu axuda ás Nacións Unidas e á comunidade internacional para executar o proxecto.

Doutra banda, bombarda diariamente o Norte e o Leste de Siria, coas súas armas e a través dos grupos yihadistas. Por exemplo, os drones turcos voan 24 horas no Norte e Leste de Siria e asasinan a civís e a membros dos equipos de Autoadministración e autodefensa. Turquía tamén utiliza a auga como arma, cortou o fluxo da auga do río Eufrates e, por tanto, hai miles de persoas sen auga potable.

Con todo, Erdogan non se limita a Rojava e ataca outras zonas de Kurdistán como Basur (Kurdistán de Iraq) ou Sinjar (onde o Estado Islámico fixo xenocidio contra as ezidias). Como non podía ser doutra maneira, teño que dicir que no ámbito turco os representantes políticos kurdos son encarcerados –alcaldes, parlamentarios...– e faio sen problemas ante o mundo.

O discurso de Erdogan cambiou en Siria e sinalou que hai que volver normalizar a relación con Baxar Ao Assad. Ao mesmo tempo, a antiga organización Al Qaeda, Hayat Tayir Ao Sam, asumiu o control en Afrin, vencendo aos supostamente patrocinados por Turquía, que lectura facedes respecto diso?

Turquía quería aproveitar a crise de Ucraína para ocupar dúas cidades controladas por Tal Rifaat e Mambij, SDF. Con todo, nin Rusia, nin Irán nin Estados Unidos sumáronse ao proxecto.

Irán, Turquía e Rusia manifestaron na reunión celebrada en Sochi que outro ataque non era aceptable nesta zona, pero lle propuxeron a Turquía un acordo con Baxar Ao Assad para atopar outra solución.

Desde entón, os servizos secretos de Turquía e Siria mantiveron reunións en Damasco, Moscova e Teherán. Finalmente, se Turquía chega a un acordo, será en detrimento do pobo kurdo e das forzas democráticas de Siria.

Así, para nós a entrada de Hayat Tayir Ao Sam é froito dese acordo de Afrin.

Por último, en Irán e en Rojelat, territorio kurdo dominado por Irán, levantouse a sublevación e a lema principal é “Jin, Yian, Azadi” kurdo, é dicir, “Muller, vida, liberdade”. Cres que é influencia de Rojava?

Esta lema é de Rojava e converteuse en internacional. O que ocorre nunha rexión do Kurdistán inflúe noutras. Ata que o pobo kurdo sexa unha solución democrática, en Oriente Próximo non haberá estabilidade. Nós reivindicamos que o Confederalismo Democrático pode ser unha solución para a convivencia en Irán e en xeral en Oriente Próximo.